eitaa logo
گلچین مولودی یا زینب(سلام الله علیها)
7هزار دنبال‌کننده
687 عکس
590 ویدیو
144 فایل
#گلچین_مولودی_یازینب_سلام_الله_علیها نشر بدون نام کانال شرعاً مجاز نمی باشد.🚫 http://eitaa.com/joinchat/1591017491C4e1047a90c
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم یا علی ابن موسی الرضا به رویِ سیم‌هایِ برق است و در نگاهش عجیب غم دارد خوب پیداست این کلاغِ سیاه چقدر حسرتِ حرم دارد خیره مانده به گنبد و میگفت کاش مادر زِ باغ می‌آمد چه قشنگ است این حرم ای کاش با هزاران کلاغ می‌آمد  گفته بودند موقعِ رفتن مَرو جایی که حسرتش با ماست تو سیاهی غریبه‌ای زشتی نه ! حرم لانه‌یِ کبوترهاست هرچه گفتند که نرو او گفت: رنگِ بالاتر از سیاهی نیست دستِ من نیست می‌بَرد شوقش میروم تا امام راهی نیست فکر می‌کرد اگر حرم بِرسد دورِ خود چند آشنا بیند هِی از آن دور خیره شد شاید لااقل یک کلاغ را بیند باخودش گفت اینهمه پرواز اینهمه عشق اتفاقی نیست پس چرا رو سفیدها جمعند پس چرا آنطرف کلاغی نیست  طاقتش نیست گرچه بردارد ازحرم چشمهای خیسش را ولی انگار قسمتش این است که وداعی کند انیسش را عزم کرده به باغ برگردد در پرش طاقت پریدن نیست خواست تاکه دل کنَد اما در دلش تاب دل بریدن نیست همه آری کبوترند آنجا رویِ گنبد طلایِ آقایش خواست از راهِ خویش برگردد آمد اما صدای آقایش خسته‌ای تشنه‌ای عزیز منی چشم بر راهِ دیدنت بودم چند روزی است بین راهی و به امید رسیدنت بودم هرکجا که نشستی از پرواز سر نهادی به روی دامانم بال و پَرهای خاکیِ خود را بتکان رویِ فرشِ ایوانم چشم بر راه مانده بودم تا بِرسی ...آب و دانه‌ات با من هرکجا از حرم که می‌خواهی بنشین آشیانه‌ات با من هرچه اینجا سیاه‌تر بهتر زودتر رو سپید برگردد نه ، محال است زائرم یکبار از حرم نااُمید برگردد جز درِ خانه‌ام کجا داری بهتر از گنبدم کجا بروی دوست دارم کبوترم باشی دوست داری به کربلا بروی؟ چند روز میهمان آقا بود او کبوتر شد و رها می‌رفت لطفِ این خانه شامل‌اش شده بود داشت او هم به کربلا می‌رفت....  * * * جُون آمد کنارِ اربابش رخصتش را گرفت اما نه التماسش نمود او فرمود زحمتت داده‌ایم حالا نه... گفت خارم ، وَ خار می‌دانم پیش گُل رنگ و روی بد دارد دست رد را مزن به سینه‌ی این رو سیاهی که بویِ بد دارد حرفهای غلام  آتش بود از جگر بود بر جگر میزد روی پای حسین چشمش بود داشت از شوق بال و پر میزد اندکی بعد  غرقِ خونش بود رویِ شن سر گذاشت چشمش بست هیچ کس را صدا نزد از شرم انتظاری نداشت چشمش بست ناگهان بویِ سیب را فهمید گفت وقتی شهادتینش را باورش نیست اینکه می‌بیند بر رُخِ خود رُخِ حسین‌اش را سر او روی دامن است اما زخم‌های دلش نمک خورده بوسه‌ای زد به چهره‌اش ارباب بوسه‌ای با لبی تَرَک خورده... حسن لطفی .
بسم‌الله الرحمن الرحیم تشنه بودیم که بارانِ نجف را دیدیم اشک بودیم که دامانِ نجف را دیدیم در نجف منقبت از شاهِ خراسان گفتیم مشهدش آمده سلطانِ نجف را دیدیم علت این است اگر ذکرِ علی می‌گوییم ما در این خاک ، خراسانِ نجف را دیدیم هرچه دادند به ما لطفِ علی بود علی بر سرِ خوان رضا خوانِ نجف را دیدیم بی سبب نیست در ایوانِ طلا می‌چرخیم ما در ایوانِ تو ایوانِ نجف را دیدیم ما رسیدیم که بر مَرمرتان رو بکشیم یک علی گو که پس از نامِ شما هو بکشیم با خودش جامِ تو مستانه شدن هم دارد بردنِ نام تو دیوانه شدن هم دارد دلِ ما کاش شود کاسه‌ی سقاخانه سنگ ظرفیتِ پیمانه شدن هم دارد هر کبوتر که نشسته است دگر باز نَگشت صحنِ تو خاصیتِ لانه شدن هم دارد جایِ آئینه و کاشی به خودت غرقم کن لطفِ تو از همه بیگانه شدن هم دارد زائرانِ تو همه عینِ زیارت نامه‌اند کششِ نورِ تو پروانه شدن هم دارد وقتِ نقاره شده از تو خبر می‌گویند ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بشر می‌گویند یک کلاغ آمده اینجا که کبوتر بشود عُمرِ ما کاش فقط پیشِ رضا سر بشود بگذارید همین دفعه طوافش بکنم طاقتم نیست که هنگامه‌ی محشر بشود دامنش پُر شد و با دستِ پُر از اینجا رفت پیش از آن لحظه که چشمانِ گدا تر بشود به لبم نام جواد است و کَرَم می‌بارد وای اگر وقتِ دعا نوبتِ مادر بشود آمدن‌های مرا ضرب در سه بکنید چه شود دیدنِ تو چند برابر بشود مرگ می‌چسبد اگر در نظرم می‌آیی جای هربار سه دفعه به سرم می‌آیی بارم اُفتاد زمین تا که شوم بارِ شما بیشتر ساخت مرا عشق گرفتارِ شما می‌بَرَد تا ابد از یاد پریدن‌ها را هر کبوتر که نشیند لبِ دیوارِ شما کنج شش گوشه