ا ﷽ ا
#روضه /۱۵۰
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
🔹🔷《السَّلَامُ عَلَى الطِّفلِ الرَّضیعِ》🔷🔹
✅آنچه در مقاتل در باب شهادت طفل شیر خوار امام حسین(علیه السلام) آمده است اینکه؛
📋《وَ لَمَّا رَأَی الحُسَینُ(ع) انَّه لَم یَبقِ مِن عَشیِرتِه وَ اَصحَابِه الاِّ القَلِیلُ》
♦️وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا در اثر شهادت نزدیکان و فرزندانش تنها شد، در مقابل سپاه دشمن ایستاد و آنان را مورد خطاب قرار داد.(۱)
و در این هنگام فرمود :
📋《هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(ص)؟
هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟
هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا؟
هَلْ مِنْ مُعِينٍ يَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِي إِعَانَتِنَا؟》
♦️آیا یارى کنندهاى هست که با امید به عنایت خداوند به یارى ما برخیزد؟
آیا کسى هست که از حرم رسول خدا(ص) دفاع کند؟
آیا خداپرستى در میان شما پیدا مىشود که از خدا بترسد و ستم بر ما روا ندارد؟ آیا فریادرسى هست که براى خدا به فریاد ما برسد؟
در این هنگام که امام حسین(ع) استنصار میکرد.
📋《فَارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِيلِ فَتَقَدَّمَ إِلَى الْخَيْمَةِ》
♦️وقتی نداى استغاثه امام(ع) به اهل خیام رسید، صداى گریه و ناله از بانوان حرم برخاست.
امام حسین(ع) به سمت خیمهها پیش افتاد و به حضرت زینب(س) فرمود :
📋《نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ》
♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم.(۲)
ابن اعثم كوفی اسم این کودک را «علی» آورده است و می نویسد :
📋《وَ لَهُ ابنُ آخَرُ يُقَالُ لَه عَلَيُّ(ع) في الرِضَاعِ》
♦️امام حسين(ع) پسر ديگری داشت كه نامش علی بود و شيرخوار بود.(۳)
📋《فَنَاوَلُوُه الصَبِیَّ، فَجَعَلَ يُقَبِّلُهُ》
♦️فرزندش را نزد امام(ع) آوردند و امام(ع) شروع کرد به بوسیدن طفلش!(۴)
و خطاب به فرزندش فرمود :
📋《وَیْلٌ لِهؤُلاءِ الْقَوْمِ إِذا کانَ خَصْمُهُمْ جَدَّکَ》
♦️وای به حال این گروه ستمگر، آنگاه که جدّت رسول خدا(ص) با آنان به مخاصمه برخیزد.(۵)
امام(ع) طفل را آورد و در مقابل لشکر به روی دست گرفت و بلند کرد، به طوری که زیر بغلهای امام(ع) پیدا بود و خطاب به آنان فرمود :
📋《يا قَوْمُ! قَدْ قَتَلْتُمْ شِيعَتِي و أَهْلَ بَيْتي وَقَدْ بَقي هذَا الطِّفْلُ! فَاسقُوُهُ شَربَةً مِن المَاءِ!》
♦️ای قوم! ياران و اهل بيت مرا به قتل رسانديد و تنها اين كودك باقي مانده است.
پس او را با جرعه آبی سیراب کنید.(۶)
در نقلی آمده است که حضرت(ع) فرمود :
📋《یَا قَومِ! إنْ لَمْ تَرحَمُونِي فَارحَمُوُا هَذَا الطِفلَ》
♦️اگر به من رحم نمی کنید، به این طفل رحم کنید.(۷)
در نقلی دیگر؛
📋《أَلَم تَرَوُهُ كَيفَ يَتَلَظَّى عَطَشَاً؟》
♦️آیا نمی بینید که از شدت عطش حالت تلظّی به خود پیدا کرده است؟
در این هنگام، اختلاف و همهمه ای در سپاه یزید به وجود آمد، در حالی که به یکدیگر می گفتند :
📋《اِسقَوهُ فَإِنَّهُ لَا ذَنبَ لَهُ! وَ الآخَرُ يَقُولُ : لَا تَسقُوهُ أبَداً وَ لَا تَبقُوا مِن أَهلِ هَذَا البَيتِ بَاقِيَةً》
♦️به او آبی بیاشامانید، او که گناهی ندارد!
و دیگری می گفت : هرگز به او آب ندهید تا از اهل بیت او کسی باقی نماند.
در این هنگام، عمر بن سعد به حرمله اشاره کرد و گفت :
📋《یَا حَرمَلَةَ! إِقطَع نِزَاعَ القَومِ》
♦️ای حرمله! اختلاف و نزاع را پایان بده.(۸)
نوشته اند :
📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم》
♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود.(۹)
که در این هنگام؛
📋《إِذْ رَمَاهُ حَرْمَلَةُ بْنُ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ بِسَهْمٍ فِی حَجْرِ الحُسَینِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فَذَبَحَهُ》
♦️پس حرمله بن کاهل تیری انداخت و آن طفل را ذبح کرد.(۱۰)
📋《فَذَبَحَهُ مِنَ الْوَرِيدِ إِلَى الْوَرِيدِ》
♦️پس تیر از رگ گردن تا رگ گردنش را ذبح کرد.(۱۱)
📋《فَتَلَقَّى حُسَينُ(ع) دَمَهُ فِى يَدِهِ وَ أَلقَاهُ نَحوَ السَمَاءِ》
♦️امام حسين(ع) دست برد زیر قنداقه و خون را در كف دست جمع كرد و به هوا پرتاپ کرد.(۱۲)
و فرمود :
📋《هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ》
♦️این مصیبت بر من آسان است، چرا که در محضر خداست.(۱۳)
امام باقر(ع) در این باره می فرماید :
📋《فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذلِکَ الدَّمِ قَطْرَةُ إِلَى الْأَرْضِ》
♦️از خون گلوى على اصغر(ع) که امام(ع) آن را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت.(۱۴)
در روایت دیگرى آمده است که امام حسین(ع) فرمود :
📋《لا یَکُونُ أَهْوَنَ عَلَیْکَ مِنْ فَصِیلٍ! اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتَ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ، فَاجْعَلْ ذَلِکَ لِمَا هُوَ خَیْرٌ لَنَا》
♦️خدایا! فرزندم نزد تو کمتر از بچّه ناقه صالح پیامبر نیست!
