- صفحه آخر دفتر خاطراتش اینجوری نوشته بود  : ‹ با خود گفتم این نه آن قضایی است ك با او بتوان آویخت و نه آن بلایی است ك از او بتوان گریخت ، شربتی است چشیدنی و ضربتی است کشیدنی . . منزلی است سپردنی و راهی به سر بردنی ، عشق را می‌گوید ، راست هم می‌گوید ؛ دقیقاً همین‌هاست ‹ در درد گریختم چو درمانش نبود ! › و این طور زخم‌ها : )!🔓'🐋  › #متن_گرافی ‌  🩵🌧⊹ #ماه_رمضان