زدم بوسه به یاد حرمت بوسه‌ای در عوضِ آنهمه زوارِ شما کربلا هم چقدر حسرت خادم‌هایی که بیایند هرازگاه به دیدارِ شما چاره‌ی اینهمه بیچاره فقط چار علیست چارده تَن همه دیدیم در این چارِ شما شامِ میلاد تو هر چند زِ مشهد دورم چشم بر راهم و سلمانیِ نیشابورم باز در نیمه‌ی شب چشمِ کسی بینا شد کودکی گم شده در خوابِ خوشش پیدا شد مادری آرزویش بچه‌یِ زیبایی بود گفت جبریل به گوشش گره‌هایت وا شد دستِ لرزانِ زنی پیر کمی بالا رفت از شهیدش خبر آمد چقدر غوغا شد باز در پیشِ ضریحِ تو مریضی اُفتاد زیرِ لب گفت رضا گفت رضا تا پا شد خادمی آینه کاریِ حرم را تا دید گفت با بغض حسن گریه کُنَش زهرا شد لطفِ آقاست اگر مستِ امام حسنیم "ما حسینی شده‌ی دستِ امام حسنیم" من اویسم نَفَست از قَرَن آورد مرا تا تراشیده شوم از یَمن آورد مرا مادرم بارِ نخستی که مرا با خود داشت تا ضریحت برسم سینه‌زن آورد مرا حاجت کرببلا داشت ، به ما بخشیدی به هوایِ حرمِ بی کفن آورد مرا شانه‌ام اُنس گرفته است به درهایِ حرم در کنار خودش آقای من آورد مرا در گوهرشاد دلم رفت به بین‌الحرمین باد تا بویی از آن پیرهن آورد مرا وای از پیرهنش ، پیرهنش را بُردند حیف انگشتر و سنگِ یمنش را بُردند حسن لطفی .
بسم‌الله الرحمن الرحیم حرفِ من حرف دلای بی کَسه یه امام رضا دارم واسم بَسه میدونم صدام به آقام میرسه یه امام رضا دارم واسم بسه من همون کبوترم که جا نداشت لونه حتی رویِ شاخه‌ها نداشت هیچ نگاهی آب و دونم نمیداد مثل هر غریبه آشنا نداشت حالا اما عمریه رو گنبدام بچه ی محله ی امام رضام دنیا بی صحن و رواقش قفسه یه امام رضا دارم برام بسه حرف دل من حرف دلای بی کسه یه امام رضا دارم برام بسه حسن لطفی .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در  حرمت   یا   رضا در   حرمت  یا  رضا  درد دوا  می شود حاجت   هر   زائری   زود  روا می شود پنجره    فولاد   تو  عقده  گشاید ز  دل غم  برود از  دل و  غصه  فنا  می شود رو  بنشین  در رواق غرق خدا می شوی با  نفس  قدسیان   تازه   قوا  می شود سجده  نما  بر خدا  مست  ولا می شوی دل  گره زن بر ضریح  کام روا  می شود تکیه بزن بر  ستون سوره یاسین بخوان می شکند  بغض دل  غرق  نوا  می شود هرچه نداری بخواه باب  کرم هارضاست درحرمش  (بیقرار)  درد   دوا  می شود بیقرار اصفهانی.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم غزل پیوسته میلاد امام رضا علیه السلام آسمان رنگِ باران گرفته کار وُ بارِ غزل‌خوان گرفته ساختارِ عجیبِ مدینه عطر وُ بویِ گلستان گرفته سینه‌هایی که آئینه‌کاریست روشنی از خراسان گرفته مرغِ دل پر کشیده به مشهد جیره از دستِ سلطان گرفته با توسّل به باب‌الحوائج‌ نجمه خورشیدِ دوران گرفته مُهر وُ محراب در فصلِ تسبیح ذکرِ نابِ علی جان گرفته پاره‌یِ جانِ پیغمبر آمد وارثِ موسیِ جعفر آمد آمد اُسطوره‌یِ جود وُ رأفت منتهایِ مقامِ مروّت خصلت و منطقی فاطمی با .... اسم و رسمِ خداوندِ غیرت در کرامت کریمی مجسّم با حسینیه‌ای عشق و همّت خنده مثلِ عمو جانَش عبّاس سجده سجّادی از حیثِ قیمت باقری با همان علم و تدبیر صادقِ دیگری در بلاغت کظمِ غِیظش چو بابا خدایی در قیامش هُویدا قیامت سایه‌یِ رحمتش بر سرِ ماست این ولی‌نعمتِ کشورِ ماست تو رئوفی و من جیره‌خوارم آب و نانم از این سفره دارم روزها را به شوقِ زیارت یک به یک یارضا می‌شمارم من همانم که هستم دخیلت هر کجایی گِره خورده کارم سخت محتاجم آقا نگاهی تا خدایی شود روزگارم زشت و آلوده هستم ولی باز در حریمت قدم می‌گذارم رو به ایوان طلا می‌نشینم تا بگویم تو را دوست دارم شکرِ حق می‌کنم در مسیرم کاش سلطان برایت بمیرم عاشقِ صحنِ تو آسمان است زائرت مستحقِّ جنان است کفشداریِ تو منصبی از آرزوهایِ قدّوسیان است موجِ حوضِ حیاطِ حریمت مثلِ امواجِ شط روضه‌خوان است گوئیا فکرِ بخلِ فرات و .... العطش گفتنِ کودکان است یاد شش‌ماهه‌ای که به یادِ ..... غربت و آهِ اربابمان است ناله‌هایِ نقاره نوایی نینوایی‌تر از کاروان است گوشِ جان پر شد از صوتِ چاووش حسرتِ سینه دیدارِ شش‌گوش راهیانِ طوافِ کویِ یار حرف در سینه‌ام مانده بسیار بار بستید و جا مانده‌ام باز قصدتان کعبه‌یِ وصلِ دلدار حاجیان جایِ من هم بخوانید ذکرِ لبّیک با حالتی زار در مدینه بخوانید روضه روضه‌یِ مادر و درب و دیوار زیرِ لب ذکرِ مولا بگیرید شادیِ آنکه چشمش شده تار پیشِ زهرا ببندید عهدی تا بمانیم با شوقِ دیدار پابه‌پایِ تولّایِ حیدر عاشقِ دین و قرآن و رهبر .
