مدیریت فشل: بهانه پذیر و بهانه گیر ✍ مبنای اقدام #مدیریت_حرف در سیاست خارجی، گرفتن #بهانه از دشمن است؛ در مقابل هر بهانه جویی، یک امتیاز می دهد! اما همین مدیریت در سیاست داخلی و پاسخگویی، #بهانه_گیر است؛ برای اینکه کوتاهی هایش را گردن دیگران بیاندازد و بی عملی و خدمت نکردن برای طبقات فرودست را توجیه کند. 🔹ابتدا عدم مذاکره با آمریکا را بهانه کردند و گفتند مشکلات اقتصادی در صورت توافق چنان حل خواهد شد که مردم از پول یارانه بی نیاز شوند. اما وقتی ارزش پول ملی در مقابل ارز خارجی به یک چهارم کاهش یافت و تورم بی سابقه پدید آمد، عدم الحاق به FATF و CFT را بهانه عملی نشدن وعده ها کردند! ♦️دولتهای اروپایی باید به خاطر بدعهدی، عدم انجام تعهدات و نایستادن مقابل آمریکا به ما بدهکار باشند اما از وقتی دیده اند اولویت ظریف و روحانی، سلب بهانه از طرف مقابل است، آنها نیز بهانه گیر و طلبکار شده اند! از آنها ناز و از دولت ما نیاز! هرچند که اروپا محتاج نفت و گاز ما باشد. 🔹همین مدیریت منفعل و تحمیل پذیر در سیاست خارجی، در داخل میل به خودکامگی و زورگویی دارد و ضمنا با وجود سوء مدیریت اقتصادی شدید، نمی خواهد مسئولیت پذیر و پاسخگو باشد. نهادها و دستگاه های نظارتی را مقابل عمل انجام شده قرار می دهد اما با معلوم شدن خسارت ها ادعا می کند #تصمیم_نظام بود! ♦️ضعف وانفعال در برابر بهانه جوبی دشمن وبی اعتنایی به مطالبات مردم، خلاف منطق قرآن است: "محمد رسول الله والذین معه اشدّاء علی الکفار رحماء بینهم". باید در داخل با مردم ملاطفت و تمکین داشت اما با دشمن، شدید و نفوذناپذیر بود. ستم پذیری در کنار نادیده گرفتن حقوق ضعفا، روحیه اشرافی است. 🔹مدیریت شجاع و مسئولیت پذیر، نه به بهانه دشمن رسمیت می بخشد و تنش زدایی یکطرفه را جایگزین اقتدار و تهدید زدایی می کند، و نه برای سرباز زدن از وعده ها، بهانه گیری و فرافکنی می کند. این مهم ترین شاخص رشد یافتگی یا رشد نیافتگی است. ایمانی @fatemiyoon110