#اشعار_مهدوی ✋🏻 به پیشگاه او که همه اوست چشم هایت را نوشتم آیه های سبز «نور» دست هایت را نوشتم سوره «طه» و «طور» ای حدیث بی بدیل هستی، ای قرآن ترین چیست در فحوای لبخند تو جز #شعر و #شعور ای جمالت آسمان و ای نگاهت آفتاب دور باد از تو بلا، چشم حسودان تو کور از صدایت دلنشین تر هست آیا!؟ نیست نه گفته از لحن خوشت داود در گوش زبور «می نشینم تا بیایی» را به آتش می کشم پا به پایت می دوم تا نفخه ی #صبح_ظهور بانگ #جاءالحق خوش است از #گنبد_سبز_حسن مستی ما را دوچندان کن... دوچندان از غرور! با خودم می گویم آیا هستم آن روزی که تو...!؟ می روم وقتی به دیدار همه... #اهل_قبور #جمعه ها با #جمکران از #صبح می خوانم تو را #ندبه های بی تو هر دم می شود در من مرور انتظارت، شاعرم کرد و نگاهت، مشعرم ای به قربان صبوری هایت، ای #سنگ_صبور! #محمد_عابدی #کانال_اشعار_مناجات_امام_زمان_عج

🖤😭 تقدیم به مادرِ هستی #شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س چشم خود را بست ............................... چه داغی... آه! دختر چشم خود را بست چه سنگین بود! حیدر چشم خود را بست چه آمد بر سر مادر که در کوچه برادر مثل خواهر چشم خود را بست رها کردند سنگی را به دستِ ننگ پر از خون شد کبوتر چشم خود را بست صدا زد باردارم، دست بردارید! چنان زد با لگد، در... چشم خود را بست ملافه، پرچم سرخ شهادت شد به جای فضه، بستر چشم خود را بست حسن این آخری ها از شِفا می گفت ولی افسوس، مادر چشم خود را بست حسینِ مادری، در خواب آن شب دید که در گودال، خنجر چشم خود را بست ولی زینب نه تنها داغ مادر دید که دید از روی نی، سر... چشم‌ خود را بست دهان کوفه و شام از عطش وا بود ولی ابرِ سبکسر چشم خود را بست شبی چشمان عباسش نجاتش داد شبی با دستِ اکبر چشم خود را بست رباب آمد که شیرش را دهد شیر و به یاد آورد اصغر چشم خود را بست چه کردند اسب ها با پیکر شاهش که حتی کل لشکر چشم خود را بست گرفته پهلویش را شاعر از این داغ چه داغی... آه! دفتر چشم خود را بست #محمد_عابدی قم المقدسه #کانال_اشعار_مناجات_امام_زمان_عج

آخ ماااااااااادر 😭😭😭 #اشعار_فاطمی مشت آتش .................... نور می بخشد جهانی را اگر زرتشتِ آتش مادر ما را چرا آتش زده ست و کشته آتش!؟ مظهر غیرت، علی را دستْ بسته می کشاندند جان به لب شد تا که بر چادر رسید انگشت آتش مادری ققنوس وار آمد که ایمان ها نسوزد موی او آتش گرفت از هجمه ی پُرپشت آتش سیلی از دیوار و در را تاب آورد آه... اما تا به خود آمد مدینه، شد کبود از مشت آتش شعله شعله، مستیِ هیزم فروکش کرد و خوابید گرم بود اما به جهل این جماعت، پشت آتش در میان دست خود پروانه ای دارد شکسته وا شود با ذوالفقارِ اشک اگر که مشت آتش #محمد_عابدی قم المقدسه #کانال_اشعار_مناجات_امام_زمان_عج