بسم‌الله الرحمن الرحیم شب بود و شور بود و سلامِ فرشته‌ها از عرش تا به فرش ، قیامِ فرشته‌ها بارانِ شوق بود و امامِ فرشته‌ها شب بود و گرمِ سجده تمامِ فرشته‌ها قلبِ فرشته‌ها پُرِ عطرِ خدا شده امشب خدا اسیرِ نگاهِ رضا شده موجِ کَرَم به اوجِ تَلاطُم رسیده است ناز و نماز و شوق و تَبَسم رسیده است داوودِ عاشقی به تَرَنُّم رسیده است کعبه کجاست؟ قبله‌ی هفتم رسیده است گویی خدا تمامیِ خود را کشیده است پیش از ازل که رویِ رضا را کشیده است موسیٰ گدایِ خانه‌یِ موسایِ مرتضیٰ ست عیسیٰ دخیلِ جلوه‌یِ سینایِ مرتضیٰ ست امشب شبِ تبسّمِ زهرای مرتضیٰ ست آئینه‌ی شُکوه سراپایِ مرتضیٰ ست گیرم بهشت مستِ مِیِ حوضِ کوثر است فوّاره‌هایِ صحن رضا دیدنی‌تر است هر پنجه‌ای که شانه‌یِ گیسو نمیشود هر قبله‌ای که گوشه‌ی اَبرو نمیشود هر جذبه‌ای که عکس هُوَالهو نمیشود هر دلبری که ضامنِ آهو نمیشود پا می‌نَهَد به بالِ مَلَک هرکه یاد اوست تا جبرئیل خادمِ بابُ‌الجواد اوست زلفی گشوده و دلِ شیدا نمانده است در ازدحام ، جای تماشا نمانده است مجنون که هیچ ، رونقِ لیلا نمانده است سر را بریده‌اند ، زلیخا نمانده است باغ بهشت کاشی گلدسته‌های اوست عباس دل سپرده‌ی دارالشفای اوست در بِرکه‌ها تَمَوُّجِ دریایی‌اش ببین در آسمان شُکوهِ اَهورایی‌اش ببین در قلبِ طوس سفره‌ی زهرایی‌اش ببین خانه به خانه سایه‌ی آقایی‌اش ببین خورشید اگر نگاه به ایوان طلا کند باید غبار گردد و کارش رها کند نقّاره می‌زنند مسیحی شفا گرفت نقّاره می‌زنند خلیلی عطا گرفت نقّاره می‌زنند کلیمی بها گرفت یوسف دوباره سُرمه زِ پایین پا گرفت با دست‌های لطف تو آزاد می‌شویم وقتی دخیل پنجره فولاد می‌شویم با گوشه‌چشم ، تا که نگاهی به ما کنی کارِ هزار معجزه و کیمیا کنی مشکل بهانه است که ما را صدا کنی تا کاسه‌هایِ خالیِ ما را طلا کنی جز گوشه‌های صحن تو آقا کجا روم کِی با کبوتران حرم کربلا روم؟ حسن لطفی .
