می دونید یک حکمت وعظ و خطابه امام حسین روز عاشورا چی میتونه باشه؟ وسط جنگ و چکاچک شمشیرزدن ، هل من معین را بلند بلند فریاد میزدند شاید به این خاطر که اگر کسی اشتباهی در #جمع اشتباهی و لشکر اشتباهی تجمع کرده برگرده. بعضی مقاتل که حضورذهن ندارم نام ببرم چندین نفر را ذکر میکنندکه با خطابه های امام حسین به سپاه حق پیوستن و #جمع و اردوگاه یزیدی ها را ترک کردن. منطق ما عاشوراست... امام حسین با کسانیکه بازگشتنداز لشکر باطل یزیدی برخورد قهری و عتاب الود نکرد نمونه این اشتباهی ها که درجمع اشتباهی رفته بودند #حر نبود؟! حر که از جمع یزیدی ها نبود اما آیا اگر امام در مذمت مرام یزیدی های شرابخوار قمارباز سگباز خطبه ای خوانده باشند، باید در قیامت جواب بدهندکه چرا همه را خطاب کرده؟! حر هم در ان جمع بود! نبود؟ قطعا از سپاه امام حسین هم در واپسین لحظات درشب عاشورا، کسانی بودند که اردوگاه حق را ترک کردند. اینها برای حفظ جان ومال و به طمع چندروز عمر بیشتر رفتند. این افراد در شناخت حق، دچار اشتباه نبودند خیلیشان. شاید دربین اینها کسانی هم پیدامیشده که حق را نشناخته بودند اما ، اولویت انتخابشان پرداختن به زندگی بود در دنیا! یعنی در وقت موضع گرفتن و انتخاب، حواسمان جمع باشد که در جمع اشتباه نایستاده باشیم . با منطق جمع اشتباهی ها، حق را تعریف و دراصل، تحریف نکرده باشیم . تکلیف ما این است. تکلیف ازماده تکلف گرفته شده. تکلف هم یعنی سختی و مشقت. پس دنبال راه آسان نگردیم! هرراهی سختی خودش را دارد. هرتکلیفی که برای خودمان معین کنیم سختی هایش را هم باید تحمل کنیم . سری که تاج میخواد، سنگینی تاج هم باید بخواد! تاج عزت و خداباوری را نمی خواهی؟ به اولویت ها باید بیشتر و دقیقتر فکرکرد. البته عده ای هم که بی طرفانه! رفتند و بعدا توابین شدند ... اینها مثل همیشه ی تاریخ ، کسانی بودند که امام جامعه را با معیارهای عقل ومنطق خودشان می سنجیدند و می سنجند. درصورتی که خودشان واقف بودند و هستند که ما تابع و مطیع امام بایدباشیم و نظرات عقلی و منطقی خودرا برمبنای امام اصلاح کنیم یا ارتقا ببخشیم نه اینکه امام را بخاطر اینکه نظراتش و رفتارهایش با عقل ما جور درنیامد امام را تنهامانده معرفی کنیم و نامه سرگشاده بنویسیم برای ایشان که به حرف ما وعقل ما گوش کند و از تصمیمش منصرف شود! غفرالله لنا و لکم