#ایوان_هنر «گاندو ۲» نزدیک به استانداردهای جهانی در «گاندو ۲» انجام همه کار های امنیتی به چند شخصیت محدود شده است. از آنجایی که یک سریال دراماتیک را می بینیم، چنین مسئله ای یک ایراد نیست؛ هر چند که «گاندو ۲ «بر اساس واقعیت ساخته شده، اما در واقع ما در حال تماشای یک فیلم که با تخیل نویسنده و کارگردان شکل گرفته هستیم؛ بنابراین محدود شدن داستان به یک گروه چندنفره، ایراد نیست، همچنان که در برخی از نمونه های مطرح خارجی، بعضا دیده می شود که یک فرد به تنهایی به تقابل به دشمن می رود. سریال های امنیتی، یک ظرفیت کم نظیر به شمار می روند، چراکه این نوع سریال ها در عین اینکه به شدت دراماتیک و دارای جاذبه روایی هستند، می توانند اهداف استراتژیک را هم در سطح و عمق جامعه پیش ببرند. همچنین یکی از کارکرد های این نوع سریال ها این است که ذهن مخاطب را درگیر پیدا کردن مابه ازا های بیرونی شخصیت ها و وقایع داستان سریال می کنند. به طور مثال در همین سریال «گاندو» وقتی یک جاسوس مطرح می شود ذهن مخاطب به طور ناخودآگاه دنبال فردی واقعی که شبیه به آن است می رود. این خودش به افزایش حساسیت مخاطب نسبت به دنیای سیاسی اطرافش کمک می کند. خوشبختانه سریال های امنیتی سال های اخیر سیما، روند روبه رشدی دارند. یکی از خوبی های آثار اخیری که دیده ایم، نزدیک تر شدن به مسائل زندگی روزمره مردم است. به طور مثال زمانی که در این سریال ها از مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم و مبارزه با مفسدان اقتصادی و تلاش نیرو های امنیتی برای حمایت از منافع مردم صحبت می شود، طبیعتا مخاطب نیز احساس نزدیکی و همراهی بیشتری با این آثار می کند. اما نکته مهم این است که مسئولان صداوسیما نیز باید پشتیبان چنین سریال هایی باشند و مقهور جوسازی ها و فشار های بیرونی برای ممانعت از ساخت سریال های امنیتی نشوند. https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73