بسم‌الله الرحمن الرحیم امشب که خدا با تو نمایان شده آقا انگار دلم تازه مسلمان شده آقا از یاد بَرَد نامِ بهشتِ اَبَدی را هرکس که دِلَش اهلِ خراسان شده آقا هرکس كه رسیده است به جایی و مقامی از خاکِ درِ خانه‌یِ سلطان شده آقا باید بنویسند كه گنجینه‌یِ عرشیم در سینه‌ی ماعشقِ تو پنهان شده آقا فهمیده‌ام از هِیمَنه‌یِ نورِ حضورت با دیدنِ تو فاطمه خندان شده آقا من را بِبَر از خانه به میخانه ، تَرَم کن دستی سرِ گیسو زده دیوانه ترم کن لبخند بزن تا که ببینند رضا را آیاتِ جَمالی و جَلالیِ خدا را لبخند بزن تا که بِبینَند حُسینی تا با تو حَسَن جِلوه کُنَد اَرض و سَما را لبخند بزن تا همه در کیشِ تو آیند تا شهر حُسینیه کُنَد صومِعه‌ها را باید كه شبِ آمدنت باز بگویند تقوایِ تو را ، زُهدِ تو را ، شوقِ دعا را بوی تو زِ پیراهنِ یوسف گذری كرد بخشید به چشمِ ترِ یعقوب شفا را ای آب و هوای دل من با حرمت گرم ای نازِ نفسهای خداوند دَمَت گرم شیرین تر از این شیوه‌ی غارتگری‌ات نیست فریاد که دِلخواه تَر از دلبری‌ات نیست یک عمر هلاکِ تو و این جذبه‌ی عشقیم خاکِ تو سَرَم باد که چون سَروَری‌ات نیست حتما به علی رفته‌ای اینقدر شگفتی کَس نیست ، گرفتارِ دَمِ حیدری‌ات نیست ای معجزه‌ی دامنِ زهرا زِ نگاهت پیداست دِلی همچو دلِ مادری‌ات نیست هنگام حدیث است بخوان سلسلةالعشق تا خلق نویسند : تكی ، دیگری‌ات نیست من آمده‌ام سُجده کنم اوج بگیرم گفتند که جانبخش تر از پادَری‌ات نیست صد شکر خدا صحنِ گوهرشاد به ما داد ما بی کَس و او پنجره فولاد به ما داد سوگند سَرِ کعبه به دامانِ تو باشد صد چِله دلِ قبله چراغان تو باشد من بچه‌ی آهویم و دنبالِ تو هستم آقا به دلم حق بده حیرانِ تو باشد این خِطه اگر سبز و بلند است و خدایی اصلا نه عجیب است که ایرانِ تو باشد جبریل اگر بال و پَرش سایه‌ی عرش است بر رویِ سَرَش سایه‌یِ ایوانِ تو باشد بیچاره بهشت است که هر شامِ تولد حیرانِ چراغانِ خیابانِ تو باشد امشب سرِ سال است بده خرجی ما را ای شاه براتِ بقیع و کرببلا را ما درد نهانی و تو آن لطف عیانی ما کمتر از اینیم و تو بالاتر از آنی بدجور گِره خورده به گیسوی شماییم ما را زِ سَرَت وا نکنی زود نَرانی بر فرشِ حرم گرد و غباریم و نشستیم ما را نَتِکانی ، نَتِکانی ، نَتِکانی ما نیز سفارش شده‌ی فاطمه هستیم خواهی بِکُش اما درِ دیگر نَکِشانی ما را به نفسهای تو بخشیده خداوند ما را به سرِ سفره ی غیری نَنشانی گیسوی من از غصه‌ی‌تان پیر شد آقا كو كرببلا و نجفم ، دیر شد آقا حسن لطفی #گلچین_مولودی_یازینب_سلام_الله_علیها
بسم ‌الله الرحمن الرحیم یاثامن الحجج به امید نگاه تو            دل راسپرده ام به حریم پناه تو صدها سلام خاصه بر روی ماه تو از این گدای بی هنر روسیاه تو من از ازل گدای تو بودم وهمچنان برسینه ام مدال گدایی است,بی گمان اصلا محبت تو عجین است بادلم از مشهدتو فاصله ای نیست تا دلم می لرزد از تلاطم نقاره ها دلم به به!چقدر با تو شده باصفا دلم مدفون به ارض طوسی و از خانواده دور ساقی مباد یک نفس از جام باده دور دستم بگیرحضرت سلطان؛امام عشق تکبیر گفته ام به هوای قیام عشق چیزی نمانده پر بزنم تا مقام عشق وقتی که می شود غزلم همکلام عشق  زیباترین سروده ی هستی است مشهدت ترکیب بند پنجره فولاد و گنبدت مرغ دلم هوایی مشهد شدو پرید دلتنگی ام برای تو بی حد شدو پرید از کوره راه حادثه ها رد شد و پرید دل؛بی خیال فاصله شاید شد و پرید اشکی به روی گونه نشست و چکید و بعد... یک "السلام"بر لبم از دل دوید و بعد... دست نوازشی که کشیدی تو برسرم دیدم ضریح پاک تو را در برابرم آقا! من خراب کجا و کجا حرم؟؟!!! ای کاش از این مکاشفه سردر بیاورم ای آیه های یوسف و اخلاص و نور ،تو والشمس تو ؛کوثر و لقمان و طور،تو شمس الشموسی وحرمت آسمان من وصف تو را چگونه بگوید بیان من؟ ای حجت رئوف خدا؛ مهربان من                 شکرخداکه عشق شما شد از آن من این بی قراری دلم اصلا عجیب نیست جز اهل بیت؛هیچ حبیبی حبیب نیست... علیرضا بیاتانی.
بسم ‌الله الرحمن الرحیم عمری دلم زائرسرای این حرم بوده اصلاً حیات من برای این حرم بوده هر مستجاب الدعوه ای را دیده ام،روزی نه؛بلکه عمری را گدای این حرم بوده احساس من می گوید این خورشید هم انگار در حسرت گنبدطلای این حرم بوده با "یاحسین بن علی" وارد شو، ذکری که ذکر علی موسی الرضای این حرم بوده اینجا دوباره می شود درد دلم آغاز با اینکه در دارالشفای این حرم بوده این گریه هایی هم که دارم می کنم شاید تاثیر صحن باصفای این حرم بوده یا اصلاً این دریای مواج دلم شاید از گریه های های هایِ این حرم بوده هرکس زیارت کرده سالار شهیدان را از روضه های کربلای این حرم بوده جامانده قلبم در یکی از صحن ها اما یادم نمی آید کجای این حرم بوده درصحن گوهرشاد یادر صحن جمهوری اصلا گمانم جای جای این حرم بوده دارم امید اینکه روز محشر کبری گویند او هم مبتلای این حرم بوده با اینکه استحقاق دوزخ دارد این بنده اما وجودش آشنای این حرم بوده دستم بگیر ای"پیشوای مهربانی ها" دستی که بر دیوارهای این حرم بوده...
