تو خود آفتابِ خود باش و طلسمِ کار بشکن.

کاش هنر شاد زندگی کردن رو تو وجودمون پرورش بدیم. کاش لکه‌های کوچولوی ریخته شده از جوهر غم رو اونقدری باهاشون ور نریم که تبدیل به یه سیاهیِ بزرگ و زشت شن و سایه بندازن رو سر زندگی‌هامون. حملِ این‌ همه سیاهی و کینه و دل گرفتگی از حرفای دیگران برای شونه‌هایِ نحیف و نزار ما فقط سنگین شدن رو به دنبال داره. بیاین یاد بگیریم دنبال هر حرفی نریم، نخ کلاف دلخوری از دیگران رو اونقدری کشیم که باهاش لباس کینه بدوزیم. بیاین دور بندازیم همه‌ دلخوری هامون رو. بیاین سبکبار زندگی کنیم. سبک و مثبت و شاد. به قول امام علی و اندوه دنیا را از سر بیرون کن، چون یقین به جدایی و دگرگونیِ حالات آن داری.

خبر داری عزیزم صحبت‌های از دست رفته، برگشت پذیر نیستن؟ پس صحبت کن.

بعضی‌ها مردم را از انتخابات دلسرد می‌کنند، این کار غلطی‌ست، این اشتباه است. این به ضرر کشور است! #حضرت_آقا

الهی تاریخ انقضای چیزایی که دوس دارین هیچ وقت تموم نشه.

مهم ترین اتفاقی که در عملیات #طوفان‌_الاقصی افتاد این بود که چهره‌ی خبیث اسرائیل برای همه آشکار شد. و اون هیچ وقت نمی‌تونه این لکه ننگ رو از بین ببره. جنایتی که اسرائیل در هر ساعت و دقیقه انجام میده بسیار فجیع تر از یک جنگه. جرمی بالا تر از گرفتن حق زندگی و بازی با عروسک ها از کودکان مگه وجود داره؟

خدایا به همه آدما کمک کن تو کارشون موفق بشن. به مذهبیای دغدغه مند انقلابی بیشتر. انقدر کمکشون کن تا بشن بهترین تو کار و برند خودشون تا اگه تو دنیا کسی خواست از فلان وسیله استفاده کنه بگن اون برند که شیعه های ایران درستش کردن از همه سر تره نه اون برندی که یه نا مسلمون آدم‌کشِ اسرائیلی آمریکایی درستش کرده.

چرا به صد غم و حسرت، سپهرِ دایره‌شکل مرا چو نقطهٔ پرگار، در میان گیرد؟

آری، اسرائیل زائیده تمدن سرکش مادی و نتیجه حتمیِ مبانی تمدن غربی و طغیان خودخواهانه بشری که در پایان قرون وسطا بر پایه انکار خدا و ارزش‌ها بنا گذاشته شد و این، طغیان در ستمگری بود تا بدانجا که آسایش وجدان دروغین او با دست گرفتن بر دیگر ملت ها حاصل می‌شد.

دنیا رو بیخیال از خودت، از خودِ واقعیت چخبر؟ خوبه؟

میان پیرهنِ دلبرم مرا ببرید که بهترین کفن یک شهید، پرچمِ اوست🇮🇷💙؛ ‌

‌ قهرمان ها در طول زندگی‌شان رشادت ها و پهلوانی های زیادی را به نام خودشان ثبت کردند، اما تمام آن‌ خبرها زمانی انتشار پیدا می‌کنند که آن فرد شهید شده باشد. و این رسمِ دنیاست. #سید_رضی_موسوی

اگر از من بپرسند لقب بزرگترین قلب دنیا به چه کسی می رسد بدون تردید نامِ مادر شهید را خواهم آورد. #مادر_شهید| #وفات_حضرت_ام_البنین

به یک نگاه تو تطهیر میشود دل من مگر ز دیدن تو سیر می‌شود دل من؟:) مشهد عزیزم #دل‌آرام

نمیخواهم کسانی را که امروزند و فردا نه.

