🌕 #امام‌حسن‌عسکری خِطاب به فرزند برومندش #امـام‌مهـدی‌عجل‌الله‌فرجه‌الشریف فرزندم، گویا می‌بینم آن لحظه‌ای را که نصرت خدا نازل شده و فرجت فرا رسیده است... آنروز دوستانت مثل رشته‌ای از مروارید در دو سوی گردنبند، پیرامون #تـو صف می‌کشند، انگار صدای دستها را که در کنار حجرالاسود با #تـو بیعت می‌کنند می‌شنوم... آن هنگام‌ست که صبحِ #حقیقت می‌دمد و شب باطل به پایان میرسد، و خداوند به دستان #تـو کمر طغیان را درهم می‌شکند و راهُ رسم ایمان را اعاده می‌کند... حتی کودکِ در گهواره آرزو می‌کند که برخیزد و نزد #تـو بیاید... حتی وحوش صحرا مایلند که راهی به جوار #تـو داشته باشند... دنیا با دستان #تـو از بهجت و شادمانی به تپش می‌افتد و شاخه‌های درخت عزت با #تـو خرم و سرسبز می‌شود... پایه‌های #حق در جایگاه خود مستقر می‌شوند و آنها که از دین گریخته‌اند به آشیانه خود باز می‌گردند... ابرهای پیروزی، سیل‌آسا بر #تـو می‌بارند... همهٔ دشمنان هلاک و همهٔ دوستان پیروز می‌شوند، و در روى زمين هیچ جبار ستمگر و هیچ منكر ناسپاس و هیچ دشمن كينه‏‌توز و هیچ معاند بدخواهی باقى نخواهد ماند. 📕 کمال‌الدین جــ٢ صــ٤٤٨