۱۳ جمادى الثانى وفات حضرت امّ البنين عليه السّلام در اين روز در سال ۶۴ ه’ حضرت امّ البنين سلام اللَّه عليها و مادر قمر بنى هاشم عليه السّلام از دنيا رحلت فرمودند. (امّ البنين عليها السّلام سيّدة نساء العرب: ص ۸۴) نام مبارك آن حضرت فاطمه، و كنيه شريفش امّ البنين است، و آن حضرت به همين كنيه معروفند. پدر آن حضرت حزام بن خالد، و مادرشان ليلى دختر شهيد بن ابى عامر است. امير المؤمنين عليه السّلام آن حضرت را به همسرى برگزيد و خداوند چهار پسر به آن حضرت عنايت فرمود: حضرت قمر بنى هاشم عباس عليه السّلام، عبداللَّه، جعفر و عثمان عليهماالسّلام، كه هر چهار پسر در كربلا شهيد شدند. بانوانى كه از كربلا به مدينه مراجعت كردند، در خانه امّ البنين سلام اللَّه عليها عزادارى مى كردند. آن حضرت اگرچه در كربلا نبود ولى از ناله و گريه قرار نداشت و همه روزه به بقيع مى رفت و آنقدر جانسوز مرثيه مى خواند كه مروان با آن همه قساوت قلب گريه مى كرد. هنگامى كه زنها او را امّ البنين خطاب مى كردند و تسليت مى دادند، مى فرمود: «ديگر مرا امّ البنين نخوانيد... ». اين گريه و زارى حضرت ادامه داشت تا بدرود حيات گفت. (رياحين الشريعة: ج ۳، ص ۲۹۴)

دیگر مرا ام البنین نخوانید زیرا که من دیگر پسر ندارم من خانه دار خانه ای افسرده هستم آرامش یک باغ طوفان خورده هستم هر چند حیدر راهی این خانه ام کرد بر غنچه های کوچکش پروانه ام من با برگ عمرم خانه را گل پوش کردم این باغ آتش خورده را خاموش کردم دیگر مرا ام البنین نخوانید زیرا که من دیگر پسر ندارم پشت درش امدادها از رب گرفتم تا آمدم رخصت من از زینب گرفتم تنها بلا گردان این گلهایم اینجا یعنی کنیز حضرت زهرایم اینجا این خانه روزی باغی از آلاله ها بود این خانه روزی قبله گاه لاله ها بود من را مناجات حسینم خواب می کرد این خانه را عباس دق الباب میکرد دیگر مرا ام البنین نخوانید زیرا که من دیگر پسر ندارم