و داستان من و گربه های محل ادامه دارد.

خانومم شما اسمتو حداقل سنتو بگو شاید شناختیم.

یه چوب دارم گوشه اتاقم، اسمش هشت‌خط عه. باهاش برقو خاموش روشن میکنم، یا درو باز و بسته. هرکی میاد تو اتاقم پشماش میریزه چون دقیقا همونو داداشمم تو اتاقش داره و یدونه هم از همونا توی ماشینمونه.

حالا مامانم میگه تو مترو گوشیتو در نیار خیلی. میگم میگیرم دستم، از دستم که نمیزنن. میگه حالا شاید یکی خواست اذیتت کنه، زد زیر دستت بعد گفت ببخشید دستم خورد. منم گفتم منم هشخطو از زیر چادرم میارم بیرون میچرخونم میگم چیشد؟ منم سندروم هشخط بیقرار دارم.

در حسرت گیتار داشتن خواهم مرد

دقیقا تو مترو موقع برگشت، روسریم در صاف ترین حالت ممکن بود.

بچها دخترخاله طلبه مو‌ آوردم تو کانال، مرتب بشینید فکر کنه خیلی فاخریم.

چرا مردا اصرار دارن کالسکه رو با یه دست هل بدن؟

بهم گفت جنونی.