می‌گفت : گاهی اوقات ، سرنوشت و تقدیر و برنامه‌های تپش‌های آسمان، حس تو را گرفتار وجودی می‌کند که لیاقت‌ِ چشم‌ها، وقت‌ها،حالاتِ تو را ندارد.. این جور‌ نیست که برای تنبیه تو باشد، اتفاقا برای این است که آگاهی عمیقی را لمس کنی که از انواع حضور‌ها نزد تو، انسان‌ها، رفتارها، حس‌ها، حالات، متن‌هایی هستند که تو نباید شبیه آن بشوید چون تو به آن مبتلا می‌شوی .. ! شاید بشوی و شاید شده باشی ! .. این یک رفتار یا حس‌های ناپسند است .. برای این نیست که شما را کوچک کند یا زمین گیر کند ، بلکه برای این است که بدانید از کدام اعمال و کلمات ، حضور‌ها باید روی برگردید به آدرس خودتان ولو آن‌ها در مسیر‌تان باشد .. آن‌ها را نپذیرید یا به روش پاسخ فکر‌ کنید ، به مسیری که باید بروید بیاندیشید .. و گاهی سکوت، گاهی رها کردن، گاهی بخشش و گاهی تربیت ، را در نظر بگیرید .. این‌گونه تو هیچ وقت پژمرده نمی‌شوی و تعاملات را یاد می‌گیری و کیفیت ملاقات‌ها را می‌آموزی .. ‌ #ایستُ_بازرسی_روح