✍حاجت گرفتن از شهید عارف محمد حسین یوسف الهی... همان شهیدی که حاج قاسم وصیت کرده در جوار این شهید دفن گردد. 🔹در سال ۱۳۷۶ کتابهایی در زمینه سر گذشت شهدا منتشر شد و من تعدادی از آنها را خواندم. 🔸هر شهیدی چند روزی ذهنم را مشغول می کرد تا اینکه کتاب نخل سوخته را در مورد زندگی نامه شهید یوسف الهی خواندم. 🔹این کتاب به یمن برکات شهید تاثیر زیادی روی من گذاشت و فکرم را مشغول کرد. 🔸در سال ۱۳۷۷ توفیق زیارت امام رضا علیه السلام نصیبم شد و من در اتوبوس فکر می کردم که خوش به حال شهیدان و کاش می شد که از آنها کمک گرفت. 🔹یاد شهید یوسف الهی افتادم و برایش فاتحه خواندم و صلوات فرستادم. 🔸یک لحظه در حالت خواب و بیداری دیدم که با لباس سفید و تمیز نشسته است و حرفهایم را روی برگه ای می نویسد! 🔹زیر دستش کتاب شهید خودش بود من در زندگی او را ندیده بودم. 🔸تصمیم گرفتم که توسلم را به او ادامه بدهم و او را در ثواب زیارت امام رضا علیه السلام شریک کنم. 🔹یکبار هم او را در حرم امام رضا علیه السلام در لباس خدام ها دیدم که داشت فرش های نماز را پهن می کرد. 🔸انگار تشویق می شدم که بیشتر از او کمک بخواهم 🔹می دانستم که عارف بوده و دلم می خواست که من هم بتوانم ذره ای از معرفت و عرفان او را کسب کنم پس نباید این توفیق گرانبها را از دست می دادم. 🔸با خودم می گفتم که ای کاش محبتم به این شهید باعث ارتقاء ام به سطحی می شد که او در آنجا بود اما من کجا و مقام و مرتبه شهیدان کجا؟ 💢ادامه دارد... #شهید_یوسف_الهی