نذرامام خوبی ها قبله هشتم امام رضاع پر می زند مرغ دلم سوی خراسانت رضا کی می شود بار دگر ،باشیم مهمانت رضا من زائر کوی تواَم ،آشفته موی تواَم دلداده ی روی تواَم ،دستم به دامانت رضا ای قبله گاه بیدلان ،شمس الشموس عاشقان ای دست های ناتوان ،محتاج احسانت رضا سرمست ِمستِ مستِ تو،روز وشبم دردست تو ای هستی ام از هست تو،جانم به قربانت رضا ای بر ضریح قامتت ، دست نیاز عارفان ای ناز راز عاشقان ،در ناز چشمانت رضا هستی غریبان را پناه ،ای با غریبی آشنا با بینوایان همنوا ،ما از غریبانت رضا داریم همچون کفتران ،بر آستانت آشیان دادی دل ما را امان ،در خاک بُستانت رضا کیوانی
تا ابد باب الرضا در حکم باب الحاجت است این حرم دارالشفایش هم بدون نوبت است زیر دین هر کسی رفتم سرم منت گذاشت در عوض شاه خراسان سفر اش بی منت است با وجود پنجره فولاد مشهد هر کسی حاجتش را جای دیگر می برد در غفلت است هر که را دیدیم از این سفره روزی می برد هر که را دیدیم از فضل رضا در حیرت است کاش پشت پنجره فولاد پابندم کنند روزهای بی حرم در اصل یوم الحسرت است از امامم قول می خواهم بیاید وقت مرگ کار وقتی با رضا باشد خیالم راحت است روضه ها سمت بقیع و چار قبرش می رود روزهایی که شبستان های مشهد خلوت است
سمت خراسان پرواز کند مرغ دلم سمت‌ خراسان خواهدکه ببیندحرم خسرو خوبان آنجا  بنشیند   به   کنار   زائرینش زانوبزندخدمت آن حضرت سلطان گشتی بزند دور رواق با دل پر درد گویدبه‌ رضا کن نظری برمن مهمان ای ضامن ثامن  تو  پناه  بیکسانی شرمنده منم غرق گنه درپی درمان مولا تو امامی  و همی بنده نوازی دارم به تو امید شها ای یم احسان دانم  تو  امام  مهربانی  و  رئوفی من سائل در گاه توام مظهر یزدان این دل شده(بیقرار)آن صحن وسرایت رخصت بده بر من که بیام به خراسان بیقرار اصفهانی
علیه‌السلام 🔹بهشتی‌ترین حرم🔹 امروز که خورشید سر از شرق برآورد از کعبۀ جان، قبلۀ هفتم خبر آورد یعنی شب تنهایی ما را به سر آورد با خود خبر از «نجمه» و قرص قمر آورد «وَالشَّمس» بخوانید سر راهِ مدینه تا از همه کس دل بِبَرد ماهِ مدینه این شمس شموس است که از راه رسیده صد بار به پابوسی او، ماه رسیده این «فتح قریب» است سحرگاه رسیده با پرچمی از «نَصرُ مِنَ الله» رسیده ای نجمه! که مادر شده‌ای، مادر خورشید امروز ببین نور جهان‌گستر خورشید این حجّت هشتم که به عصمت دهمین است سوگند به قرآن که «اولی الاَمر» همین است این روح ولایت که امان است و امین است در سایه‌اش آسوده زمان است و زمین است «در پرده نگویم سخن خویش، عَلَی الله» بی مهر رضا کس نبرد سوی خدا راه ای آمده پابوس بزرگ آیت هستی! در گوشۀ هر صحن و رواقی که نشستی قفل دل خود را به کدام آینه بستی؟ یک لحظه بیندیش که مهمان که هستی؟ مهمان سر سفرۀ لطف و کرمِ دوست جان و سَرِ ما باد فدای حرم دوست ماه آینه پیش حرم از دور بگیرد خورشید از «ایوان طلا» نور بگیرد یک بوسه ز درگاهش اگر حور بگیرد، فیروزه‌ای از شهر نشابور بگیرد فیروزه نه، یک سلسله دُرِّ سخنِ ناب روشن‌تر از آیینه و جان‌بخش‌تر از آب هر گوشۀ این روضه، رفیع‌ُالدَرَجات است این گنبد زرین نَه، که این چتر نجات است این پنجره فولاد نه، این نبض حیات است این قبلۀ دل‌های «یُقیمونَ صَلوة» است گر بر سر شرطی که «رضا» گفت، بمانیم «هر شب شبِ قدر است، اگر قدر بدانیم» سرچشمۀ شور و هَیجان است خراسان آرامِ دل، آرامش جان است خراسان بیدارگرِ روح و روان است خراسان آیینه‌ای از باغِ جنان است خراسان اینجا تویی و خلوت اُنسی و دعایی یادت نرود ای دلِ مسکین که کجایی اعجاز مسیحا کند این روضه نسیمش یادآور گل‌های بهشتی‌ست شمیمش پروانه به زُوّار دهد دست کریمش «دیدم همه جا بر در و دیوار حریمش جایی ننوشته‌ست گنه‌کار نیاید» حیف است کسی در حرم یار نیاید وقتی به سلام آمده‌ای با دل خسته صدبار اگر توبه شکستی و شکسته بر روی تو باز است هزاران دَرِ بسته ای روبه‌روی حضرت خورشید نشسته هر کس که گره زد به ضریحش دل خود را حل کرد به یک آهِ سحر مشکل خود را.. هرچند بهشتی‌تر از اینجا حرمی نیست بر چهرۀ هیچ آینه‌ای گرد غمی نیست هرچند که در راه طلب پیچ و خمی نیست آهوی تو بودن به خدا کار کمی نیست اینجاست پر از زمزمۀ دوست، بیایید! اینجا حرم ضامن آهوست، بیایید! باز «آمدم ای شاه، پناهم بده» اینجا پروانۀ «یک لحظه نگاهم بده» اینجا تأثیر به شب‌ناله و آهم بده اینجا شرمنده‌ام از آینه، راهم بده اینجا هر چند مرا گوهر اخلاص «حِسان» نیست اشک مَنِ دل‌خسته کم از نامه‌رسان نیست 📝
