از بازى تقدير برايت چه بگويم ؟ لب وا بكنم زحمت صد جلد كتاب است

🔹بالابلند عشوه گر نقش باز من کوتاه کرد قصه زهد دراز من 🔹دیدی دلا که آخر پیری و زهد و علم با من چه کرد دیده معشوقه باز من 🔹می‌ترسم از خرابی ایمان که می‌برد محراب ابروی تو حضور نماز من 🔹گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق غماز بود اشک و عیان کرد راز من 🔹مست است یار و یاد حریفان نمی‌کند ذکرش به خیر ساقی مسکین نواز من 🔹یا رب کی آن صبا بوزد کز نسیم آن گردد شمامه کرمش کارساز من 🔹نقشی بر آب می‌زنم از گریه حالیا تا کی شود قرین حقیقت مجاز من 🔹بر خود چو شمع خنده زنان گریه می‌کنم تا با تو سنگ دل چه کند سوز و ساز من 🔹زاهد چو از نماز تو کاری نمی‌رود هم مستی شبانه و راز و نیاز من 🔹حافظ ز گریه سوخت بگو حالش ای صبا با شاه دوست پرور دشمن گداز من

گفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟ شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟

پر می زند دلم به هوای غزل، ولی گیرم هوای پر زدنم هست، بال کو؟

گیرم به فال نیک بگیرم بهار را چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟

تقویم چارفصل دلم را ورق زدم آن برگهای سبِزِ سرآغاز سال کو؟

رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند حال سؤال و حوصله قیل و قال کو؟

#شعرخوانی با صدای شاعر

بشوی اوراق اگر همدرسِ مایی که عِلمِ عشق در دفتر نباشد... " حافظ "