صفحه ۵۷۶ مصحف شریف سوره مبارکه المدثر #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸ترتیل صفحه 576 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 74 سوره مبارکه المدثر صفحه 576 إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18) چرا که او [براى مبارزه با قرآن] انديشيد و به سنجش پرداخت. (18) فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19) پس مرگ بر او باد که چگونه به سنجش پرداخت! (19) ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20) باز هم مرگ بر او باد که چگونه به سنجش پرداخت! (20) ثُمَّ نَظَرَ (21) سپس نظر کرد. (21) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22) آن گاه عبوس شد و چهره در هم کشيد. (22) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23) سپس روى گردانيد و تکبّر ورزيد. (23) فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24) سرانجام گفت: اين قرآن نيست جز سحرى که روايت مى شود. (24) إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25) اين نيست مگر گفته بشر. (25) سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26) به زودى او را به آتش سَقَر مى سوزانم. (26) وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27) و تو چه مى دانى که سَقَر چيست؟ (27) لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28) نه [به کسى] رحم مى کند و نه رها مى سازد. (28) لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ (29) بشره ها را به شدّت تغيير مى دهد. (29) عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30) نوزده تن بر آن نگهبان اند. (30) وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31) و ما نگهبانان آتش را جز فرشتگان قرار نداديم و [ذکر] عدّه آنها را جز وسيله آزمايش براى آنان که کفر ورزيده اند نساختيم تا کسانى که کتاب [آسمانى]شان داده اند به يقين برسند و کسانى که ايمان آورده اند ايمانشان افزون شود، و آنان که کتاب [آسمانى]شان داده اند و [نيز ]مؤمنان شک نکنند، و تا سرانجام کسانى که در دل هايشان مرض است و کافران بگويند: خدا از اين توصيف چه چيزى را اراده کرده است؟ اين گونه، خداوند هر که را بخواهد گمراه مى کند و هر که را بخواهد هدايت مى نمايد و شمار لشکريان پروردگارت را کسى جز او نمى داند، و اين جز تذکّرى براى بشر نيست. (31) كَلَّا وَالْقَمَرِ (32) چنين نيست [که کافران مى پندارند] قَسَم به ماه، (32) وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33) و قَسَم به شب وقتى که پشت کند، (33) وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34) و قَسَم به صبح وقتى که آشکار شود، (34) إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35) که اين (سَقَر) يکى از بزرگ ترين پديده ها است. (35) نَذِيرًا لِلْبَشَرِ (36) در حالى که اخطارى است براى بشر; (36) لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37) براى هر کس از شما که بخواهد [در کار خير] جلو بيفتد يا عقب بماند. (37) كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38) هر کسى در گرو چيزى است که کسب کرده است; (38) إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39) مگر اصحاب يمين، (39) فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40) که در بهشت هايى [وصف ناپذير] از يکديگر مى پرسند، (40) عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41) درباره مجرمان; (41) مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42) که چه چيز شما را به سَقَر درآورد؟ (42) قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43) مى گويند: ما از نمازگزاران (مؤمنان) نبوديم; (43) وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44) و مسکينان را اطعام نمى کرديم; (44) وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45) و با اهل باطل در باطل فرو مى رفتيم; (45) وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46) و روز جزا را تکذيب مى کرديم; (46) حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47) تا آن که مرگ به سراغ ما آمد. (47) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