سمت خراسان پرواز کند مرغ دلم سمت‌ خراسان خواهدکه ببیندحرم خسرو خوبان آنجا  بنشیند   به   کنار   زائرینش زانوبزندخدمت آن حضرت سلطان گشتی بزند دور رواق با دل پر درد گویدبه‌ رضا کن نظری برمن مهمان ای ضامن ثامن  تو  پناه  بیکسانی شرمنده منم غرق گنه درپی درمان مولا تو امامی  و همی بنده نوازی دارم به تو امید شها ای یم احسان دانم  تو  امام  مهربانی  و  رئوفی من سائل در گاه توام مظهر یزدان این دل شده(بیقرار)آن صحن وسرایت رخصت بده بر من که بیام به خراسان بیقرار اصفهانی
علیه‌السلام 🔹بهشتی‌ترین حرم🔹 امروز که خورشید سر از شرق برآورد از کعبۀ جان، قبلۀ هفتم خبر آورد یعنی شب تنهایی ما را به سر آورد با خود خبر از «نجمه» و قرص قمر آورد «وَالشَّمس» بخوانید سر راهِ مدینه تا از همه کس دل بِبَرد ماهِ مدینه این شمس شموس است که از راه رسیده صد بار به پابوسی او، ماه رسیده این «فتح قریب» است سحرگاه رسیده با پرچمی از «نَصرُ مِنَ الله» رسیده ای نجمه! که مادر شده‌ای، مادر خورشید امروز ببین نور جهان‌گستر خورشید این حجّت هشتم که به عصمت دهمین است سوگند به قرآن که «اولی الاَمر» همین است این روح ولایت که امان است و امین است در سایه‌اش آسوده زمان است و زمین است «در پرده نگویم سخن خویش، عَلَی الله» بی مهر رضا کس نبرد سوی خدا راه ای آمده پابوس بزرگ آیت هستی! در گوشۀ هر صحن و رواقی که نشستی قفل دل خود را به کدام آینه بستی؟ یک لحظه بیندیش که مهمان که هستی؟ مهمان سر سفرۀ لطف و کرمِ دوست جان و سَرِ ما باد فدای حرم دوست ماه آینه پیش حرم از دور بگیرد خورشید از «ایوان طلا» نور بگیرد یک بوسه ز درگاهش اگر حور بگیرد، فیروزه‌ای از شهر نشابور بگیرد فیروزه نه، یک سلسله دُرِّ سخنِ ناب روشن‌تر از آیینه و جان‌بخش‌تر از آب هر گوشۀ این روضه، رفیع‌ُالدَرَجات است این گنبد زرین نَه، که این چتر نجات است این پنجره فولاد نه، این نبض حیات است این قبلۀ دل‌های «یُقیمونَ صَلوة» است گر بر سر شرطی که «رضا» گفت، بمانیم «هر شب شبِ قدر است، اگر قدر بدانیم» سرچشمۀ شور و هَیجان است خراسان آرامِ دل، آرامش جان است خراسان بیدارگرِ روح و روان است خراسان آیینه‌ای از باغِ جنان است خراسان اینجا تویی و خلوت اُنسی و دعایی یادت نرود ای دلِ مسکین که کجایی اعجاز مسیحا کند این روضه نسیمش یادآور گل‌های بهشتی‌ست شمیمش پروانه به زُوّار دهد دست کریمش «دیدم همه جا بر در و دیوار حریمش جایی ننوشته‌ست گنه‌کار نیاید» حیف است کسی در حرم یار نیاید وقتی به سلام آمده‌ای با دل خسته صدبار اگر توبه شکستی و شکسته بر روی تو باز است هزاران دَرِ بسته ای روبه‌روی حضرت خورشید نشسته هر کس که گره زد به ضریحش دل خود را حل کرد به یک آهِ سحر مشکل خود را.. هرچند بهشتی‌تر از اینجا حرمی نیست بر چهرۀ هیچ آینه‌ای گرد غمی نیست هرچند که در راه طلب پیچ و خمی نیست آهوی تو بودن به خدا کار کمی نیست اینجاست پر از زمزمۀ دوست، بیایید! اینجا حرم ضامن آهوست، بیایید! باز «آمدم ای شاه، پناهم بده» اینجا پروانۀ «یک لحظه نگاهم بده» اینجا تأثیر به شب‌ناله و آهم بده اینجا شرمنده‌ام از آینه، راهم بده اینجا هر چند مرا گوهر اخلاص «حِسان» نیست اشک مَنِ دل‌خسته کم از نامه‌رسان نیست 📝
سروده میلاد حضرت امام رضا(ع) 🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸 در مدینه شور و غوغایی دگر برپا شده موسی جعفر ز لطف کبریا بابا شده نور یزدان آمده ،ماه تابان آمده هدیه ای بر عالم از، حّی سبحان آمده 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا۲ هشتمین نور ولایت از مدینه سر زده نور چشم نجمه و موسی بن جعفر آمده از گلستان جنان، غنچه‌ ای گشته عیان این گل موسی بود ،نجمه را روح و روان 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ از سپهر دین حق ماهی دلارا آمده معنی صبر و ثبات و روح تقوا آمده گل ز گلزار ولا ،وا شده ای عاشقان بر همه عالم بود ،لطف و جودش بی کران 