حاج‌احمدعلی قدیانی دعوت حق را لبیک گفت حاج‌احمدعلی قدیانی (پدر شهید والامقام اکبر قدیانی و ابوالزوجه‌ی شهیدان سیدابراهیم شعبانی و علی‌اصغر رحمتی) در چهلمین شب درگذشت همسرش دعوت حق را لبیک گفت.

#داستان_شب📚 رمان قشنگه، عاشقانش هم که قشنگ تر 🍃🍃 ✅خبر ،خبر قراره باهم یه رمان خاص بخونیم .... رفقاتونو دعوت کنید 😊 💢واما... با رمان شیرین و جذاب ♥️ #دختر_شینا ♥️ در کنارتون هستیم . هر شب راس ساعت ۲۲:۳۰ با ما همراه باشید😊

#دختر_شینا🌸 #قسمت_اول پدرم مریض بود. می گفتند به بیماری خیلی سختی مبتلا شده است. من که به دنیا آمدم، حالش خوبِ خوب شد. همه ی فامیل و دوست و آشنا تولد من را باعث سلامتی و بهبودی پدر می دانستند. عمویم به وجد آمده بود و می گفت: «چه بچه ی خوش قدمی! اصلاً اسمش را بگذارید، قدم خیر.» آخرین بچه پدر و مادرم بودم. قبل از من، دو دختر و چهار پسر به دنیا آمده بودند، که همه یا خیلی بزرگ تر از من بودند و یا ازدواج کرده، سر خانه و زندگی خودشان رفته بودند. به همین خاطر، من شدم عزیزکرده پدر و مادرم؛ مخصوصاً پدرم. ما در یکی از روستاهای رزن زندگی می کردیم . زندگی کردن در روستای خوش آب و هوا و زیبای "قایش" برایم لذت بخش بود. دور تا دور خانه های روستایی را زمین های کشاورزی بزرگی احاطه کرده بود؛ زمین های گندم و جو، و تاکستان های انگور. از صبح تا عصر با دخترهای قدّ و نیم قدِ همسایه توی کوچه های باریک و خاکی روستا می دویدیم. بی هیچ غصه ای می خندیدیم و بازی می کردیم. عصرها، دمِ غروب با عروسک هایی که خودمان با پارچه و کاموا درست کرده بودیم، می رفتیم روی پشت بام خانه ما. تمام عروسک ها و اسباب بازی هایم را توی دامنم می ریختم، از پله های بلند نردبان بالا می رفتیم و تا شب می نشستیم روی پشت بام و خاله بازی می کردیم.

🌹🌹🌹

#دختر_شینا🌸 #قسمت_دوم بچه ها دلشان برای اسباب بازی های من غنج می رفت؛ اسباب بازی هایی که پدرم از شهر برایم می خرید. می گذاشتم بچه ها هر چقدر دوست دارند با آن ها بازی کنند. شب، وقتی ستاره ها همه ی آسمان را پر می کردند، بچه ها یکی یکی از روی پشت بام ها می دویدند و به خانه هایشان می رفتند؛ اما من می نشستم و با اسباب بازی ها و عروسک هایم بازی می کردم. گاهی که خسته می شدم، دراز می کشیدم و به ستاره های نقره ای که از توی آسمان تاریک به من چشمک می زدند، نگاه می کردم. وقتی همه جا کاملاً تاریک می شد و هوا رو به خنکی می رفت، مادرم می آمد دنبالم. بغلم می کرد. ناز و نوازشم می کرد و از پشت بام مرا می آورد پایین. شامم را می داد. رختخوابم را می انداخت. دستش را زیر سرم می گذاشت، برایم لالایی می خواند. آن قدر موهایم را نوازش می کرد، تا خوابم می برد. بعد خودش بلند می شد و می رفت سراغ کارهایش. خمیرها را چونه می گرفت. آن ها را توی سینی می چید تا صبح با آن ها برای صبحانه نان بپزد. صبح زود با بوی هیزم سوخته و نان تازه از خواب بیدار می شدم. نسیم روی صورتم می نشست. می دویدم و صورتم را با آب خنکی که صبح زود مادر از چاه بیرون کشیده بود، می شستم و بعد می رفتم روی پای پدر می نشستم. همیشه موقع صبحانه جایم روی پای پدرم بود. او با مهربانی برایم لقمه می گرفت و توی دهانم می گذاشت و موهایم را می بوسید.

┄┅─✵💝✵─┅┄ #بسم_الله_الرحمن_الرحیم اِلهی یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد یا عالی بِحَقِّ علی یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن یا قدیمَ الاِ حسان بِحَقِّ الحُسَیْن عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ صاحبَ العصرِ والزَّمان #کانال_شهدایی_یاد_یاران @yadyaaran

#کانال_شهدایی_یاد_یاران @yadyaaran

#تلنگرانه... شهدا یہ ټیپۍ زدݩ ڪہ خدا نگاهشوݩ ڪرد! دنبال این بودݩ ڪہ خوشگل خوشگلا یوسف زهرا امام زماݩ نگاشوݩ ڪنہ.. حالا ټو برو هرټیپۍ ڪہ میخواۍ بزݩ اما ... حواسټ باشہ ڪہ ڪۍ نگات میڪنہ..! #حاج‌_حسین_‌یڪتا🌱 #خادم_الشهید

. + وقتی زُل می زنی به عکسِ شهدا ، حس می ‌کنی هیچ کس به اندازه یِ شهدا زنده نیست ... =] 🌱 . #ماهستیم‌که‌مردیم‌...

🥀بسمـ ربـ الشهداء و الصدیقینـ🥀 1⃣

💠معرفی شهید همت 🌹نام : محمد ابراهیم 🌾نام خانوادگی : همت 🌹تاریخ تولد : فروردین ۱۳۳۴ 🌾محل تولد : شهرضا 🌹تاریخ شهادت : اسفند۱۳۶۲ 🌾سن : ۲۸ 🌹سمت: فرمانده لشکر۲۷محمد رسول الله 🌾محل دفن: امامزاده شاه رضا 🌹عملیات ها: فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان وخیبر 3⃣

🍃🌼🍃 #شهادت زيباترين , بالنده ترين و نغزترين #كلام در تاريخ بشريت است. شهادت بهترين و روشن ترين معنی حقيقی #توحيد است و تاريخ تشيع، خونين ترين و گوياترين #تابلوی نمايانگر شكوه و عظمت شهيد است••• #شهید_همت🌸 2⃣