نکته تفسیری صفحه ۵۷۶: چرا آدمیان دوزخی می­ شوند؟: مطالعه‏ ی آیات قرآن کریم و روایات معصومین نشان می­ دهد که کارهایی انسان را از لطف و رحمت خدا دور می­ کند، و اصرار و پافشاری بر آن­ها، باعث بیچارگیِ ابدی انسان و دوزخی شدن او می­شود. البته تأثیر نابودگری این کارها به یک اندازه نیست و برخی بدتر از دیگران هستند. در آیات مورد بحث می­ خوانیم هنگامی که بهشتیان از علّت دوزخی شدنِ دوزخیان از آنان سؤال می­کنند، در پاسخ می­ شنوند که چهار عاملِ مهم، باعث بدبختی آنان شده است؛ عواملی که لطف خدا را از آنان دور کرد و آتش خشم خدا را برافروخت: 1ـ ترک نماز: نخستین عامل بیچارگی دوزخیان، «بی­ نمازی» است. نماز، مهم­ ترین نشانه‏ ی یک مسلمان است، و به فرموده‏ ی پیشوایان ما، «ستون دین» است. امام باقرعلیه السلام در باره‏ ی نماز فرموده است: «نماز، ستون دین است. مثال آن، مثال ستون خیمه است؛ تا هنگامی که ستون ثابت مانده، میخ­ ها و طناب­ ها نیز ثابت می­ ماند؛ ولی هنگامی که ستونِ خیمه بیفتد و بشکند، هیچ میخ و طنابی سر جایش نمی­ ماند.[1]» آری، تا هنگامی که نماز در زندگی انسان وجود دارد، بقیه‏ ی عبادت­ ها نیز در جای خود انجام می­ شود، و در صورت کم و کاستی، نماز با تأثیر بی­ نظیر خود در اصلاح و پاک­سازی انسان، کاستی­ ها را جبران می­ کند؛ ولی هنگامی که نماز از زندگی حذف شود، دیگر نشانی از مسلمانی در زندگی انسان نمی­ ماند. از این رو پیامبر گرامی ما فرموده است: «نماز را از روی عمد ترک نکن؛ زیرا هر کسی که آن را به عمد ترک کند، ارتباطش با دین اسلام قطع شده است.»[2] 2ـ بی­ توجّهی به فقرا و نیازمندان: دوزخیان در دنیا افرادی خودخواه و مغرور بوده­اند که هیچ­گاه از دردِ دردمندان اندوهگین نمی­ شدند، و تنها چیزی که برایشان اهمّیّت داشت، خوردن و تفریح خودشان بود، و بدتر از همه‏ ی این­که آنان واجبات مالی خود را ادا نمی­ کردند؛ اموری مانند زکات و خمس که خودداری از پرداخت آن­ها، از گناهان بزرگ محسوب می­شود. در حدیثی از امام علی علیه السلام می­خوانیم: «هر کس زکات مالش را نپردازد، مسلمان نیست.»[3] همچنین در روایتی از امام باقر علیه السلام می­ خوانیم که ندادن خمس، آدم را دوزخی می­ کند.[4] 3ـ هم­ نشینی و هم­ صدایی با اهل باطل: یکی از ویژگی­های اصلی دوزخیان این است که با هر صدایی که بر ضد حق بلند می­ شد، هم­نوا می­ شدند و در هر مجلسی که بر ضد دین و آیات خدا تشکیل می­ شد، شرکت می­ کردند. آنان با کسانی نشست و برخاست داشتند که خدا و مقدّسات را به بازی می­ گرفتند و سخنانِ زشت و دور از ادب می­ گفتند و اهل گناه و فساد بودند. این هم­ نشینیِ نامبارک، آنان را به رنگ هم­ نشینانشان درآورد و سرنوشتشان را با آنان پیوند داد. 4ـ انکار روز جزا: اهل دوزخ برای فرار از مسئولیت و ادامه­ ی خلاف­کاری و گنه­کاری­ هایشان، همیشه قیامت و حساب و کتاب آن را انکار می­کردند؛ آنان نه­ تنها هیچ دلیلی برای انکار آن نداشتند، بلکه دلایل زیادی بر وجود آن دیده و شنیده بودند؛ امّا هیچ­گاه حاضر نمی­ شدند آن را بپذیرند؛ زیرا پذیرش آن، با قطع هوس­رانی­ هایشان برابر بود، و آلودگی­ هایشان سبب می­ شد که آن را انکار کنند، و این انکارِ ابلهانه، سرانجام آنان را به خاک سیاه نشاند. [1] - مستدرک­ الوسائل، ج3، ص31 [2] - وسائل­ الشیعه، ج4، ص43 [3] - مستدرک­ الوسائل، ج7، ص24 [4] - وسائل­ الشیعه، ج9، ص483 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

۷۸ 👈 خط قرمز خدا ❌ 💢 مالی که در شکم آتش میشود🔥 ❇️ نحوه ادغام نون ساکن در واو✔️ 💎 معجون صفحه ۷۸ قرآن 💎 (انتشار این فایل صدقه است) 💠 کانال آموزشی دهکده قرآن🔻 https://eitaa.com/joinchat/1776025873C746e64a11b

🔰گناه کبيره چيست؟ ✅انجام هر گناهي در برابر عظمت خداوند و از آنجا که مخالفت با فرمان او است به خودي خود گناهي بزرگ شمرده مي شود. البته در اين ميان برخي از گناهان نسبت به گناهان ديگر از قبح و زشتي بيشتري برخوردار هستند؛ 🌸در اين سنجش عموم گناهان دو دستهاند: 1. گناهان کبيره؛ 2. گناهان صغيره. 👈گناه کبيره، گناهي که در برابر ارتکاب آن وعده عذاب در قرآن و روايات داده شده است. امام خميني(ره) در کتاب تحرير الوسيله مي فرمايند: گناهان کبيره زياد است از جمله گناهان کببيره، گناهان زير مي باشد. 1ـ نوميدي از رحمت خدا 2ـ ايمني از مکر الهي 3ـ دروغ بستن به خدا و پيامبر 4ـ قتل 5ـ عاق پدر و مادر 6ـ خوردن مال يتيم 7ـ نسبت زنا دادن 8ـ فرار از جنگ و جهاد 9ـ قطع رحم 10ـ سحر و جادو 11ـ زنا 12ـ لواط 3ـ سرقت 14ـ قسم دروغ 15ـ کتمان شهادت 16ـ شهادت به ناحق دادن 17ـ عهد شکستن 18ـ بيش از ثلث وصيت کردن 19ـ شراب نوشيدن 20ـ ربا خوردن 21ـ براي کار حرام مزد گرفتن 21ـ قمار بازي 22ـ خوردن گوشت مردار و خوک و خون و ميته 24ـ در وزن خيانت کردن 25ـ تعرب بعد از هجرت(به جاهليت باز گشتن)26ـ کمک به ظالم 27ـ اعتماد به ظالم 28ـ حبس حقوق مردم 29ـ دروغ 30ـ تکبّر 31ـ اسراف و تبذير 32ـ خيانت به امانت 33ـ غيبت 34ـ سخن چيني 35ـ سرگرمي به لهو و لعب 36ـ سبک شمردن حج 37ـ ترک نماز 38ـ ندادن زکات 39ـ اصرار بر گناهان کوچک 40- شريک براي خدا قائل شدن 41- انکار آنچه خداوند نازل کرده42- محاربه و جنگ با اولياي خداوند. (1) 🔹همانطوري که در کلام حضرت امام نيز اشاره شده اصرار بر گناهان کوچک نيز از جمله گناهان کبيره شمرده شده است، کسي که گناه صغيره اي انجام دهد و بر آن اصرار داشته باشد به اين معني که آن گناه را ادامه بدهد بدون اينکه از آن گناه توبه کند، اين موجب مي شود که آن گناه از گناهان کبيره شمرده شود.(2) 🌱بنا بر اين انسان بايد در زندگي خود خيلي مراقب باشد که خداي ناکرده مرتکب گناه نشود و اگر در اثر جهل و ناداني در زندگي خود مر تکب گناه شد بلافاصله بعد از انجام گناه توبه کند و در صدد جبران آن گناه بوده و تصميم بر انجام دوباره آن گناه نداشته باشد. پي نوشت: 1.امام خميني، تحريرالوسيله، ج 1، ص 274. 2. همان، ج 1، ص 274. 3.زمر (39)، آية 53. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔴ترک_نماز  ✍پیامبر اکرم (ص) : هرگاه کسی نماز صبح را نخواند، فرشته ای از آسمان او را صدا می‌کند: «ای زیانکار» و هرگاه نماز ظهرش را نخواند، فرشته ای به او می‌گوید: «ای خیانتکار» و هرگاه شخص نماز عصر خود را نخواند، گوید: «ای بی دین» و اگر نماز مغرب خود را نخواند، گوید: «ای کافر» و اگر شخص نماز عشاء را ترک کند، گوید: «وای برتو که در تو هیچ خیر و منفعتی نیست.» ☝️ در جهنم یک وادی است که از شدت عذاب آن، جهنمیان هر روز هفتاد مرتبه از آن می‌نالند و در وادی، خانه ای از آتش و در آن خانه چاهی قرار دارد که در آن چاه تابوتی است و در آن تابوت ماری است که هزار سر دارد و در هر سری هزار دهان و در هر دهان هزار نیش است و این جایگاه کسانی است که نماز نمی‌خوانند و شراب می‌نوشند 📚وسائل الشیعه،ج۳ ص۳۱ 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

📜 🍂🍃 عدالت دقیق خداوند 🍂🍃 روزی حضرت موسی (ع) از کنار کوهی عبور می‌کرد، چشمه‌ای در آنجا دید، از آب آن وضو گرفت، به بالای کوه رفت، و مشغول نماز شد. در این هنگام دید اسب‌سواری کنار چشمه آمد و از آب آن نوشید، و کیسه‌اش را که پر از درهم بود از روی فراموشی در آنجا گذاشت و رفت. پس از رفتن او، چوپانی کنار چشمه آمد (تا از آب چشمه بنوشد) چشمش به کیسه پول افتاد، آن را برداشت و رفت. سپس پیرمردی خسته، که بار هیزمی بر سر نهاده بود کنار چشمه آمد، بار هیزمش را بر زمین گذاشت و به استراحت پرداخت. در این هنگام، اسب سوار در جستجوی کیسه پول خود به کنار چشمه بازگشت و چون کیسه‌اش را نیافت به سراغ پیرمرد که خوابیده بود رفته و گفت: کیسه مرا تو برداشته‌ای، چون غیر از تو کسی اینجا نیست. پیرمرد گفت: من از کیسه تو خبر ندارم. گفتگو بین اسب سوار و پیرمرد شدید شد و منجر به درگیری گردید. اسب سوار، پیرمرد را کشت و از آنجا دور شد. موسی (ع) (که ظاهر حادثه را عجیب و برخلاف عدالت می‌دید) عرض کرد: «یا رب کیف العدل فی هذه الامور؛ پروردگارا! عدالت در این امور چگونه است.» خداوند به موسی (ع) وحی کرد: آن پیرمرد هیزم شکن، پدر اسب سوار را کشته بود. (امروز توسط پسر مقتول قصاص شد) و پدر اسب سوار به همان اندازه پولی که در کیسه بود به پدر چوپان بدهکار بود، امروز چوپان به حق خود رسید. به این ترتیب قصاص و ادای دین انجام شد، و انا حکم عدل؛ و من داور عادل هستم 🌱 📚علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶۴، ص۱۱۷ _ ۱۱۸ 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd