eitaa logo
ولایت
87 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
1.7هزار ویدیو
52 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از قرار دوازدهم
اگر مراد از اعتماد به نفس، اعتماد به داشته های خودمان باشد، این برداشت نادرست است‌. ⬅️ چرا که آدمی اساسا داشته ای از خود ندارد؛ ✅ اما در صورتی که انسان خود را به خودی خود تهی، لکن سرشار از داده های خدا ببیند و بر داده های خدا اعتماد کند، این برداشت درست و پذیرفتنی است. @gharare12
هدایت شده از قرار دوازدهم
آدمی در حقیقت، ظرفی تهی بیش نیست، اما همین ظرف توخالی، سرشار از نعمت های الهی است. با این وصف، آدمی به چه چیزی باید اعتماد کند؟ به خود یا داده های خدا؟ کدام یک معقول و مطابق با واقع است؟ طبق این تحلیل، اعتماد به نفس، در واقع همان اعتماد به خدا و داده های اوست. @gharare12
هدایت شده از قرار دوازدهم
زندگی معنوی (قسمت ۲۲۷) بیایید تاجر خوبی باشیم. تجارت عمر آدمی، تنها در فرضی سود آور است که؛ عمر بدهد و چیزی با ارزش تر به دست آورد. ✅ تنها چیزی که در این عالم ارزشی بیش از عمر آدمی دارد،《خدا》است. ◀️ طبق آیات سوره عصر، تجارت عمر تمام آدمیان، زیان ده است، مگر آنها که عمر می دهند و تحت نام مومن در می آیند و آرامش و امنیت نصیب آنها می شود: والعصر، ان الانسان لفی خسر، الا الذین آمنوا... این دسته از افراد عمر می دهند و نصیب آنها حضور ، رضایت و خشنودی خداست. @gharare12
هدایت شده از قرار دوازدهم
زندگی معنوی (قسمت ۲۲۸ ) ✅ تنها راه واقع نما شدن ذهن، خوب بودن و خوبی کردن است ◀️ یکی از توصیه های قرآن، تلاش برای دستیابی به بینش واقع بینانه است و راه آن را نیز به آدمی نشان داده است. اصلاح بینش و نگرش به مدد اعمال و رفتار نیک حاصل می شود: واتقوا الله و یعلمکم الله ✅خوب باشید تا خدا به شما علم بدهد. علمی که خدا به آدمی می دهد، قطعا علمی درست است. راه کسب علم و بینش < تقوا > است. تقوا نیز بدین معناست که؛ ✅ آدم خوبی باشید و سعی کنید در جدول خدا حرکت کنید، بیراهه نروید و مطابق با قوانین او عمل کنید. @gharare12
هدایت شده از قرار دوازدهم
زندگی معنوی فرض کنید بالای تپه ای مشرف به اتوبان با محدوده دید وسیع ایستاده اید. خودرویی را شتابان در حال حرکت و چند کیلومتر آن طرف تر نیز حفره بزرگی را می بینید. در این لحظه دو کار می توانید انجام دهید: اقدام نخست اینکه او را به نحوی متوجه خطر کنید، گرچه ممکن است این اطلاع دادن، به خرابی ماشین منجر شود و پیرو آن در فرد ایجاد عصبانیت نماید، اما عمق ماجرا محبتی است که در حق او کرده اید و او را از خطری بزرگتر بازداشته اید اقدام دوم اینکه نسبت به او بی تفاوت باشید و هیچ نگوئید ظاهر ماجرا این است که بگذاریم او آسوده و راحت به رانندگی ادامه دهد به حالت اول امدادرسانی گفته می شود ولو به خرابی ماشین بینجامد و به حالت دوم مکر گفته می شود. اللهی لاتکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا اقدام اول در ماجرا فوق(به ا و اطلاع دهید) مصداق لاتکلنی و اقدام دوم ( به او اطلاع ندهید) مصداق تکلنی است لذا اگر خداوند آدمی را به حال خود واگذارد با آنها از در مکر وارد شده است @gharare12
ثبت عمل، همان خود عمل است؛ اساساً این عمل محکوم به جاودانگی است، نه اینکه در جایی آن را ثبت کنند و بعدها برای آدمی بخوانند؛ بنابراین خود عمل ماندگار است و جایگاه آن نیز قلب انسان است؛ یعنی صورت عمیق، صورت برزخی و صورت باطنی عمل خوب یا بد، در قلب آدمی ماندگار خواهد شد. @gharare12
ثبت عمل، همان خود عمل است؛ اساساً این عمل محکوم به جاودانگی است، نه اینکه در جایی آن را ثبت کنند و بعدها برای آدمی بخوانند؛ بنابراین خود عمل ماندگار است و جایگاه آن نیز قلب انسان است؛ یعنی صورت عمیق، صورت برزخی و صورت باطنی عمل خوب یا بد، در قلب آدمی ماندگار خواهد شد. @gharare12
هدایت شده از قرار دوازدهم
ثبت عمل، همان خود عمل است؛ اساساً این عمل محکوم به جاودانگی است، نه اینکه در جایی آن را ثبت کنند و بعدها برای آدمی بخوانند؛ بنابراین خود عمل ماندگار است و جایگاه آن نیز قلب انسان است؛ یعنی صورت عمیق، صورت برزخی و صورت باطنی عمل خوب یا بد، در قلب آدمی ماندگار خواهد شد. @gharare12
حوادثی که افراد با آنها مواجه می‌شوند عین عمل خود آنهاست. هر حادثه‌ای که بر انسان وارد می‌شود، در حقیقت عمل خود را مشاهده کرده است. سرنخ تمام ناکامی‌های گذشته به خود آدمی باز می‌گردد. هر کس به این جمله پایبند باشد و قبول کند که سرچشمه بدبختی‌های خودش، شخص خود اوست، این آغاز سلوکش است. @gharare12
انسان ها فطرتا نسبت به چشم حساس هستند و برای چشم و نگاه، حساب باز می کنند. خداوند هم دقیقا بر همین امر درونی و فطری انگشت گذاشته و گفته است من چشم هستم و عالم من هم چشم است. اگر کائنات چشم هستند و خیره به انسان، این بدان معناست که عالم محضر خداست. @ghararr12
خداوند جهان را به گونه‌ای آفریده است که در خدمت آدمی باشد و اجازه داده است آدمی در آن دخل و تصرف کند و از منافع آن بهره برد. البته این تسخیر تا زمانی است که از جانب خداوند اذن داشته باشد؛ روزی که این اذن را بردارند هیچ چیز مسخر آدمی نخواهد بود. آن زمان که صاحب اذن اذنش را بردارد، همین کائناتی که دقیقاً رام آدمی بودند، به اذن خدا علیه او عمل می‌کنند. @garare12
... کل عالم فهیم و علیم است. عالم از خداوند علیم ناشی شده است پس علیم است. محال است در عالم ذر ه ای بدون فهم و شعور باشد. هر چه از خداست با شعور است. اگر هر روز فقط یک بار به تمام اشیا اطراف خود به عنوان شی علیم و باشعور بنگریم که چشم دارد، نگاهمان می کند و لحظه لحظه ما را می بیند قدم خلافی برنمی‌داریم و اساساً خطا نمی کنیم. اگر این نگاه را باور کردیم به حریم ایمان وارد شده ایم. @gharare12