💚درود بر صبـر خانواده شهیدان،همان هایی که از #حضرت_زینب(س) درس #صبر آموخته اند. و من به اندازه‌ تمامِ باران های آمده و نیامده‌ی این شهر شلوغ، برایِ "با #توُ بودن" دلم تنگ است! #مادرانه @YADMANSHOHADA

🏴علت و راز جایگاه و مقام ویژه حضرت ابوالفضل العباس (ع) چیست ؟ #استاد_پناهیان @YADMANSHOHADA

عباس، مشک را بر دوش می‌اندازد، دو دست به زیر آب می‌برد و فرا می‌آرد تا پیش چشم. عجبا! این تصویر اوست یا حسین؟! این درست لحظه ای است که عباس یک عمر برای رسیدن به آن تلاش کرده است؛ اینکه در آینه جز تصویر حسین نبیند. #سید_مهدی_شجاعی #کتاب_سقای_آب_و_ادب @YADMANSHOHADA

#پروفایل #دوست_شهید_من شهید محسن حججی🌹

📹آب آوردن حضرت عباس (ع) السلام علیک یا #اباالفضل_العباس #حب_الحسین_یجمعنا @YADMANSHOHADA

همیشه کار عاشق دادن دل نیست ... گاهی هم به پای یار باید سر دهی ... تا آنکه سر باشی....! #شهید_محسن_حججی @YADMANSHOHADA

#صوتی #مداحی ویژه شب نهم محرم 🎶محمد براتیان شب نهم ۱۳۹۸/۶/۱۷ 🌹یادمان شهدای نجف آباد ▪️یابن الحیدر ... @YADMANSHOHADA

🔴 اهداف قیام امام حسین علیه السلام از منظر اولیاء الله ✅ اصلاح اُمَّت ✅ احیای سنت پیامبر (صل الله علیه و آله) ✅ امر به معروف و نهی از منکر ✅ مقابله با فتنه ✅ برائت از ظالمین ✅ حمایت از حق و مبارزه با باطل ✅ تشکیل حکومت اسلامی ✅ مبارزه با جهل ✅ اجرای عدالت ✅ افشای چهره منافقان ✅ امتحان مسلمین پُر ادعا از اهداف والای قیام سیدالشهداء علیه السلام بود 💠 از فرمایشات #مرجع_شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع، اعلی الله مقامه @YADMANSHOHADA

#صوتی ⭕️جلسه دهم سخنرانی #حجت_الاسلام_بیات ۱۳۹۸/۶/۱۸ 🌹یادمان شهدای نجف آباد #دهه_اول #محرم @YADMANSHOHADA

به سمت گودال از خیمه دویدم من... شمر جلوتر بود... دیر رسیدم من ... #محرم #عاشورا @YADMANSHOHADA

🏴 روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد ... به فردای بی حسینِ زینب سلام الله علیها رحمی کن .... و فردایمان را با مهدی ات عجل الله همراه کن ... شب عاشوراست امشب ... کربلا غوغاست امشب.... @YADMANSHOHADA

🔘 شب عاشورا 🌹یادمان شهدای نجف آباد و مزار شهید محسن حججی @YADMANSHOHADA

آقاجان امشب را در کدامین هیئت به عزاداری می نشینی 😔 قطره قطره اشک تو بوی محرم می دهد..... ⚫️ آجرک اللہ یا صاحب الزمان (عج) یا مولای غریبم @YADMANSHOHADA

#صوتی استاد #موذن_زاده_اردبیلی #زینب_زینب @YADMANSHOHADA

💠سئوالات مربوط به منبر شب دهم💠 ⚜۱) صاحب الامر کیست؟ 1) صاحب نفس مستکفی 2) صاحب نفس مکتفی (خودکفا) 3) هر دو مورد ⚜۲) مراحل سیر معنوی بترتیب کدام است؟ 1) صاحب توجه عرفانی - صاحب همت - صاحب امر 2) صاحب همت - صاحب توجه عرفانی - صاحب امر 3) صاحب امر - صاحب توجه عرفانی - صاحب همت ⚜۳) سید بحرالعلوم ۳۴ سال و ملا حسینقلی همدانی ۲۴ سال مشغول تطهیر کدام قوه از نفس بودند؟ 1) قوه خیال 2) قوه مثال 3) هر دو مورد @YADMANSHOHADA

موضوع منبر شب یازدهم محرم حجت الاسلام بیات در مورد مقام "حجت الله" امام زمان علیه السلام می باشد. @YADMANSHOHADA

✨امام خامنه ای✨ ✒ اینکه گفته میشود در #عاشورا، در حادثه‌ی #کربلا، خون بر شمشیر پیروز شد - که واقعاً پیروز شد عامل این پیروزی، "حضرت زینب"بود، والّا خون در کربلا تمام شد. @YADMANSHOHADA

سَرَت یک‌جا، تنت یک‌جا، رَوَد انگشترت یک‌جا بزودی " کُلُّ أرضٍ كربلا" تفسیر خواهد شد... #اللهم‌ارزقنازیارت‌الحسین‌علیه‌السلام #صلے‌الله‌علیڪ‌یااباعبدالله #آه_کربلا #پروفایل #عاشورا @YADMANSHOHADA

