eitaa logo
یادحُسین علیه السلام💙یادخدا
179 دنبال‌کننده
19هزار عکس
5.1هزار ویدیو
53 فایل
🔴حُسین (ع) کسی را از کشتی اش پیاده نمی کند مگر اینکه خودمان پیاده شویم! https://eitaa.com/yadehossein خادم الحُسین گمنام @najvaaseman
مشاهده در ایتا
دانلود
💥 خدا و رسول خدا، درگیریِ حق و باطل را در عالَم، مُحکم و تثبیت کرده‌اند؛  نمی‌تواند این درگیری را حل‌وفصل کند. 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «به پيامبر گفتند هرچه ‌بخواهی به شما مي‌دهيم! فرمود: اگر خورشيد را کف دست راستم و ماه را کف دست چپم بگذاريد، من دست برنمي‌دارم، حرف من «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ» است. «لَكُمْ دينُكُمْ وُلیَ دین»، نه من خداي شما را مي‌پرستم، نه شما خداي من را مي‌پرستيد؛ من موحدم و شما بت‌پرست. بر سر چه چيز معامله کنيم؟! اين درگيري، در عالَم محکم است. اين جنگ با ديپلماسي حل‌و‌فصل نمي‌شود. خدا و پيامبر اين جنگ را تثبيت کرده‌اند. قرآن مي‌فرمايد: «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»؛ شأن نزولش دهم هجري است، ولي اين آيه مالِِ سال دهم نيست، مالِ تاريخ است؛ لذا صف، محکم مي‌شود و آنها مي‌شوند: منافقين، کفار و مشرکين. بساط اين درگيري هست و هروقت فتنه‌ها جمع شد، جنگ هم تمام مي‌شود. ما در اين ميدان بايد به برسيم. البته در روز عافيت، همه کنار اميرالمؤمنين‌اند. در جنگ ، يک عده نمي‌آيند؛ در جنگ جمل، يک عده نمي‌آيند. حکميت که اتفاق افتاد، حضرت مي‌گويد معاويه به عهدش عمل نمي‌کند، بياييد برويم، اما کسي با اميرالمؤمنين(ع) نمي‌آيد و فرياد حضرت بلند مي‌شود که مثل پارچۀ کهنه‌اي هستيد که هر طرفش را مي‌دوزی، از يک طرف ديگر پاره مي‌شود. معيت با امام، در وسط جنگ است. مسير ، از مسير عبور مي‌کند و مسيرِِ گُل‌و‌بلبل نيست که نماز‌ بخوانيم و روزه هم ‌بگيريم و شش‌دانگ بهشت هم مال ما باشد! اين‌طور نيست.» (۱۳۹۸)
👈در قدم بعد انسان به و می رسد. «اَللّهُمَّ اجْعَلْنى عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللَّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ وَ اِلى امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَةَ وَ اِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ وَ بِالْبَراَّئَةِ» به خدا و معصومین تقرب پیدا کرده 👈و سپس به می رسد. «اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ» در سلوکش همراه و همسفر امام می شود یعنی کسی که در عاشورا ورود کرد با امام حسین(ع) سیر می کند مثل کسی که سوار کشتی است و با کشتی سیر می کند، سیر ما به سوی الله با امام حسین می شود «وَ اَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ». 👈و از آن بالاتر محمود یعنی مقام شفاعت، محبت و فداکاری است یعنی امام حسین از روی محبت خون خود را فدا کرد که بندگان خدا جهنم نروند این مقام محمود است. رسیدن به مقام محمود امام حسین به این معنا نیست که امام حسین شویم هیچ پیامبری به آن مقام نرسیده است؛ بلکه به آن معنا است که درکی از مقام محمود ایشان پیدا کنیم و یک تجلی از آن مقام در ما ایجاد شود به این معنا که نه فقط خود و امام باشیم بلکه دیگران را هم همسفر کنیم. کسی که مقام محمود سیدالشهدا در او تجلی کند 👈اگر ببیند کسی به جهنم می رود خوابش نمی برد؛ نمی تواند ببیند شیطان در جهان شیطنت می کند. نتیجه آن این است که همانطور که امام حسین در ظرف عصمت و عظمت خون خود را داد، حاضر می شود خونش را بدهد که دیگران به راه حق بروند که همان طلب مقام 🌷 است. در بعضی نقل ها آمده است غروب عاشورا به حضرت خطاب آمد که اگر بخواهید همه چیز را به شما بر می گردانیم هیچ چیزی هم از مقام شما کم نمی کنیم. حضرت عرضه داشتند ما سر قرارمان با خدا هستیم. گمان می کنم این قرار، قرار شفاعت است؛ یعنی حضرت می گویند مقامات من محفوظ است اما اگر من شهـید نشوم مؤمنین به مقصود نمی رسند من باید بروم که راه حق و باطل روشن شود یعنی همه این بلاء، آن اسارت سنگین اهل بیت وآن سنگین برای است. 👈و بعد آمده است «اَنْ یُعْطِیَنى بِمُصابى بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعْطى مُصاباً بِمُصیبَتِهِ» یعنی آدم وقتی همراه با امام حسین شد، به بالاترین درجاتی که می تواند در بلاء به آن برسد در ظرف وجودی خود می رسد. یعنی اگر هزار بار بمیرد به آن مقامی که انسان با توسل به سیدالشهدا و درک مصیبت ایشان به آن می رسد نخواهد رسید...! هر باری که انسان زیارت عاشورا را می خواند گویا با زیارت عاشورا به مقاماتی از قرب و معرفت و محبت به شفاعت سید الشهداء❤️ می رسد که بلافاصله بعد از این زیارت در سجده شکر سر به سجده می گذاریم و می گوییم: «اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک علی مصابهم الحمدلله علی عظیم رزیتی اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام».