#آیه_تشکیلاتی_و_تربیتی
🔻فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً(10) يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً(11) وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً(12)🔺
📌{حضرت نوح علیه السلام گفت:} به آنها گفتم: «از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است...(10) تا باران هاى پربركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد،(11) و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد!(12)
📝 در شماره ۱۵ آیات تشکیلاتی قسمتی از شیوۀ تبلیغاتی حضرت نوح علیه السلام را ذکر کردیم. اینجا به مسئلۀ دیگری اشاره شده است که شهید مطهری بسیار زیبا به آن اشاره میکند: « میگوید من به مردم نوید دادم، آثار خیر ایمان مردم در همین دنیا را به آنها بازگو کردم. این خودش تبلیغ را نشان میدهد. گاهی ما اشتباه میکنیم و این اشتباه ناشی از اشتباهات دیگران است و بیشتر از مسیحی ها به ما رسیده است. برتراند راسل، فیلسوف معروف زمان ما- که چند سال پیش فوت کرد و خیلی پیر بود و یک آدم لامذهبی بود و بیشتر ضد کلیسا بود و عجیب ضد کلیسا بود- تعبیر جالبی دارد، میگوید کلیسا به مردم میگوید: شما مجبورید از میان دو بدبختی یکی را انتخاب کنید: یا باید بدبختی دنیا را انتخاب کنید تا در آخرت خوشبخت باشید، یا اگر بدبختی دنیا را انتخاب نمیکنید و میخواهید در دنیا خوشبخت باشید پس بدبختی بزرگتر را در آخرت تحمل کنید. بعد میگوید من چنین خدایی را قبول ندارم که برای بشر تحمل یکی از دو بدبختی را فرض کرده باشد؛ چرا؟ حالا که بشر را خلق کرده مگر امکان ندارد که بشر به هردو خوشبختی برسد، که خدا بگوید: تو اگر خوشبختی آخرت را میخواهی حتماً باید به قیمت بدبختی دنیا آن را بگیری، و اگر خوشبختی دنیا را میخواهی به قیمت بدبختی آخرت باید بپذیری. اگر این جور است من اساساً خدا را قبول ندارم. شاید منطق خیلی از ما همین باشد که ای مردم! یکی از دو بدبختی را اجمالاً باید بپذیرید، خدا حاضر نیست که ببیند شما هر دو خوشبختی را دارید. این ضد تعلیمات انبیاست. نمیخواهم بگویم ضد تعلیمات فقط قرآن است؛ ضد تعلیمات انبیاست از جمله خود عیسی مسیح. امیرالمؤمنین در نهجالبلاغه میفرماید: انَّ الْمُتَّقینَ ذَهَبوا بِعاجِلِ الدُّنْیا وَ اجِلِ الْاخِرَةِ (1) متقین، هم سعادت دنیا را میخواهند هم سعادت آخرت را. اشتباه این است که ما خیال میکنیم گناهان به دلیل اینکه سعادت دنیاست گناه است، به عبارت دیگر به دلیل اینکه سعادت است گناه است ولی سعادت دنیا، در صورتی که اساس این منطق در اسلام بر این است که گناه فقط به دلیل اینکه بدبختی است گناه است. البته میان خوشبختی در دنیا و تسلیم لذتهای فوری شدن باید تفکیک کرد.»(2)
(1): نهج البلاغه، نامه 27
(2): آشنایی با قرآن (شهید مطهری)، ج 9، ص 167
📚 سوره مبارکه نوح
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd