#کتاب_خدای_خوب_ابراهیم ویژگی صد و شصت و چهارم ١۶۴.بازی دنیا☑️ 📝وقتی می دید برخی از رفقا سرگرم دنیا و بازی های دنیایی شده اند، خیلی دلش می سوخت. 📝خودش اهل ورزش و بازی بود، اما بازی های دنیا را جدی نمی گرفت. وقتی می دید که بعضیا چه طور برای قرمز و آبی فریاد می زنند، دلش می سوخت که چرا گوهر عمر را اینگونه هدر می دهند. 📝در مسابقات کشتی، هیچ وقت نتیجه برایش مهم نبود. ابراهیم هیچ گاه وقتش را پای تلویزیون تلف نکرد. حتی کتاب هایی را برای مطالعه انتخاب می کرد که علم و معرفتش را افزایش دهد. 📝یکبار در شب ٢٣ ماه رمضان با هم به مسجد رفتیم. رفقای زیادی را دیدیم که در محل مشغول فوتبال بازی بودند. ابراهیم ناراحت شد و گفت: آخه امشب هم بازی؟! 📝ابراهیم می خواست بازی دنیا او را فریب ندهد، چرا که خدای خوبش می فرماید: 📝إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْئَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ 📝زندگى دنیوى، تنها بازیچه و سرگرمى است و اگر ایمان آورید و تقوا پیشه کنید، خداوند به شما پاداش مى‏ دهد و اموال شما را طلب نمی کند. (محمد/٣۶) ╭┅┅┅┅┅❀❀┅┅┅┅┅╮ 🕊⃟🇮🇷 ╯ ‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