شور #شهدا حاج محمدرضا بذری #شنیده_ام_عاشقای شنیده ام عاشقای مخلص و بی ریا بودن من هنوزم نفهمیدم که شهدا کیا بودن همیشه سرگرم دمه یافاطمه مدد بودن نشون دادن که راه های آسمون و بلد بودن کبوترای رویایی آسمون بودن تمومشون مصداقی از «والسابقون» بودن مقرّبون بودن ( ای دل ای دل امون از دست دنیا ای دل ای دل کجا رفتن شهیدا)2 آرزوشون همین بوده که عابس و زُهیر بشن سر میدادن تو جبهه ها تا عاقبت به خیر بشن به روی خاک می افتادن با تن مجروح سینه چاک از خدا خواستن همیشه بشن شهید بی پلاک وجب وجب از خاکای پاک طلاییه میده شهادت که اینجا حکایتاییه چه کربلاییه ( ای دل ای دل امون از دست دنیا ای دل ای دل کجا رفتن شهیدا)2 لحظه های آخرشون به عشق شاه عالمین چشماشونو می بستن و میگفتن السلام حسین با اینکه دل بریدن و شربت عشق و نوشیدن جونشون و دادن ولی کرببلا رو ندیدن خودم شنیدم همرزمش از اون دلاور گفت به روی خاک افتاده و شهید بی سر گفت به زهرا، مادر گفت (ای دل ای دل امون از دست دنیا ای دل ای دل کجا رفتن شهیدا)