*خانواده محوری دانشگاه‌ها در قامت مهدکودک محوری و مشاوره ازدواج؟* 🖋فاطمه گیتی پسند 💠 دوم آبان آیین افتتاح کلینک خانواده‌ی دانشگاه تهران بود‌. این کلینیک، تشکیل و تحکیم خانواده و تاسیس مهدکودک برای دانشگاهیان دانشگاه تهران را پیگیری می‌کند که از اقدامات ستاد جوانی جمعیت در دانشگاه تهران می باشد. دکتر مقیمی در آیین‌ افتتاح از نقش دانشگاه در تمدن سازی و اهمیت خانواده محور شدن دانشگاه تهران صحبت کردند. هرچند در این میدانِ بی مهری به مادران دانشجو و بی توجهی به بالا رفتن سن ازدواج دانشجویان این اقدامات بسیار درخور تحسین و تشکر است، اما سخنان رئیس دانشگاه تهران که در افتتاحیه این اقدامات ایراد شده است جای تامل دارد؛ https://news.ut.ac.ir/fa/news/37463 🔻🔻🔻🔻🔻🔻 💠بسیاری از دانشگاه ها در سراسر دنیا سابقه‌ای درخشان در حمایت از والدین دارند. حمایت‌هایی با هدف افزایش بهره‌وری نیروی کار یا حمایت‌هایی از زنان و مادران دانشجو برای تحقق برابری جنسیتی. اما ما در این‌ میان با چه انگیزه‌ای و چه افقی به مسئله خانواده و دانشگاه فکر می‌کنیم؟ همان دغدغه بهره‌وری بیشتر نیروی انسانی؟ یا دغدغه برابری؟ آیا خانواده محوری‌ای که اساس تمدن سازی نوین اسلامی است را می‌توان تنها در سیاست‌های حامی افزایش جمعیت خلاصه کرد؟ به زعم نگارنده ، ساده ترین برخورد با مفهوم دانشگاه خانواده محور، تقلیل آن به تاسیس مهد کودک و اعمال سیاست های حمایتی در راستای افزایش جمعیت است. در حالیکه این مفهوم ظرفیت زیادی برای تحول مثبت در پیوند بین نهادخانواده و نهاد دانشگاه را دارد. اگر چه این اقدامات و سیاست‌های یاد شده ، لازم و امید آفرین است اما اگر خانواده به معنای واقعی محور دانشگاه باشد ضرورتا ابعاد بیشتری از دانشگاه را متاثر خواهد کرد. از روح حاکم بر دانشگاه تا برخی از قوانین آموزشی و پژوهشی، و حتی سرفصل برخی دروس را ..‌. آیا وقتی از برند خانواده محوری دانشگاه تهران صحبت می‌کنیم توانسته ایم مطالعات خانواده محور در رشته های دانشگاهی را توسعه دهیم؟ مثلا آیا به مدل های اقتصاد خانواده محور در رشته اقتصاد فکر کرده ایم؟ آیا مسائل خانواده و بحران‌های عصر ما و نحوه مقاوم سازی خانواده در برابر هجمه فرهنگی غرب روی میز مطالعات روان شناسی ما در دانشگاه ها هست؟ آیا درباره مسئله هویت نوجوان که نگرانی مهم خانواده‌های امروز ماست در کلاس‌های درسمان اندیشه ورزی می‌کنیم یا همچنان مشغول خواندن نظریه های هویت هستیم؟ نسبت بین خانواده و تعلیم و تربیت در رشته علوم تربیتی چطور؟ برقرار است؟ از مشارکت واقعی خانواده در تعلیم و تربیت و مسئولیت تعلیم و تربیت رسمی در قبال خانواده‌ها چقدر با دانشجويان علوم تربیتی و پذیرفته شدگان دانشگاه فرهنگیان گفته ایم و می‌گوییم؟ در رشته های معماری، طراحی صنعتی و ده ها رشته دیگر، چقدر از دغدغه‌ها و چالشهای واقعی خانواده‌ها به این رشته ها و پروژه‌های علمی برای اندیشه ورزی و حل مسئله راه پیدا کرده است؟ سوال ساده تر این که آیا قوانین و ساختارهای دانشگاه امروز ایجاد کننده تعارض بین نقش‌های خانوادگی با نقش‌های تحصیلی و حرفه‌ای دانشجویان و اساتید است و یا برطرف کننده تعارضات؟ آیا دانشگاه امروز کمکی به ایفای نقش های خانوادگی اعضای جامعه دانشگاهی می‌کند؟ فی الحال در دانشگاه چقدر هویت پدر_ دانشجو و مادر_دانشجو را پذیرفته و ارج نهاده‌ایم؟ *مجمل اینکه بدون داشتن چشم انداز دقیق و توصیف روشن درباره خانواده محوری دانشگاه و تعیین اولویت ها و شاخص های کمی و کیفی متناسب با آن ، نمی‌توان به سادگی از خانواده محور شدن دانشگاه گفت. وگرنه شعار خانواده محوری بزودی یک فانتزی کنار دیگر فانتزی هایی مثل دانشگاه نسل سوم و دانشگاه کار آفرین و سایر برندها و شعارهایی خواهد‌ شد که بدون توجه به موقعیت فعلی دانشگاه‌ها و فاصله‌شان تا وضع مطلوب و فراهم آوردن بسترها و پیش نیازهای تحول، قرار است به یک عنوان کم خاصیت و یا بدون واقعیت در دانشگاه‌ها تبدیل گردد.* #دانشگاه_خانوده_محور #مادر_پذیرشدن_دانشگاه #دانشگاه_دوستدار_خانواده #مهدکودک#دانشگاه_تهراunihttps://eitaa.com/women92