این روزها هر چند ساعت یک بار چیزی درونم به لرزه می‌افتد‌ که آیا می‌توانستی برای مردم غزه کاری کنی و نکردی؟

من اهل چای نیستم، ممنون! این جمله‌ای است که بارها و بارها دوستان و نزدیکان از من شنیده اند. البته همه‌شان نه، درست است اهل چای نیستم اما خانه بعضی ها بسیار هم اهل چای نوشیدن می‌شوم. نه بخاطر اینکه طعمش فرق می‌کند، نه. بخاطر اینکه صاحب‌خانه برایم بسیار ارزشمند است و هرچه از دوست رسد نکوست! من بنده دمنوشم. پاییز که لباس بر تن می‌کند شروع می‌کنم خشک کردن برگِ به، ولیک، لیمو و فلان و بهمان وارد اتاق که می‌شوی بو مستت می‌کند. اصلا چرا اتاق؟ کل خانه را بو بر می‌دارد. خلاصه که آری تصدقت. مشهد که بودیم انگار نه انگار من همانی بودم که می‌گفتم: من اهل چای نیستم، ممنون! اتفاقا آنجا بسیار هم اهل چای بودم. با رفقا نوبتی می‌رفتیم و چای می‌گرفتیم. آخرین روز وقتی زیر لب می‌خواندیم: "من آمدم و گوشه صحن تو نشستم/والله که این گوشه بود کل جهانم/دیگر به خدا طاقت هجران توام نیست/بگذار همیشه در این خانه بمانم" و خود را در صف نه چندان کوتاه جای می‌دادیم به امید نوشیدن آخرین چای حرم، قصه برگشت. چای نه اما عدسیِ حرم قسمت‌مان شد. جای شما خالی و باقی در آن سرمای سوزناکِ دماغ قرمز کن بسیار به دلمان چسبید. دستت درد نکند آقا، خودمانی بگویم: "خیلی مشتی هستی و پر طرفدار، دورت بگردم." #حدیث_سادات_مهدوی

اگه سخنرانی امروز آقارو گوش نکردید با من حرف نزنید. باتشکر💙.

این یه نامه به زنان و دختران سرزمینمه پس به درد آقایون نمی‌خوره و سعی کنین ردش کنین. خب! سلام. همین اول کار بگم که قرار نیست یه نوشته ادبی با آرایه و رقصِ قلم بخونین، قراره یه نامه دوستانه و خودمونی باشه، چهارکلام حرفی که قراره بین خودمون زده بشه و احتمالا خیلی بلنده. از اونجایی شروع می‌کنم که، تو خیلی قشنگی، آره همین شمایی که داری این متن و می‌خونی. پس فارغ از هر استرس و خستگی و زخم زبونی پاشو یه شونه بردار و دوباره موهاتو شونه کن، گیس کن چه میدونم یه مدل جدید ببندش قربون قد و بالای خودت برو بعد یه لباسی که دوسش داری و بپوش و سعی کن حالت با خودت خوب باشه! به حرفایِ یه سری آدم که سنگ جلو پات می‌ندازن توجه نکن، مثل موهات بندازشون پشت گوش. نمیدونم چرا یه سریامون حالمون با خودمون خوش نیست. خودت مگه چشه؟ به این خوشگلی و باهوشی و خفنی. به خودت و وقتت احترام بزار. دوتا کتاب جدید بخون یه هنر و حرفه‌ی جدید یادبگیر، ورزش کن، پیشرفت کن و زندگی کن! کار خونه همش مال یک نفر نیست، تقسیمش کنین باهم. چه شمایی که ازدواج کردی چه شمایی که مجردی. کار خونه مال افراد خونست، باهم. نگو پسرم/همسرم نباید آشپزی کنه، جارو بزنه، ظرف بشوره. عزیزم خودت هم می‌دونی چقدر این کار سخته، چقدر اذیت کنندست مخصوصا خانم هایی که جدا از شغل خانه داری شغل دیگه‌ای هم دارن و در حال تحصیلن. پس چرا مشارکت نباشه؟ مگه وقتی برای چیزی پول کم میاد باهم پول نمیزارین وسط که فلان کار بشه؟ فلان وسیله خریده بشه؟ اینم عینه همونه، بهش می‌گن مشارکت. اگه تو خونه کل خانواده مشارکت داشته باشن، اون پسر و دختر وقتی ازدواج می‌کنن هم می‌دونن که قراره کار اشتراکی باشه نه انفرادی. چرا به کار خونه به چشم یه کار تشکیلاتی نگاه نمی‌کنین؟ واقعا یه کار تشکیلاتیه، نه تنها کار خونه بلکه کل زندگی یه کار تشکیلاتیه. پس بزارین زندگی به همه خوش بگذره نه فقط به چند نفر. روی صحبتم با شمای مجرد هم هست، گاهی اوقات دخترا/پسرایی می‌بینم که هیچ کاری جز درس خوندن بلد نیستن انجام بدن، حتی بلد نیستن نخ رو سوزن بگیرن چه برسه به ماشین روندن. اینا یه کار زنونه نیست بلکه یک هنره. ما الزامی نداریم که حتما دختر باید آشپزی یاد بگیره، خانه داری و خیاطی یاد بگیره یا حتی رانندگی. برای ما به شخصه تو خونه اینا همشون یه هنره! فارغ از جنسیت. مثلا جدای از اینکه کل خانواده ما این کار هارو یادگرفتن و انجام میدن چه پسر چه دختر یکی از اقوام پسری داره که آشپزیش زبون زده! من به شخصه از فعل آشپزی خوشم نمیاد اما چرا، از هنر آشپزی خیلی خوشم میاد، گاهی اوقات آرامش به همراه داره، البته گاهی ام نه. مثلا این‌که تونستم کشف کنم که اگه غذا رو دیر سر اجاق گذاشتم یه نصف کیوی بندازم داخلش غذام مغز پخت می‌شه رو دوست دارم یا اگه اسفناجم تلخ شد یه قاشق شکر بریزم تا تلخیش گرفته بشه یا کلی از این یا ها. ما خانم های خونه تعدامون بیشتر از آقایون خونه‌ست پس پیش میاد که کارهای غیر خونه‌ای خیلی بیشتری داشته باشیم چه کار بیرون چه تحصیل و چه حتی مطالعه پس بعضی اوقات آقایون غذا درست می‌کنن و ... به این میگن تشکیلات تمیز. تشکیلات یعنی اگه یه روزی یکی از ما تو خونه نبود یا مسافرت بود یکی دیگه بتونه کارش رو انجام بده. حتی تو فرزند داری. بچه تو سن کوچیک باید پوشکش عوض بشه لباساش دم به دقیقه عوض بشه و نیاز به شست‌و‌شو داره، بزرگ تر که می‌شه کمی، برای سرویس نیاز به همراه داره. خب این کار کیه؟ فقط مادر خونه؟ نه مطلقا. پدر خونه هست، اگر بچه‌ی دیگه‌ای هم باشه که بتونه انجام بده هست. مشارکت که باشه همه حالشون خوبه. به قول نیره وقتی خانم خونه حالش خوب باشه کل خونه حالش خوبه. پس مامانای عزیز بچه هاتون رو درست تربیت کنین و عدالت جنسیتی رو بهشون یاد بدین، بزارین مشارکت داشته باشن تو خونه. گارد نداشته باشین نسبت به اینکه همسر/پسر/دختر توی خونه کار کنه. هر کسی وظیفه خودش رو داره. بچت محصله؟ باشه بهش آموزش بده که وقتش رو کنترل کنه و بتونه کارهاش و هم انجام بده این باعث میشه مدیریت زمان رو به خوبی آموزش ببینه. یادت نره که کار خونه فقط کار زن نیست بلکه کار همه‌است و خودت هم‌در حال تحصیلی و داری پله های پیشرفت رو یکی یکی بالا میری. و آخرین صحبتم با خانم های دو شغله‌است. کسایی که جز شغل سختِ خانه داری و تربیت فرزند شغل دیگه‌ای هم دارن. واقعا خسته نباشی، خداقوت بهت می‌گم و درکت می‌کنم. سعی کن انقدر پیشرفت کنی که جای حرف و حدیثی باقی نزاری برای دیگران. نکته آخرم اینه که می‌دونم خیلی از اطرافیان و فامیل و حتی نزدیک ترین افراد زندگیتون حرف هایی می‌شنوین که اذیت می‌شین. اصلا انگار بعضیا زبونشون نیش داره، مثلا توجه نکن وقتی بهت می‌گن با یه بچه کوچیک حتما باید درس بخونی؟ حتما باید با دوتا بچه کار کنی؟ بهترین رفتار با این آدما بی توجیه. انگار آب رو آتیشه.

توجه نکنین و تو راهی که بهش ایمان دارین ثابت قدم بمونین و حالتون با خودتون خوب باشه! یادتون نره شما برترینِ برترین خلقت خدا هستین. ماچ به لپتون💙.

به دل خسته بگویید خداوندی هست:)

پیوسته آرزو کُنمت؛ بلکه آرزو از شرم ناتوانی خود جان به سر شود.

تره دارم ته جانِ دور گردمه :) #غمِ‌پاچیده‌شده

این واقعا ضایعه بزرگی‌ست که برادران حزب‌اللهی به دانشگاه بروند و بعد از فارغ‌التحصیل شدن، آدم های بی‌خود و بی‌تفاوتی بشوند! -شهید حسام‌الدین ابوالمعالی-