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ خانه ی موسی بن جعفر گشته چون وادی طور مادرش نجمه بود در شادمانی و سرور نخل دین شد پر ثمر، ماه هفتم شد پدر چشم نجمه گشته است ،روشن از این گل پسر 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ بار دیگر گل ز گلزار ولایت وا شده در جنان روشن دو چشم حضرت زهرا شده او بود رمز حیات، معنی صوم و صلات باشد از لطف خدا، بر همه باب النجات 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ پاره ی قلب پیمبر باشد و روح دعاست همچو حیدر جد مظلومش رضا مشکل گشاست دین حق مرهون اوست ،عالمی مفتون اوست شیعیان مرتضی ،تا ابد مدیون اوست 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ در شب میلاد تو دل ها شده مهمان تو شادمان بنشسته ام بر سفره ی احسان تو ای رئوف این جهان ،آمدم بر تو پناه بر غلام کوی خود ،از کرامت کن نگاه 🌸یا علی موسی الرضا مولا علی موسی الرضا٢ 🌷استادرضایعقوبیان🌷
-1268179197_1636099653.mp3
3.49M
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سرود مسجدی میلاد امام رضا علیه السلام سبک می‌خوام باز بزنم ..... بازم همنفسِ نقاره‌خونه‌َم بازم تشنه‌یِ آبِ سقّاخونه‌َ‌م بازم به هوایِ شاهِ خراسان‌‌ زبون گرفتم و دارم می‌خونم دلبرِ دلها ‌‌‌ دلها والیِ طوسه پسرِ زهرا زهرا شمسُ‌الشّموسه عاشقا یالّا یالّا وقتِ پابوسه بیاید بریم حرمش بخونیم از کرمش تا بگیرم از دستِ آقا تویِ شبِ میلادش از پنجره فولادش براتِ کربلا ایشااللّه یاعلی موسیَ الرّضا اَلسّلطان /۳/ آهای هم‌وطنا عشقمون اومد کس و کارِ ما از آسمون اومد سرودِ امشبم شد نَشْنالیستی بزن کف آبرویِ ایرون اومد نقشه‌یِ مشهد مشهد نقشِ بهشته خیره به گنبد گنبد شده فرشته سردرِ مرقد مرقد خدا نوشته این حرمِ عرشیاست کعبه‌یِ ایرونیاست که زائرش میشه به حق وصل مدینه و سامراست نجف و کرب‌وبلاست اِذنِ دخولش یا اباالفضل یاعلی موسیَ الرّضا   اَلسّلطان /۳/ مگه آرزوتون کرب‌وبلا نیست چرا آی عاشقا دستا بالا نیست بگیرید دامنِ رئوفو آخه راهی تا شیش‌گوشه به جز رضا نیست هر کسی قلبش قلبش میشه هوایی دلی که امشب امشب شده رضایی عاقبت میشه میشه کرب‌وبلایی به عشقِ کرب‌وبلا دم بگیرید عاشقا بخونید از پادشاهِ طوس تا به حواله‌یِ ما بخوره مُهرِ رضا همه بریم شیش‌گوشه پابوس یا اباعبداللّه اربابم /۳/
-1268179197_1636099653.mp3
3.49M
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سرود مسجدی میلاد امام رضا علیه السلام سبک می‌خوام باز بزنم ..... بازم همنفسِ نقاره‌خونه‌َم بازم تشنه‌یِ آبِ سقّاخونه‌َ‌م بازم به هوایِ شاهِ خراسان‌‌ زبون گرفتم و دارم می‌خونم دلبرِ دلها ‌‌‌ دلها والیِ طوسه پسرِ زهرا زهرا شمسُ‌الشّموسه عاشقا یالّا یالّا وقتِ پابوسه بیاید بریم حرمش بخونیم از کرمش تا بگیرم از دستِ آقا تویِ شبِ میلادش از پنجره فولادش براتِ کربلا ایشااللّه یاعلی موسیَ الرّضا اَلسّلطان /۳/ آهای هم‌وطنا عشقمون اومد کس و کارِ ما از آسمون اومد سرودِ امشبم شد نَشْنالیستی بزن کف آبرویِ ایرون اومد نقشه‌یِ مشهد مشهد نقشِ بهشته خیره به گنبد گنبد شده فرشته سردرِ مرقد مرقد خدا نوشته این حرمِ عرشیاست کعبه‌یِ ایرونیاست که زائرش میشه به حق وصل مدینه و سامراست نجف و کرب‌وبلاست اِذنِ دخولش یا اباالفضل یاعلی موسیَ الرّضا   اَلسّلطان /۳/ مگه آرزوتون کرب‌وبلا نیست چرا آی عاشقا دستا بالا نیست بگیرید دامنِ رئوفو آخه راهی تا شیش‌گوشه به جز رضا نیست هر کسی قلبش قلبش میشه هوایی دلی که امشب امشب شده رضایی عاقبت میشه میشه کرب‌وبلایی به عشقِ کرب‌وبلا دم بگیرید عاشقا بخونید از پادشاهِ طوس تا به حواله‌یِ ما بخوره مُهرِ رضا همه بریم شیش‌گوشه پابوس یا اباعبداللّه اربابم /۳/
-1249698048_-167717703.mp3
3.74M
