بسم الله الرحمن الرحیم
🔰توصیف قرآن کریم در آیینه نهج البلاغه
✍جواد محمدی/بخش ششم
۵. شفای بیماری های نفسانی:
🔸 قرآن حکیم دارو و درمان بیمارهای گوناگون روحی و نفسانی بشر است،بیماری هایی که درمان نکردن آنها منجر به سلب حیات معنوی شده و انسان ِزنده در شمار مردگان قرار خواهد گرفت:«فذلک میت الاحیاء»(حکمت 366).
🔸از منظرحضرت علی بن ابیطالب-ع- دارو و درمان این دردها و بیماریها همین قرآن است:«فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ اَدْوائِكُمْ، وَاسْتَعينُوا بِهِ عَلى لاوائِكُمْ، فَاِنَّ فيهِ شِفاءً مِنْ اَكْبَرِ الدّاءِ وَ هُوَ الْكُفْرُ وَ النِّفاقُ وَ الْغَىُّ وَ الضَّلالُ. »(خ 175). از قرآن براى بيماري هاى خود شفا جوييد، و از آن براى پيروزى برمشكلات یاری بگیرید، چرا كه شفاى از بزرگترين بيماري ها كه كفر و نفاق و تباهى و ضلالت مى باشد در آن است.
🔸« وَاسْتَشْفُوا بِنُورِه فَاِنَّهُ شِفاءُ الصُّدُورِ ِ»(خ 109) از نور آن شفا بخواهید،چرا که درمان سینه هاست.
🔸درمان بیماری ها معنوی بشر توسط قرآن قطعی است،یعنی اگر کسی به این نسخه نجات بخش آنگونه که باید عمل کند،به طور قطع شفا یافته وحیات طیبه می یابد،از این روست که امام در خطبه 189 فرمودند:« وَ شِفاءً لا تُخْشى اَسْقامُهُ» و دارويى كه بيم بيماري هاى آن نمى رود.
🔸در خطبه 155 نیز مصحف الهی را چنین توصیف می فرماید:«وَ الشِّفاءُ النّافِعُ»،درمان سودمند.
🔸علامه طباطبایی در تفسیر المیزان و تفسیر آیه:« وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَسارا» می نویسد:
« و قرآن را شفا ناميده با در نظر داشتن اينكه شفا بايد حتما مسبوق به مرضى باشد. این خود افاده مىكند كه دل هاى بشر احوال و كيفياتى دارد كه اگر قرآن را با آن احوال مقايسه كنيم خواهيم ديد كه همان نسبتى را دارد كه يك داروى معالج با مرض .»( الميزان في تفسير القرآن، ج13، ص، 182).
ادامه دارد...
#قرآن
#نهج_البلاغه
#امام_علی_علیه_السلام
#توصیف_قرآن_کریم_در_آیینه_نهج_البلاغه_6