من با تو زندگی نکنم پیر می شوم بی تو من از جوانی خود سیر می شوم من در شعاع پرتو شمس الشموسی‌ام بی اختیار پیش تو تبخیر میشوم یک شب نشد که بی گنه آیم زیارتت اما دوباره پیش تو تقدیر میشوم من آه میکشم که تو نقاشی‌ام کنی در آه خویش صاحب تصویر میشوم برداشت سیل گریه بساط زیارتم نم نم دوباره قابل تعمیر می شوم آن نامه ام که از سر تعجیل و اضطراب بر بال کفتران تو تحریر می شوم وقت ورود در حرم تو هوایی‌ام وقت خروج تازه زمین گیر میشوم... یا امام رضا♥️/#محمد_سهرابی