شور میلاد امام رضا علیه السلام سبک میدونم آخر آقا نوارِ قلبم میگه از عشقِ تو اَلسّلطان تو آبرو دادی به کشورِ خوبم ایران با تو سرِ ما بالاست روزِ قیامت آقا با یه نگاهت میشم یکی شبیهِ سلمان جاروکِشایِ سرایِ تو قدم گذاشتن رو چشمِ عرش زیرِ پایِ زائرایِ تو میشه پرِ ملائکه فرش یاعلی موسیَ‌ الرّضا منوببرکربلا /۳/ رو اِیوونِ طلاییت فرشته‌ها صف بستن به عشقِ تو سرودست تو عرشِ حق شکستن واسه غبارروبیِ ضریحِ پاکت آقا انبیا و اولیا یک به یک حاضر هستن حجِّ فقیران نمیشه گفت کعبه میگرده دورِ رضا آقا بجز این چی میشه گفت؟! یه ایرانه یه امام رضا یاعلی موسیَ‌ الرّضا منوببرکربلا/۳/ رشته‌یِ دل رو بستم به پنجره فولادت لحظه‌ای که میمیرم یه وقت نَرَم از یادت بدم ولی آقا جون رویایِ قلبم اینه دفنم کنن یه گوشه تو صحنِ گوهرشادت عمریه می‌خونم از شما بیا آقا جونو بخرم به نکیر و منکر بگو که من خریدارِ این نوکرم یاعلی موسیَ‌ الرّضا منوببرکربلا/۳/ خونی که تو رگهایِ پیکرِ من میجوشه میگه ندارم آقا جز ولایِ تو توشه میونِ بزمت آقا عیدیِ ویژه میخوام بده به من اَلسّلطان حواله‌یِ شیش‌گوشه من که شب و روز گفتم آقا با هرنفس یا امام رضا نذار دوباره جا بمونم ازکاروانِ کرببلا حسین حسین ثاراللّه حسین حسین ثاراللّه/۳/ میدونم آخر آقا تو مجلست‌ میمیرم به لحظه‌یِ جون دادن ذکرِ تو رو میگیرم به زیرِ تابوتِ من همه بگید یا زهرا به وقتِ دفنم بخونید زیارتِ عاشورا رویِ کفنم‌‌ با خطِّ خوش بنویسید مجنونُ‌الحسین سرِ مزارم دم بگیرید یااباعبداللّه الحسین حسین حسین ثاراللّه حسین حسین ثاراللّه/۳/
407.5K
سرود میلاد امام رضا(ع) دل ها دشت خشک و او باران است سینه بی ولای او ویران است هرجا میخورد گره در کارم دست من به دامن سلطان است والدُ الشفیقی تو.یا ابالحسن مولا بهترین رفیقی تو.یا ابالحسن مولا وَالأَخُ الشَّقيقی تو.یا ابالحسن مولا جان.آغوشی برای نوکر داری تو ما لب تشنه ایم و ساغر داری تو سقاخانه ای ز کوثر داری تو مولا. مولا. فاستجب دعایی گردان. مارا. مشهد الرضایی وقتی که حصن حصینم هستی وقتی که شرط یقینم هستی چیزی کم ندارم آقا جانم تو اصل اصول دینم هستی با من آشنا هستی.یا اباالحسن مولا امّید گدا هستی.یا اباالحسن مولا مرکز شفا هستی.یا اباالحسن مولا آقا.دل تنگ صحن گوهرشادت هستم مدیون پنجره فولادت هستم مجنونم اسیر آزادت هستم مولا مولا فاستجب دعایی گردان مارا مشهدالرضایی ابوذر رییس میرزایی
‍ ‍ لری🌷سبک بارون بارونه، 🔸ولادت حضرت رضا علیه السلام? شب جشنه وعیدهَ نور سبحان دمیدهَ مدینهَ چراغونهَ امام رضا رسیده َ ملائک دسّه دسّهَ در خونش نشسهّ اومواَ(اومده)دوای درده دل زار و خسّهَ یا امام رضا تو دنیا دِلِمهِ دسِ تو دادِم3 بخدا امشو دیه از هرچی غصیهِ ازادِم از غم آزادم علی علی مولا علی موسی الرضا ......... تویی سلطان ایران تویی شاه خراسان تونهِ از تهِ دلِم دوسِت دارمِ بقران تو رئوفی رضاجون زایر تو فراوون نماخام بهشت و دیه حرمت رو قربون دلِمهِ گره زدِم به پنجرهَ فولادی آقا 3 هرچی دارِم مینه این دنیا به مهِ تودادی آقا 3 علی علی مولا علی موسی الرضا ........ بی تو آقا می میرِم سر زلفت اسیرِم آقا کربلامو امشو از شما میگیرِم کرمت بی حسابَه دعامون مستجابَه یه دِلِم صحن گوهرشاد یکی انقلابَه حرمی قشنگتر از حریم تو والا ندیدِم یا امام رضا بغیر تو مهِ از همه بریدِم علی علی مولا علی موسی الرضا عجل لولیک الفرج ا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5954087147827888936.mp3
1.23M
‍ # سرودمیلاد امام رضاعلیه السلام سبک لری کربلایی جوادمقدم 🍃🌺🍃🌺🍃 شب جشن و عیده ، نور سبحان دمیده مدینه چراغونه امام رضا رسیده ) 2 ملائک دسته دسته ، در خونش نشسته اومده دوای درد دل زار و خسته 2 یا امام رضا تو دنیا دلمُ ( دست تو دادم ) 3 غرق غصه و غمم امام رضا ( برس به دادم ) 3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ... تویی سلطان ایران ، تویی شاه خراسان تو رو از ته دلم دوست دارم به قرآن تو رئوفی رضاجون ، زائر تو فراوون نمیخوام بهشتُ دیگه حرمت رو قربون دلمُ گره زدم به پنجره ( فولادی آقا ) 3 هرچی دادن توی این دنیا به من(تودادی آقا)3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ... بی تو آقا می میرم ، سر زلفت اسیرم آقا امشب کربلامُ از شما میگیرم کرمت بی حسابه ، دعامون مستجابه یه دلم صحن گوهرشاد یکی انقلابه حرمی قشنگتر از حریم تو (والله ندیدم)3 یا امام رضا به غیر تو من از (همه بریدم)3 دلمُ گره زدم به پنجره ( فولادی آقا ) 3 هرچی دادن توی این دنیا به من(تودادی آقا)3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ...