❇️ مشاهده حاج میرزا مقیم قزوینی‌ در سرداب غیبت 🔰 عالم ربّانی و عارف صمدانی، حاج میرزا مقیم قزوینی فرمود: ▫️ قصد کردم چلّه‌ای در سرداب غیبت باشم و در اوقات خلوت خود، به آن‌جا مشرّف می‌شدم. نزدیک تمام شدن چلّه، روزی به سبب بعضی عوارض، کدورتی پیدا کردم. با دلی گرفته و قلبی شکسته به آن‌جا مشرّف و مشغول نماز و اوراد مخصوص شدم. ✨ ناگهان بین خواب و بیداری، دیدم سرداب مطهّر مملوّ از بوی عطر و عنبر گردید. چشم باز نمودم دیدم، سیّد جلیلی با عمامه سبز از سرداب شش ضلعی که قبل از خود سرداب مقدّس‌ است وارد شد و آرام‌آرام قدم برمی‌دارد، تا داخل صفّه گردید. من چنان بی‌خود شدم که قادر بر حرکت دادن هیچ عضوی از اعضای خود نبودم جز آن‌که چشمم باز بود و جمال آن منبع انوار را مشاهده می‌نمودم. پس از مدّتی با همان وقار و سکینه‌ای که وارد محلّ مذکور شد، نماز خواند و بعد از نماز با همان حالت اطمینان روانه گردید و من به همان شکل از خود بی‌خبر بودم. وقتی از سرداب اصلی داخل سرداب اوّلی شدند، به خود آمدم برخاستم و گفتم: 🔹 یقینا هنوز بالا نرفته‌اند. ▫️ با کمال سرعت دویدم؛ ولی کسی را ندیدم. از پلّه‌ها بالا رفتم، ابدا اثری نبود. گفتم: 🔹 حتما اشتباه کرده‌ام و هنوز در سرداب تشریف دارند. ▫️ دویدم و همه‌جا حتّی مسجد زنها را جستجو کردم؛ ولی چیزی ندیدم. ضمن این‌که به مجرّد غایب شدن ایشان، آن بوی مشک و عنبر هم از مشامم محو گردید. با کمال گرفتگی و زاری نشستم و به نفس بی‌قابلیّت خود عتاب و خطاب زیادی کردم و لکن چه سود با این بی‌لیاقتی. ⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ی ۲۶۱ 🏷 #امام_زمان_عج #تشرفات #سرداب_غیبت 💚در مسیر مهدویت💚 @wwwwwkhadam

❇️ مشاهده حاج میرزا مقیم قزوینی‌ در سرداب غیبت 🔰 عالم ربّانی و عارف صمدانی، حاج میرزا مقیم قزوینی فرمود: ▫️ قصد کردم چلّه‌ای در سرداب غیبت باشم و در اوقات خلوت خود، به آن‌جا مشرّف می‌شدم. نزدیک تمام شدن چلّه، روزی به سبب بعضی عوارض، کدورتی پیدا کردم. با دلی گرفته و قلبی شکسته به آن‌جا مشرّف و مشغول نماز و اوراد مخصوص شدم. ✨ ناگهان بین خواب و بیداری، دیدم سرداب مطهّر مملوّ از بوی عطر و عنبر گردید. چشم باز نمودم دیدم، سیّد جلیلی با عمامه سبز از سرداب شش ضلعی که قبل از خود سرداب مقدّس‌ است وارد شد و آرام‌آرام قدم برمی‌دارد، تا داخل صفّه گردید. من چنان بی‌خود شدم که قادر بر حرکت دادن هیچ عضوی از اعضای خود نبودم جز آن‌که چشمم باز بود و جمال آن منبع انوار را مشاهده می‌نمودم. پس از مدّتی با همان وقار و سکینه‌ای که وارد محلّ مذکور شد، نماز خواند و بعد از نماز با همان حالت اطمینان روانه گردید و من به همان شکل از خود بی‌خبر بودم. وقتی از سرداب اصلی داخل سرداب اوّلی شدند، به خود آمدم برخاستم و گفتم: 🔹 یقینا هنوز بالا نرفته‌اند. ▫️ با کمال سرعت دویدم؛ ولی کسی را ندیدم. از پلّه‌ها بالا رفتم، ابدا اثری نبود. گفتم: 🔹 حتما اشتباه کرده‌ام و هنوز در سرداب تشریف دارند. ▫️ دویدم و همه‌جا حتّی مسجد زنها را جستجو کردم؛ ولی چیزی ندیدم. ضمن این‌که به مجرّد غایب شدن ایشان، آن بوی مشک و عنبر هم از مشامم محو گردید. با کمال گرفتگی و زاری نشستم و به نفس بی‌قابلیّت خود عتاب و خطاب زیادی کردم و لکن چه سود با این بی‌لیاقتی. ⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ی ۲۶۱ 🏷 #امام_زمان_عج #تشرفات #سرداب_غیبت 💚در مسیر مهدویت💚 @wwwwwkhadam