تو آفریده شدی تا به عشق جان بدهی به این کبوتر پر بسته آسمان بدهی به من که رانده شدم از بهشت و از دوزخ تو در میان دو بازوی خود امان بدهی   بگیر دست مرا آشنای دیرینه تو آمدی که به من راه را نشان بدهی بخند بلکه در این روزگار حسرت و یاس به جان خسته و بی‌تاب من توان بدهی هنوز می‌شود از عشق قصه گفت و شنید اگر توجان دوباره به داستان بدهی #لیلا_حسین‌نیا