از جمله اشکالاتی که به طرح مبناگروی وارد شده است، اشکال دور می باشد. به این صورت که در مبناگروی با گزاره هایی پایه رو به رو می شویم که مبنای اعتبار دیگر گزاره ها هستند و ما از آن ها به گزاره های بدیهی تعبیر می کنیم. دسته ای از این گزاره ها، گزاره های عقلی هستند، در این صورت این سوال پیش می آید که درستی این گزاره های عقلی از کجا فهم شده است؟ اگر در پاسخ به عقل اشاره کنیم با اشکال دور مواجه می شویم، بنابراین چه راه حلی را باید مطرح کرد؟ ۱. برخی از گزاره های بدیهی، اعتبار خود را از عقل نمی گیرند، بلکه؛ صدق رابطه آن ها به دلیل ذات خود قضیه است و عقل صرفا ان را کشف می کند. مانند اولیات که علت تصدیق و صدق ذات موضوع است. ۲. عقل می تواند در مرحله ای دیگر گزاره ای را که حاصل کرده مورد مطالعه درجه دوم قرار دهد و به این ترتیب و با تفاوت رتبه اشکال دور برطرف شود. ۳. ارجاع مطلب به علم حضوری #اعتبار_عقل #عقل #گزاره_عقلی