خدایا! اگر پیروزى(ظاهرى) را از ما دریغ داشتهاى، بهتر از آن را روزى ما فرما.(۱۵)
ادامه مطالب :👇
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ادامه 👆
یعقوبی می نویسد :
📋《فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》
♦️تیر به گلوی اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۱۶)
طبق نقلی آمده است که در این هنگام هاتفی ندا داد :
📋《یَا حُسَینَ(ع)! دَعهُ! فَاِنَّ لَهُ مُرضِعَهً فی الجَنَه》
♦️ای حسین(ع)! فرزندت را به ما بده تا در بهشت سیرابش کنیم.(۱۷)
حضرت(ع) با طفل كشته شده ی خود به امام(ع) به پشت خیمه گاه برگشت، در حالي كه خون از گلوی آن طفل به سينه حضرت(ع) جاری بود.
📋《وَحَفَرَ لَلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِه وَ صَلَّى عَلَيه وَ دَفَنَه مُرَمَّلاً بِدَمِه》
♦️با بُن غلاف شمشیر، قبری را برای آن طفل حفر کرد و بر او نماز خواند و در حالی که آن طفل به خون خود آغشته شده بود، دفن نمود.(۱۸)
شیخ مفید می نویسد :
📋《ثُمَّ حَمَلَهُ حَتَّى وَضَعَهُ مَعَ قَتْلَى أَهْلِهِ》
♦️سپس امام حسین(ع) او را بُرد و کنار کشتگان خاندانش قرار داد.(۱۹)
در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که منسوب به امام زمان(عج) می باشد، این گونه به شیر خواره ی امام حسین(ع) سلام داده شده است.
📋《السَّلَامُ عَلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ وَ ذَوِيه》
♦️سلام بر عبداللّه بن الحسين(ع)، كودك شيرخواره، تير خورده، ضربت خورده به خون تيپده كه خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تير، سر بُريده شد!
خدا لعنت كند حَرمَلَه بن كاهِل اسدى و همراهانش را كه به او تير زدند.(۲۰)
{وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}
📝شعر :
مادر نه طفل تشنه خود را به باب داد
مهتاب را فلک به کف آفتاب داد
بر طفل و باب او چو جوابی نداد کس
یک تیر، هر دو را، به سه پهلو جواب داد
هم عندلیب سوخت و هم باغبان که خصم
آبی به گُل نداد، ولی گُل به آب داد
پرپر چو مرغ می زد و تا پر، نشسته تیر
اما به خنده باز، تسلاّی باب داد
او خنده کرد و عالم از این خنده گریه کرد
نگرفت آب و آب به چشم سحاب داد
اصغر به لای لای ندارد نیاز و تیر
او را به خواب بُرد و به مَهد تُراب داد!
👤علی انسانی
📚منابع :
۱)مثیر الاحزان ابن نما حلّی، ص۷۰
۲)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۶
۳)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵
۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۵)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
۶)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷
۷)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲
۸)الوثائق الرسميّة حسینی قزوينی، ص۲۳۷
۹)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹
۱۰)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۱)ثمرات الأعواد خطیب الهاشمی، ج۲، ص۶۳
۱۲)البداية و النهاية ابن کثیر دمشقی، ج۸، ص۱۸۶
۱۳)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷
۱۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۷
۱۶)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۱۷)مثیر الاحزان ابن نما حلّی، ص۷۸
۱۸)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
۱۹)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸
۲۰)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۲۷۰
منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۱۵۹
🔸حضرت رباب علیها السلام
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
🔹🔷《اَلسَّلٰامُ عَلَیْکَ یَا اَبٰاعَبْدِاللهِ الحُسَینِ(علیه السلام)》🔷🔹
✅هنگامی که حضرت ابراهیم(ع) ماموریت یافت که فرزندش اسماعیل(ع) را ذبح کند، نزد اسماعیل(ع) آمد و خطاب به فرزندش فرمود :
📋《يَا بُنَيَّ! إِنِّي أَرَي فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ! فَانْظُرْ ما ذا تَري؟》
♦️پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح میکنم، نظر تو چیست؟
اسماعیل(ع) جواب داد :
📋《يا أَبَتِ! افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُني إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرينَ》
♦️پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!(۱)
سپس هنگامی كه حضرت ابراهيم(ع) خواست اسماعيل(ع) را براي قربانی به همراه خود ببرد، به مادر او حضرت هاجر(س) فرمود :
فرزندت را زينت كن كه او را به ميهمانی خداوند ببرم.(۲)
هنگامی که آن دو بزرگوار به قربانگاه رسیدند، اسماعيل(ع) رو به پدر كرد و گفت :
📋《يَا أَبَتِ! اُشْدُدْ رِبَاطِي حَتَّى لاَ أَضْطَرِبَ وَ اُكْفُفْ عَنِّي ثِيَابَكَ حَتَّى لاَ يَنْتَضِحَ مِنْ دَمِي شَيْءٌ فَتَرَاهُ أُمِّي وَ اشْحَذْ شُفْرَتَكَ وَ أَسْرِعْ مِنَ اَلسِّكِّينِ عَلَى حَلْقِي لِيَكُونَ أَهْوَنَ عَلَيَّ فَإِنَّ اَلْمَوْتَ شَدِيدٌ》
♦️ای پدر! اكنون كه تصميم به كشتن من دارى، دست و پايم را محكم ببند تا در وقت سر بريدن آن موقع كه كارد بر گلويم مى رسد، دست و پا نزنم و بدين وسيله از پاداش من كاسته نشود، زيرا مرگ سخت است و ترس آن دارم كه هنگام احساس آن مضطرب گردم.
و ديگر آن كه چاقویت را تيز كن و به سرعت برگلويم بكش تا زودتر آسوده شوم و هنگامى كه مرا بر زمين خوابانيدى صورتم را برزمين قرار بده و به يك طرف صورت مرا بر زمين مخوابان، زيرا مى ترسم وقتى نگاهت به صورت من بيفتد، حال رقّت به تو دست دهد و مانع انجام فرمان الهى گردد.
و هم چنين جامه ات را هنگام سر بريدن، بيرون بیاور كه از خون من چيزى بر آن نريزد و مادرم آن را نبيند.
و اگر مانعى نديدى پيراهنم را براى مادرم ببر، شايد براى تسليت خاطرش در مرگ من، وسيله مؤثرى باشد و بدين وسيله بهتر دلدارى شود و آلام درونى اش تخفيف يابد.
پس از اين سخن ها بود كه ابراهيم خلیل(ع) خطاب به اسماعیل فرمود :
📋《نِعْمَ اَلْعَوْنُ أَنْتَ عَلَى أَمْرِ اَللَّهِ》
♦️به راستى كه تو اى فرزند براى انجام فرمان خدا نيكو ياور و مددكارى هستى.(۳)
پس ابراهیم(ع) چاقو را تيز كرد و دست و پاى اسماعيل(ع) را بست و روى او را برخاك نهاد، ولى از نگاه كردن به او خوددارى نموده و سر را به سوى آسمان بلند كرد و آن گاه چاقو را برگلويش نهاد و به حركت درآورد، اما ديد كه چاقو کارگر نمی شود و گلوی فرزندش را نمی بُرد.
چندبار اين عمل تكرار شد و چاقوی حضرت ابراهیم(ع) گلوی اسماعیل(ع) را نبرید.
در این هنگام؛ ندا آمد كه :
📋《يَا إِبْرَاهِيمُ! قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا، إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ، إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ، وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ》
♦️اى ابراهيم! خوابت را تحقّق دادى، به راستى ما نيكوكاران را اينگونه پاداش مىدهيم.
به يقين اين آزمايش روشن بود و ما فرزندت را در برابر قربانى بزرگى، [از ذبح شدن] رهانيديم.(۴)
پس خداوند اسماعیل(ع) را از ذبح شدن نگهداری نمود و او را به ابراهیم(ع) بخشید.
سرانجام ابراهیم(ع) اسماعيل(ع) را به نزد مادرش هاجر(س) برگردانيد.
علامه مجلسی نقل می کند که؛
📋《فَأُخْبِرَتِ اَلْخَبَرَ قَامَتْ إِلَى اِبْنِهَا تَنْظُرُ فَإِذَا أَثَّرَ اَلسِّكِّينُ خُدُوشاً فِي حَلْقِهِ فَفَزِعَتْ وَ اِشْتَكَتْ وَ كَانَ بَدْوَ مَرَضِهَا اَلَّذِي هَلَكَتْ فِیهِ》
♦️هنگامی که به هاجر خبر داده شد، نزد پسرش رفت و به او نگاه كرد كه ناگاه اثر و نشانۀ چاقو را در گلوى اسماعیل ديد و مضطرب شد و بيمار گشت و آن بيمارى، آغاز همان بيمارى بود كه در اثر آن وفات نمود.(۵)
🏴اما لا یوم کیومک یا اباعبدالله(ع)!
دلا بسوزه برای ابراهیم کربلا!
با اينكه اسماعيل(ع) هنوز سالم و زنده بود، ولی مادرش تحمل دیدن آثار طناب و چاقو را نداشت.
چه کشید رباب مادر علی اصغر(ع)!
ادامه مطالب :👇
حضرت #رباب علیها السلام
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ادامه 👆
زمانی که امام حسین(ع) علی اصغر(ع) خود را به قربانگاه آورد، او را در مقابل لشکر به روی دست گرفت و بلند کرد، به طوری که زیر بغلهای امام(ع) پیدا بود و خطاب به آنان فرمود :
📋《يا قَوْمُ! قَدْ قَتَلْتُمْ شِيعَتِي و أَهْلَ بَيْتي وَقَدْ بَقي هذَا الطِّفْلُ! فَاسقُوُهُ شَربَةً مِن المَاءِ!》
♦️ای قوم! ياران و اهل بيت مرا به قتل رسانديد و تنها اين كودك باقي مانده است.
پس او را با جرعه آبی سیراب کنید.(۶)
در نقلی آمده است که حضرت(ع) فرمود :
📋《یَا قَومِ! إنْ لَمْ تَرحَمُونِي فَارحَمُوُا هَذَا الطِفلَ》
♦️اگر به من رحم نمی کنید، به این طفل رحم کنید.(۷)
در نقلی دیگر؛
📋《أَلَم تَرَوُهُ كَيفَ يَتَلَظَّى عَطَشَاً؟》
♦️آیا نمی بینید که از شدت عطش حالت تلظّی به خود پیدا کرده است؟
در این هنگام، اختلاف و همهمه ای در سپاه یزید به وجود آمد، در حالی که به یکدیگر می گفتند :
📋《اِسقَوهُ فَإِنَّهُ لَا ذَنبَ لَهُ!
وَ الآخَرُ يَقُولُ : لَا تَسقُوهُ أبَداً وَ لَا تَبقُوا مِن أَهلِ هَذَا البَيتِ بَاقِيَةً!》
♦️به او آبی بیاشامانید، او که گناهی ندارد!
و دیگری می گفت : هرگز به او آب ندهید تا از اهل بیت او کسی باقی نماند.
📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم!》
♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود.(۸)
که در این هنگام؛
📋《إِذْ رَمَاهُ حَرْمَلَةُ بْنُ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ بِسَهْمٍ فِی حَجْرِ الحُسَینِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فَذَبَحَهُ》
♦️پس حرمله بن کاهل تیری انداخت و آن طفل را ذبح کرد.(۹)
📋《فَذَبَحَهُ مِنَ الْوَرِيدِ إِلَى الْوَرِيدِ》
♦️پس تیر از رگ گردن تا رگ گردنش را ذبح کرد.(۱۰)
📋《فَتَلَقَّى حُسَينُ(ع) دَمَهُ فِى يَدِهِ وَ ألقَاهُ نَحوَ السَمَاءِ》
♦️امام حسين(ع) دست برد زیر قنداقه و خون را در كف دست جمع كرد و به هوا پرتاپ کرد.(۱۱)
امام باقر(ع) در این باره می فرماید :
📋《فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذلِکَ الدَّمِ قَطْرَهٌ إِلَى الْأَرْضِ》
♦️از خون گلوى على اصغر که امام(ع)آن را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت.(۱۲)
یعقوبی می نویسد :
📋《..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》
♦️تیر به گلوي اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۱۳)
حضرت(ع) با طفل كشته شده ی خود به امام(ع) به پشت خیمه گاه برگشت، در حالي كه خون از گلوي آن طفل به سينه حضرت(ع) جاری بود.
📋《وَحَفَرَ لَلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِه، وَصَلَّى عَلَيه وَدَفَنَه مُرَمَّلاً بِدَمِه》
♦️با بُن غلاف شمشیر، قبری را برای آن طفل حفر کرد و بر او نماز خواند و در حالی که آن طفل به خون خود آغشته شده بود، دفن نمود.(۱۴)
{وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}
📝شعر :
امشب از جان بهتری را در بغل دارد حسین
شیرخوار اکبری را در بغل دارد حسین
هم چو گردون اختری با جلوه های سرمدی
هم چو دریا گوهری را در بغل دارد حسین
غرقه در امواج شادی گشته آن دریای نور
زمزمی یا کوثری را در بغل دارد حسین
پیر کنعان گو ننازد بر جمال یوسفش
یوسف زیباتری را در بغل دارد حسین
گر که از گهواره شد آغاز اعجاز مسیح
یک مسیح دیگری را در بغل دارد حسین
👤موئد
📚منابع :
۱)سوره صافات، آیه۱۰۲
۲)خصائص الزینبیه جزایری، ص۲۲۷
۳)مجمع البيان طبرسی، ج۸، ص۳۲۶
۴)سوره صافات، آیه۱۰۷
۵)بحارالأنوار مجلسی، ج۱۲، ص۱۲۸
۶)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۷
۷)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲
۸)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹
۹)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۰)ثمرات الأعواد خطیب الهاشمی، ج۲، ص۶۳
۱۱)البداية و النهاية ابن کثیر دمشقی، ج۸، ص۱۸۶
۱۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۳)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۱۴)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
منبع: اسناد المصائب
حضرت #رباب علیها السلام
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
سخنی چند درباره تاریخ حیات #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام در چهار مقوله :👇
1⃣اسم حضرت(ع)
2⃣سنّ حضرت(ع)
3⃣نحوه شهادت حضرت(ع)
4⃣عکس العمل امام حسین(ع) بعد از شهادت حضرت(ع)
ادامه👇👇👇
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۱۸۳
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
1️⃣اسم #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇
✅در مورد اسم ایشان در مقاتل آمده است :
۱)«علی» یا «علی اصغر» :
از اولین کسانی که با نام «علی» از طفل شهید کربلا یاد نموده اند، میتوان به؛
👤«ابناعثم کوفی» در کتاب «الفتوح»(۱)
👤«ابن ابیالثلج» در کتاب «تاریخ اهل البیت»(۲)
👤«طبری» در «دلائل الامامة»(۳) اشاره کرد و بعدها در آثار دیگری نیز نمود پیدا کرد.
نظیر؛
👤«خوارزمی» در «مقتل الحسین(ع)»(۴)
👤«ابن شهر آشوب» در «مناقب آل ابی طالب»(۵)
👤«إربلی» در «کشف الغمة فی معرفة الائمة»(۶)
👤«ابن صباغ مالکی» در «الفصول المهمة فی معرفة الائمة(ع)»(۷)
اینان منابعی هستند که هنگام ذکر کیفیت شهادت فرزند خردسال امام حسین(ع) از او با نام «علی» یاد کردهاند.
به طور مثال؛
👤«ابن اعثم كوفی» می نویسد :
📋«وَ لَهُ ابنُ آخَرُ يُقَالُ لَه عَلَيُّ(ع) في الرِضَاعِ»
♦️امام حسين(ع) پسر ديگری داشت كه نامش علی بود و شيرخوار بود.(۸)
👤«ابن صباغ مالکی» می نویسد :
📋«وَ أمَّا عَلِيُّ الأَصغَرُ فَجَاءَهُ سَهمُ وَ هُوَ طِفلُ بِكَربَلاءَ فَقَتَلَهُ»
♦️در کربلا تیری به علی اصغر(ع) اصابت کرد و او در حالی که طفل بود، به شهادت رسید.(۹)
👤«ابن طاووس» در «الاقبال»، در زیارتنامه امام حسین(ع) درباره علی اصغر(ع) چنین آورده است :
📋«صَلّی الله عَلَیک وَعَلَیهِمْ وَعَلی وَلَدِک عَلی الاصْغَرِ الّذی فُجِعْتَ بِهِ»
♦️درود خدا بر تو و بر شهیدان و بر فرزندت علی اصغر(ع) که داغدار او شدی!(۱۰)
۲)«عبدالله» :
در برخی مقاتل نیز از طفل امام حسین(ع) به نام «عبدالله» نام برده شده است.
👤«شیخ مفید» نقل می کند :
در روز عاشورا وقتی امام حسین(ع) تنها مانده بود و صدای استغاثه امام(ع) طنین انداز شد و کسی جواب حضرت(ع) را نداد، پس به سمت خیمه ها بازگشت.
📋«ثُمَّ جَلَسَ الْحُسَيْنُ(ع) أَمَامَ الْفُسْطَاطِ فَأُتِيَ بِابْنِهِ عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ هُوَ طِفْلٌ فَأَجْلَسَهُ فِي حَجْرِهِ»
♦️سپس جلوی درِ خیمه نشست و فرزندش عبدالله را که خردسال بود خواست و او را آوردند و در دامان پدر گذاشتند.(۱۱)
👤«ابن اثیر» نیز همین نقل را با قدری تغییر در «الكامل في التاريخ» می آورد و از فرزند امام حسین(ع) با نام عبدالله یاد می کند.(۱۲)
👤«ابوالفرج إصفهانی» در «مقاتل الطالبيين» نیز از او به نام عبدالله بن حسین بن علی بن ابی طالب(ع) یاد می کند.(۱۳)
👤«محمد بن اسحاق حموی» نیز که از اندیشمندان شیعی در قرن دهم است، چنین مینویسد : عبدالله که در طفولیت در کربلا شهید شد و بعضی از روی غلط او را علیاصغر میگویند.(۱۴)
👤«مجلسی» آورده است که؛
در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که منسوب به امام زمان(عج) می باشد، این گونه به شیر خواره امام حسین(ع) سلام داده شده است.