•❥•➖•●🔘⚪️🔘●•➖•❥• مولای غریبم فدای قلب سوخته و چشمان اشک بارت در ماتم جد بزرگوارتان ... بیا منتقم خون حسین #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان #اللهم_عجل_لوليك_الفرج @YADMANSHOHADA

*تقویم عاشورا* طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاه‌شماری ایرانی»، واقعه کربلا به حساب گاه‌شماری شمسی ۲۱ مهر سال ۵۹ هجري شمسی می‌شود. تاریخ شمسی هم مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می‌شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ، حرف‌های مقتل‌نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. روز عاشورا چگونه گذشت؟ در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳-+ دقیقه اختلاف می‌تواند داشته باشد) را استخراج کرده‌ایم و روایات مقتل‌نگارها را با این ساعت‌ها تنظیم کرده‌ایم. ۵:۴۷ اذان صبح امام(ع) بعداز نماز صبح، برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعداز نماز صبح، به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود ساعت ۶:۰۰ امام حسین(ع) دستور دادند تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خار بوته ‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. *طلوع آفتاب* کمی بعد از طلوع آفتاب، امام(ع) سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. رو به روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش، پدر و برادرش را یادآوری فرمودند و اینکه کوفیان به امام(ع) نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده‌اند؟ آنها انکار کردند! امام(ع) نامه‌هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده‌است. یکی از سران جبهه‌ی مقابل، از امام(ع) پرسید: چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرد و آنها را از جنگ مقابله با پسر پیامبر(ص) نمی‌رهاند؟ اینجا بود که امام(ع)، آن جمله معروف‌شان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است، من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده! ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام(ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده‌است. حدود ساعت ۸:۰۰ بعد از سخنرانی امام(ع)، چند نفر از اصحاب آن حضرت، به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوان‌‌های کوفه بود _ الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان، سخنان مشابهی گفتند. بعداز سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر دادند. چند نفری دچار تردید شدند! از جمله حُر و فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسان دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود ساعت ۹:۰۰ روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام(ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله، شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعداز انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست، آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی‌دانیم. تعداد کشتگان تیراندازی با تعداد کشتگان حمله اول ۵۰ نفر ذکر شده‌است.) حدود ساعت ۱۰:۰۰ بعد از تیراندازی، «یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن، در ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده‌ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین(ع) حمله کرد اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت. بعد‌از عقب‌نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد ۵۰۰ تیرانداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیرباران کردند که آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر ۲۳ اسب لشکریان امام(ع)، تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح، آن نفرات را ۵۰ نفر و ابن شهرآشوب ۳۸ نفر ذکر کرده‌است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و ۸ تیر انداخت که ۵ نفر از دشمن را کشت. @YADMANSHOHADA

#ادامه امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند. زهیر و ۱۰ نفر به آنها حمله کردند. حدود ساعت ۱۱:۰۰ بعداز این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند که کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».  یک بار، هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. اذان ظهر حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند، امام(ع) خطاب به اصحاب فرمودند: یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متأثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳:۰۰ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر(س) بود. البته الفتوح، عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده‌است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من، بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.» حدود ساعت ۱۴:۰۰  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست، اما امام(ع) او را مأمور رساندن آب به خیمه‌ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت، در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله(ع) سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار، بعداز مرگ برادر عزیزش، گریه کرد و فرمود: «اکنون دیگر پشتم شکست.» حدود ساعت ۱۵:۰۰ امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی کند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره‌اش علی اصغر(س) را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد. امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ۱۰ نفر به مقابله با امام(ع) آمدند. بعداز شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته‌اند: زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود، کسی جرأت نمی‌کرد به سمت ایشان برود، اهل حرم از صدای اسب ایشان (ذوالجناح) متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن(ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۱۶:۰۶ مقارن با اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین(ع) کشته شود، شنیدم که می‌گفت: «به خدا پس از من، کسی را نخواهید کشت که خداوند از کشتن او، بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای بر شما! منتظر چیستید؟ مادرهای‌تان به عزای‌تان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد... حدود ساعت ۱۷:۰۰ بعداز شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته‌اند تمام این افراد، بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) @YADMANSHOHADA

پیکار علیه ظالمان پیشه ی ماست جان در ره دوست دادن اندیشه‌ی ماست هرگز ندهیم تن به ذلت، هرگز در خون زلال کربلا ریشه ی ماست محمدرضا سهرابی 🏴فرا رسیدن عاشورای حسینی تسلیت باد @YADMANSHOHADA

▪️نماز عشق یعنی: ▪️قنوتت:روی دستت اصغرت را ... ▪️رکوعت: خم شدی تا اکبرت را ... ▪️نهادی صورتت را بر روی خاک ▪️بمیرم سجده‌های آخرت را ... صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین ... #نماز_اول_وقت #عاشورای_حسینی @YADMANSHOHADA