📋«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) الطِّفْلِ الرَّضِيعِ»
♦️سلام بر عبدالله بن الحسين(ع)، كودك شير خواره!(۱۵)
۳)«الطفل الرضیع» یا «ولد» یا «صبیّ» :
👤«طبری» می نویسد :
امام محمد باقر(ع) فرمود :
📋«اُتِیَ الحُسَینُ(ع) بِصَبِیٍّ لَهُ، فَهُوَ فِی حِجرِهِ»
♦️[در کربلا] کودکی نزد امام حسین(ع) آورده شد و او در دامانش بود.(۱۶)
👤«یعقوبی» می نویسد :
📋«..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ»
♦️تیر به گلوی اين كودک نشست و حلقش را دريد.(۱۷)
👤«قُندوزی» می نویسد :
در روز عاشورا؛ نزدیک خیمه گاه حضرت ام کلثوم(س) طفل شیر خوار را به دست گرفت و نزد امام حسین(ع) آورد، و عرضه داشت :
📋«يَا أَخِي! إِنَّ وَلَدَكَ مَا ذَاقَ المَاءُ مُنذُ ثَلَاثَةِ أَيَّامِِ»
♦️برادرم! این طفل تو، سه روز است که آب نخورده است.(۱۸)
👤«سید بن طاووس» می نویسد :
امام حسین(ع) به حضرت زینب(س) فرمود :
📋«نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ»
♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم.(۱۹)
👤«مجلسی» می نویسد :
📋《فَنَاوَلُوُه الصَبِیَّ، فَجَعَلَ يُقَبِّلُهُ》
♦️فرزندش را نزد امام(ع) آوردند و امام(ع) شروع کرد به بوسیدن طفلش!(۲۰)
📚منابع :
۱)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵
۲)تاریخ اهل بیت(ع) ابن ابی الثلج، ص۱۰۲
۳)دلائل الامامة طبری شیعی، ص۱۸۱
۴)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۷
۵)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۹
۶)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۸۲
۷)الفصول المهمة ابن صباغ مالکی، ج۲، ص۸۵۱
۸)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵
۹)الفصول المهمة ابن صباغ مالکی، ج۲، ص۸۵۱
۱۰)الاقبال سید بن طاووس، ج۳، ص۷۱
۱۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸
۱۲)الکامل ابن اثیر، ج۳، ص۱۸۱
۱۳)مقاتل الطالبيين اصفهانی، ص۹۴
۱۴)انیس المؤمنین حموی، ص۱۰۴
۱۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۶۶
۱۶)تاريخ طبری، ج۵، ص۴۴۸
۱۷)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۱۸)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹
۱۹)اللهوف ، ص۱۱۶
۲۰)بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶
🔹منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۱۸۴
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
2️⃣سن #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇
✅در هیچ منبع معتبری، درباره سن حضرت علی اصغر(ع) ذکری به میان نیامده است.
و تاریخ تولد ایشان مشخص نیست؛ درباره سن او هنگام شهادت در کربلا نیز اختلاف وجود دارد اما بیشتر منابع او را به هنگام شهادت، کوچک و شیرخوار دانستهاند، بدون اینکه به سن او اشاره کرده باشند.
اما اینکه برخی سن ایشان را شش ماهه می دانند و چنان بر این عقیده اصرار دارند و طوری این دیدگاه در یکی دو قرن اخیر، تبلیغ شده است که امروزه در منابر و محافل روضهخوانی، شهرت خاصی پیدا کرده است و حتی طی سالهای اخیر، برخی برای حضرت(ع) جشن ولادت گرفته و تولّد ایشان را با محاسبه برگشت به شش ماه قبل از عاشورای سال ۶۱ قمری، در ده رجب سال ۶۰ می دانند!
این امر تا آنجا پیش رفته است که این تاریخ، در برخی از تقویم های مذهبی به عنوان سال روز ولادت ایشان ثبت شده است، در حالیکه این گفته مدرک معتبری ندارد!
تنها مأخذ و اولین منبعی که در آن، به شش ماهگی حضرت علی اصغر(ع) اشاره کرده است، گزارشی است که در کتاب مقتل محرَّف و منسوب به ابومخنف، آمده است.
گزارش او چنین است :
راوی می گوید : در روز عاشورا؛
📋«ثُمَّ اَقبَلَ اُمَّ کُلثُومِ وَ قَالَ لَهَا : یَا اُختَاهُ! اُوصِیکِ بِوَلَدِی الصَّغِیرِ خَیرَاً، فَاِنَّهُ طِفْلٌ صَغِيرٌ وَ لَهُ مِنَ الْعُمْرِ سِتَّةُ أَشْهُرٍ»
♦️سپس امام حسین(ع) پیش ام کلثوم(س) آمد و به ایشان فرمود :
خواهرم! به فرزند خردسالم نيكى كن!
او طفل است و از عمر او شش ماه هست که می گذرد.(۱)
که این نظر به تدریج به مآخذ معاصران نیز راه یافت.
نظیر؛
۱)«اسرار الشهادة فاضل دربندى»(۲)
۲)«ينابيع المودّة قُندوزی»(۳)
۳)«ناسخ التواريخ ميرزا محمدتقى سپهر»(۴)
۴)«معالى السبطين مازندرانى حائری»(۵)
۵)«كبريت احمر بیرجندی»(۶)
کسانی که امروزه این گونه مراسمات را با مناسبات جعلی این چنینی برگزار می کنند، ابتدا باید سن حضرت علی اصغر(ع) در روز عاشورا به صورت دقیق که به قول خودشان، شش ماه بوده، ثابت کنند، سپس شش ماه عقب تر از آن را، روز ولادت حضرت(ع) معرفی کنند!
این در حالی است که در مورد سن ایشان این نقل ها آمده است :
1⃣نقل اول :
نخستین گزارش به ترتیب قدمت آنها گزارش «محمد بن سعد»(متوفی۲۳۰ق) است که از پسری سه ساله برای امام حسین(ع) در کربلا سخن به میان آورده است.(۷)
2⃣نقل دوم :
«یعقوبی»(متوفی۲۹۲ق) بر این باور است که این طفل در روز عاشورا به دنیا آمده است و می نویسد :
«قَد وُلِدَ لَه فِی تِلکَ السَّاعَةِ فَاذَّنَ فِی اُذُنِهِ وَ جَعَلَ یُحَنِّکُهُ»
♦️طفل در آن ساعت به دنیا آمد پس امام(ع) در گوش او اذان گفت و کام او را برداشت.(۸)
3⃣نقل سوم :
«بلعمی»(متوفی۳۸۳ق) از مورخان قرن چهارم، ذیل گزارش چگونگی شهادت طفل شیرخوار، او را یک ساله دانسته است.(۹)
4⃣نقل چهارم :
«کسائی مروزی»(متوفی۳۹۰ق) شاعر قرن چهارم از طفلی پنج ماهه، در بیتی این چنین می نویسد :
«آن پنج ماهه کودک، باری چه کرد ویحک،
کز پای تا به تارک، مجروح شد مفاجا؟»(۱۰)
📚منابع :
۱)مقتل الحسین(ع) ابومخنف، ص۸۳
۲)اسرار الشهادة فاضل دربندى، ج۲، ص۷۶۳
۳)ينابيع المودّة قندوزی، ج۳، ص۷۹
۴)ناسخ التواريخ محمدتقى سپهر، ج۲، ص۳۶۳
۵)معالى السبطين مازندرانى، ج۱، ص۴۲۴
۶)كبريت احمر بیرجندی، ص۱۲۵
۷)ترجمة الحسین(ع) و مقتله ابن سعد، ص۱۸۲
۸)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۹)تاریخ طبری، ج۴، ص۱۷۰
۱۰)سیری در مرثیه عاشورایی صاحبکاری، ص ۱۶۹
منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۱۸۵
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
3️⃣نحوه شهادت #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇
✅در این باره نیز اختلافاتی وجود دارد :
۱)«شیخ مفید»(۴۱۳ق) می نویسد :
«عبدالله در جلوی خیمه امام حسین(ع) در حالی که در آغوش پدرش بود، هدف تیر یکی از سپاهیان ابن سعد قرار گرفت و به شهادت رسید.»(۱)
۲)«سید بن طاووس»(۶۶۴ق) می نویسد :
«هنگامی که امام حسین(ع) برای وداع کنار خیمهها آمد، کودکش را از خواهر طلب نمود و او را در آغوش گرفته بود و او را میبوسید که حرمله بن کاهل اسدی با تیری او را به شهادت رساند.»(۲)
۳)«سبط بن جوزی»(۶۵۴ق) می نویسد :
«به گزارش ابن جوزی از هشام بن محمد کلبی، امام حسین(ع) در حال سخن گفتن با لشکریان عمر بن سعد بود، یکی از اطفالش را دید که از تشنگی میگرید، او را روی دست گرفت و گفت : ای جماعت! اگر به من رحم نمیکنید پس به این کودک شیرخوار رحم کنید.
در این هنگام؛ مردی از میان سپاه کوفه تیری بر گلویش زد و آن کودک را به شهادت رساند.»(۳)
۴)«یعقوبی»(۲۹۲ق) می نویسد :
«در این حال، حسین بن علی(ع) سوار اسب بر خویش بود که نوزادی را که در همان ساعت برای او تولد یافته بود، بدست او دادند.
پس در گوش او اذان گفت و کام او را بر میداشت که ناگهان تیری در گلوی کودک نشست و او را سر برید.
حسین بن علی(ع) تیر را از گلوی کودک کشید و او را به خونش آغشته ساخت.»(۴)
۵)«ابی مخنف»(۱۵۷ق) می نویسد :
«در حالی که امام حسین(ع) نشسته بود فرزند کوچکش را نزدش آوردند که نامش عبدالله بن حسین(ع) بود، و حضرت(ع) او را در دامن خویش نشاند.
در همان حال که در دامنش بود شخصی از بنی اسد به نام «حرملة بن کاهل اسدی» تیری به سویش پرتاب کرده و گلویش را برید.»(۵)
📚منابع :
۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸
۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۶
۳)تذکره الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲
۴)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۵)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۶
منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۱۸۶
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
4️⃣عکس العمل امام حسین(ع) بعد از شهادت #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇
✅چهار روایت در مورد حضرت علی اصغر(علیه السلام) بعد از شهادت ایشان هست!👇
1⃣ابی مخنف(۱۵۷ق) :
📋«فَأَعطَاهُ إِلَى أُختِهِ وَ قَالَ : خُذِيهِ إِلَيكِ»
♦️امام حسین(علیه السلام) طفل را به خواهرش سپرد و گفت : آن را بگیر!(۱)
2⃣«شیخ مفید»(۴۱۳ق) :
📋«ثُمَّ حَمَلَهُ حَتَّى وَضَعَهُ مَعَ قَتْلَى أَهْلِهِ»
♦️سپس امام حسین(ع) او را بُرد و کنار کشتگان خاندانش قرار داد.(۲)
3⃣«شیخ طبرسی»(متوفی۵۴۸ق) :
📋«حَفَرَ لِلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِهِ وَ رَمَلَّهُ بِدَمِهِ وَ دَفَنَهُ»
♦️امام حسین(ع) با قبضه ی شمشیرش گودالی کند و آن طفل را در حالی که به خون خود آغشته شده بود، در آن دفن کرد.(۳)
4⃣سید بن طاووس(۶۶۴ق) :
📋«فَذَبَحَهُ فَقَالَ لِزِينَبَ(س) : خُذِيهِ»
♦️حرمله تیر را به گلوی او زد و گلویش بریده شد و امام حسین(ع) به زینب کبری(س) فرمود : این را بگیر!(۴)
♻️نتیجه :
از آنجایی که در منابع دسته اول تا قرن چهارم و پنجم تفاوتهای زیادی در نقل مطالب است و حتی در مورد نام، سن، و نام مادر و قاتل که در اینجا ذکر نکردیم و طریقه شهادت، و عکس العمل حضرت ابی عبدالله(علیه السلام) بعد از شهادت کودک متفاوت است.
و از طرفی در بعضی منابع مانند «دلائل الامامة» اثر «محمد بن جریر طبری شیعی»(متوفی قرن چهارم هجری) تعداد پسران امام حسین(ع) را در کربلا چهار نفر ذکر کردهاند و علی اصغر(ع) را که کودک است غیر از «عبدالله رضیع» میدانند و نیز تفاوتی که در نام کودک در زیارات وارد شده است.
شاید بتوان به ظن غالب گفت، «علی اصغر(ع)» غیر از «عبدالله(ع)» شیرخوار است و این دو کودک امام حسین(ع) هر دو در کربلا به درجه رفیع شهادت نازل آمدهاند.
📚منابع :
۱)مقتل الحسین(ع) ابی مخنف، ص۱۷۳
۲)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸
۳)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
۴)اللهوف سید بن طاووس، ص۶۹
منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
#روضه /۲۱۶
🔸حضرت علی اصغر علیه السلام
✅آنچه در مقاتل در باب شهادت طفل شیر خوار امام حسین(ع) آمده است اینکه؛
📋《وَ لَمَّا رَأَی الحُسَینُ(ع) انَّه لَم یَبقِ مِن عَشیِرتِه و اَصحَابِه الاِّ القَلِیلُ فَقَامَ وَ نَادَی :》
♦️وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا در اثر شهادت نزدیکان وفرزندانش تنها شد، در مقابل سپاه دشمن ایستاد و آنان را مورد خطاب قرار داد.(۱)
و فرمود :
📋《هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(ص)؟
هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟
هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا؟
هَلْ مِنْ مُعِينٍ يَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِي إِعَانَتِنَا؟》
♦️آیا یارى کنندهاى هست که با امید به عنایت خداوند به یارى ما برخیزد؟
آیا کسى هست که از حرم رسول خدا(ص) دفاع کند؟
آیا خداپرستى در میان شما پیدا مىشود که از خدا بترسد و ستم بر ما روا ندارد؟ آیا فریادرسى هست که براى خدا به فریاد ما برسد؟
در این هنگام که امام حسین(ع) استنصار میکرد.
📋《فَارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِيلِ فَتَقَدَّمَ إِلَى الْخَيْمَةِ》
♦️وقتی نداى استغاثه امام(ع) به اهل خیام رسید، صداى گریه و ناله از بانوان حرم برخاست.
امام حسین(ع) به سمت خیمهها پیش افتاد و به حضرت زینب(س) فرمود :
📋《نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ》
♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم.(۲)
ابن اعثم كوفی اسم این کودک را «علی» آورده است و می نویسد :
📋《وَ لَهُ ابنُ آخَرُ يُقَالُ لَه عَلَيُّ(ع) في الرِضَاعِ》
♦️امام حسين(ع) پسر ديگری داشت كه نامش علی بود و شيرخوار بود.(۳)
📋《فَنَاوَلُوُه الصَبِیَّ، فَجَعَلَ يُقَبِّلُهُ》
♦️فرزندش را نزد امام(ع) آوردند و امام(ع) شروع کرد به بوسیدن طفلش!(۴)
و خطاب به فرزندش فرمود :
📋《وَیْلٌ لِهؤُلاءِ الْقَوْمِ إِذا کانَ خَصْمُهُمْ جَدَّکَ》
♦️وای به حال این گروه ستمگر، آنگاه که جدّت رسول خدا(ع) با آنان به مخاصمه برخیزد.(۵)
امام(ع) طفل را آورد و در مقابل لشکر به روی دست گرفت و بلند کرد، به طوری که زیر بغلهای امام(ع) پیدا بود و خطاب به آنان فرمود :
📋《يا قَوْمُ! قَدْ قَتَلْتُمْ شِيعَتِي و أَهْلَ بَيْتي وَقَدْ بَقي هذَا الطِّفْلُ! فَاسقُوُهُ شَربَةً مِن المَاءِ!》
♦️ای قوم! ياران و اهل بيت مرا به قتل رسانديد و تنها اين كودك باقي مانده است.
پس او را با جرعه آبی سیراب کنید.(۶)
در نقلی آمده است که حضرت(ع) فرمود :
📋《یَا قَومِ! إنْ لَمْ تَرحَمُونِي فَارحَمُوُا هَذَا الطِفلَ》
♦️اگر به من رحم نمی کنید، به این طفل رحم کنید.(۷)
در نقلی دیگر؛
📋《أَلَم تَرَوُهُ كَيفَ يَتَلَظَّى عَطَشَاً؟》
♦️آیا نمی بینید که از شدت عطش حالت تلظّی به خود پیدا کرده است؟
در این هنگام، اختلاف و همهمه ای در سپاه یزید به وجود آمد، در حالی که به یکدیگر می گفتند :
📋《اِسقَوهُ فَإِنَّهُ لَا ذَنبَ لَهُ!
وَ الآخَرُ يَقُولُ : لَا تَسقُوهُ أبَداً وَ لَا تَبقُوا مِن أَهلِ هَذَا البَيتِ بَاقِيَةً!》
♦️به او آبی بیاشامانید، او که گناهی ندارد!
و دیگری می گفت : هرگز به او آب ندهید تا از اهل بیت او کسی باقی نماند.
در این هنگام، عمر بن سعد به حرمله اشاره کرد و گفت :
📋《یَا حَرمَلَه! اِقطَع نِزَاعَ القَومِ!》
♦️ای حرمله! اختلاف و نزاع را پایان بده.(۸)
نوشته اند :
📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم!》
♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود.(۹)
که در این هنگام؛
📋《اِذ رَمَاهُ حَرمَلَهُ بنُ کاهِل الاَسَدَی بِسَهمٍ فَذَبَحَهُ》
♦️پس حرمله بن کاهل تیری انداخت و آن طفل را ذبح کرد.(۱۰)
📋《فَذَبَحَهُ مِنَ الْوَرِيدِ إِلَى الْوَرِيدِ》
♦️پس تیر از رگ گردن تا رگ گردنش را ذبح کرد.(۱۱)
📋《فَتَلَقَّى حُسَينُ(ع) دَمَهُ فِى يَدِهِ وَ ألقَاهُ نَحوَ السَمَاءِ》
♦️امام حسين(ع) دست برد زیر قنداقه و خون را در كف دست جمع كرد و به هوا پرتاپ کرد.(۱۲)
و فرمود :
📋《هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ》
♦️این مصیبت بر من آسان است، چرا که در محضر خداست.(۱۳)
امام باقر(ع) در این باره می فرماید :
📋《فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذلِکَ الدَّمِ قَطْرَهٌ إِلَى الْأَرْضِ》
♦️از خون گلوى على اصغر که امام(ع)آن را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت.(۱۴)
در روایت دیگرى آمده است که امام حسین(ع) فرمود :
📋《لا یَکُونُ أَهْوَنَ عَلَیْکَ مِنْ فَصِیلٍ!
اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتَ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ، فَاجْعَلْ ذَلِکَ لِمَا هُوَ خَیْرٌ لَنَا》
♦️خدایا! فرزندم نزد تو کمتر از بچّه ناقه صالح پیامبر نیست!
خدایا! اگرپیروزى (ظاهرى) را از ما دریغ داشتهاى، بهتر از آن را روزى ما فرما.(۱۵)
ادامه مطالب :👇
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
حضرت #امام_حسین علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ادامه👆
یعقوبی می نویسد :
📋《..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》
♦️تیر به گلوي اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۱۶)
طبق نقلی آمده است که در این هنگام هاتفی ندا داد :
📋《یَا حُسَینَ(ع)! دَعهُ! فَاِنَّ لَهُ مُرضِعَهً فی الجَنَه》
♦️ای حسین(ع)! فرزندت را به ما بده تا در بهشت سیرابش کنیم.(۱۷)
حضرت(ع) با طفل كشته شده ی خود به امام(ع) به پشت خیمه گاه برگشت، در حالي كه خون از گلوي آن طفل به سينه حضرت(ع) جاری بود.
📋《وَحَفَرَ لَلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِه، وَصَلَّى عَلَيه وَدَفَنَه مُرَمَّلاً بِدَمِه》
♦️با بُن غلاف شمشیر، قبری را برای آن طفل حفر کرد و بر او نماز خواند و در حالی که آن طفل به خون خود آغشته شده بود، دفن نمود.(۱۸)
شیخ مفید می نویسد :
📋《ثُمَّ حَمَلَهُ حَتَّى وَضَعَهُ مَعَ قَتْلَى أَهْلِهِ》
♦️سپس امام حسین(ع) او را بُرد و کنار کشتگان خاندانش قرار داد.(۱۹)
در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که منسوب به امام زمان(عج) می باشد، این گونه به شیر خواره ی امام حسین(ع) سلام داده شده است.
📋《السَّلَامُ عَلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ وَ ذَوِيه》
♦️سلام بر عبداللّه بن الحسين(ع)، كودك شيرخواره، تير خورده، ضربت خورده به خون تيپده كه خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تير، سر بُريده شد!
خدا لعنت كند حَرمَلَه بن كاهِل اسدى و همراهانش را كه به او تير زدند.(۲۰)
📚منابع :
۱)مثیر الاحزان ابن نما حلّی، ص۷۰
۲)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۶
۳)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵
۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۵)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
۶)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷
۷)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲
۸)الوثائق الرسميّة حسینی قزوينی، ص۲۳۷
۹)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹
۱۰)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۱)ثمرات الأعواد خطیب الهاشمی، ج۲، ص۶۳
۱۲)البداية و النهاية ابن کثیر دمشقی، ج۸، ص۱۸۶
۱۳)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷
۱۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶
۱۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۷
۱۶)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵
۱۷)مثیر الاحزان ابن نما حلّی، ص۷۸
۱۸)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱
۱۹)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸
۲۰)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۲۷۰
منبع: اسناد المصائب
حضرت #علی_اصغر علیه السلام
حضرت #امام_حسین علیه السلام
#روضه #فیش_روضه
•┈┈••✾••┈┈•
@yaraliagham
ا ﷽ ا
🔸روضه / ۳۲۳
🏴مقتل خوانی
هفتم محرم - حضرت علی اصغر علیه السلام
🔻تیر، قبل از بوسه سیدالشهدا علیه السلام به علی اصغر رسید
▪️ولما رأى الحسين عليه السلام مصارع فتيانه وأحبته عزم على لقاء القوم بمهجته ونادى هل من ذاب يذب عن حرم رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم هل من موحد يخاف الله فينا هل من مغيث يرجو الله بإغاثتنا هل من معين يرجو ما عند الله في إعانتنا (هنگامی که امام حسین (علیه السلام) شهادت یاران و عزیزانش را دید، مصمم شد تا خود به مقابله با دشمن برود و فریاد زد: آیا کسی هست که از حریم رسول خدا دفاع کند؟ آیا موحّدی هست که از خدا در حق ما بترسد؟ آیا فریادرسی هست که به امید ثواب خدا، ما را یاری کند؟ آیا یاوری هست که برای پاداش الهی، ما را کمک رساند؟) فارتفعت أصوات النساء بالعويل فتقدم إلى باب الخيمة وقال لزينب : ناوليني ولدى الصغير حتى أودعه ، فأخذه وأومأ إليه ليقبله فرماه حرملة بن الكاهل الأسدي ( لع ) بسهم فوقع في نحره فذبحه فقال لزينب: خذيه ثم تلقى الدم بكفيه فلما امتلأتا رمى بالدم نحو السماء ثم قال هون على ما نزل بي إنه بعين الله قال الباقر عليه السلام : فلم يسقط من ذلك الدم قطرة إلى الأرض صدای ناله و شیون زنان بلند شد. پس به سوی خیمه آمد و به زینب (سلاماللهعلیها) فرمود: پسر کوچکم را به من بده تا با او وداع کنم. او را گرفت و خواست ببوسد که حرمله بن کاهل اسدی (لعنتاللهعلیه) تیری به گلوی کودک زد و او را ذبح کرد. امام به زینب فرمود: او را بگیر. سپس خون او را در کف دستانش جمع کرد و وقتی پر شد، آن را به سوی آسمان پاشید و فرمود :این مصیبت بر من آسان است، چرا که در پیشگاه خداست)/لهوف ج1ص69 - فيرمي به إلى السماء فما يرجع منه شيء (پس خون را به سوی آسمان افکند، اما هیچ قطرهای از آن به زمین بازنگشت)/مقاتل الطالبیین ج1ص95
🔻اگر به من رحم نمیکنید به این طفل رحم کنید
▪️فالتفت الحسين فاذا بطفل له يبكي عطشا فأخذه على يده و قال يا قوم إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل؛ فرماه رجل منهم بسهم فذبحه، فجعل الحسين يبكي و يقول: اللهم احكم بيننا و بين قوم دعونا لينصرونا فقتلونا (حسین (علیه السلام) برگشت و دید کودکی از او از تشنگی گریه میکند. او را در آغوش گرفت و گفت: «ای قوم! اگر به من رحم نمیکنید، به این کودک رحم کنید.» اما یکی از آنها تیری به سوی کودک پرتاب کرد و او را ذبح کرد. حسین (علیه السلام) گریست و گفت: خدایا! بین ما و قومی که ما را به یاری خواندند، اما ما را کشتند، داوری کن) /تذکرة الخواص ج1ص227
🔻طفل را بده تا با او خداحافظی کنم
▪️فتقدم إلى باب الخيمة و قال: ناولوني عليا الطفل حتى اودعه فناولوه الصبي، فجعل يقبله و يقول: ويل لهؤلاء القوم إذا كان خصمهم جدّك فبينا الصبي في حجره إذ رماه حرملة بن الكاهل الأسدي فذبحه في حجره، فتلقى الحسين دمه حتى امتلأت كفه، ثم رمى به نحو السماء (امام حسین (علیه السلام) به سوی درِ خیمه آمد و گفت: علی (علیه السلام) را به من بدهید تا با او وداع کنم پس کودک را به او دادند. او را بوسید و گفت: وای بر این قوم، وقتی که جدّ تو (پیامبر) با آنها مخاصمه کند. هنوز کودک در آغوشش بود که حرمله بن کاهل اسدی تیری به سوی او پرتاب کرد و او را در آغوش امام ذبح کرد. حسین (علیه السلام) خون او را در کف دست گرفت و به سوی آسمان پاشید)/مقتل خوارزمی ج2ص37
🔻سیدالشهدا میخواستند طفل را ببوسند که تیر آمد
▪️أنه أخذ الطفل من يدى اخته زينب فاومى إليه ليقبله، فَاَتَتهُ نشابة (امام حسین علیه السلام کودک را از دست خواهرش زینب گرفت و به سوی خود آورد تا او را ببوسد، که ناگهان تیری به او اصابت کرد)/مقتل الحسین ج1ص173
🔻سلام بر پسرت که داغش را دیدی...
▪️صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِه (در زیارت امام حسین علیه السلام آمده است: ... (درود خدا بر تو باد، و بر آنان، و بر فرزندت علی اصغر که به داغ و مصیبتش دچار شدی)/اقبال الاعمال ج2ص572
#روضه
#فیش_روضه
#هفتم_محرم
حضرت #علی_اصغر ﷺ
#محرم
حضرت #امام_حسین ﷺ
•┈┈••✾••┈┈•
@azizamhosen
@yaraliagham