🌷حاج آقا مجتبی تهرانی:
آخرین پیامبری که به بهشت میرود
حضرت سلیمان (ع) خَدَم و حَشَم بسیاری داشت، اما قلبش تعلقی به دنیا نداشت. در روایت آمده است که حضرت سلیمان(سلامالله علیه) سلطنت و حکومت در اختیارش بود و با اینکه به این دنیا تعلق نداشت، ولی خداوند در یک مورد حظ او را کم میکند. امام صادق (ع) میفرمایند: «آخِرُ نَبِیٍّ یَدْخُلُ الْجَنَّةَ سُلَیْمَانُ بْنُ دَاوُدَ وَ ذَلِکَ لِمَا أُعْطِیَ فِی الدُّنْیَا»؛ آخرین پیغمبری که به بهشت میرود، سلیمان بنداود است؛ به خاطر خَدَم و حَشَمی که داشت.
در اینجا بحث تعلق قلبی است و مردم به طور غالب اینگونه هستند که اُنسشان با دنیا موجب تعلق قلبی ایشان نسبت به دنیا میگردد؛ هرچه اُنس بیشتر شود، تعلق بیشتر میشود. یکی از آثار سوئی که انسان باید در دعاهایش در نظر بگیرد، مسئله تعلق قلبی است.
@yavarannamaz
✍ چرا خواندن نماز با مهر کربلا ثواب بیشتری دارد؟
علامه امینى (ره) در این باره مى فرماید: «این امر بر دو اصل اساسى استوار است:
الف) آن که شیعه امامیه در صدد آن است که براى خود تربت و مهرى پاک به همراه داشته باشد تا بر آن سجده نماید.
ب) برخى از مکان ها بر بعضى دیگر برترى دارد، لذا آثار و برکاتى بر آن مترتب است؛ به همین دلیل کعبه و حرم، حکم خاصى به خود گرفته است. از جمله سرزمین هایى که بر سایر بقاع برترى پیدا کرده و داراى آثار و برکاتى خاص است محلى است که بدن شریف سیدالشهدا (علیه السلام) را در خود جاى داده است. همان بقعه اى که امام على (علیه السلام) قبل از شهادت امام حسین (علیه السلام) قبضه اى از خاک آن را برداشت و استشمام کرد و چنان گریست که زمین از اشک هاى حضرتش مرطوب گشت.
سپس فرمود: از این سرزمین هفتاد هزار نفر محشور شده و بدون حساب وارد بهشت مى گردند. [ المعجم الكبير، ج 3، ص 111، ح 2825..]آیا سجده بر چنین تربتى مطلوبیت و قداست ندارد و سبب تقرب به خداوند متعال نمى گردد؟ آیا سزاوار نیست که انسان بر تربتى سجده کند که در آن نشانه هاى توحید و شهادت در راه معبود است؟ تربتى که در صورت توجه خاص به حقیقت آن حالت رقت قلب در انسان ایجاد شده و انسان را به سوى خداوند نزدیک مى کند.
استاد عباس محمود عقاد - نویسنده مصرى - در مورد سرزمین کربلا مى نویسد:
«سرزمین کربلا حرمى است که مسلمانان براى عبرت و یادآورى به زیارت آن مى آیند و غیر مسلمین براى مشاهده و بازدید، ولى اگر بنا باشد که حق این سرزمین ادا شود باید آن را زیارتگاه هر انسانى قرار داد که براى نوع خود نصیبى از قداست و بهره اى از فضیلت قائل است، زیرا ما به یاد نداریم که قطعه اى از زمین به مانند کربلا این چنین داراى فضیلت و منقبت باشد و این نیست مگر به جهت آن که این سرزمین با اسم کربلا و منزلگاه حسین (علیه السلام) مقرون و عجین شده است».
در روایتی امام باقر علیه السلام فرموده اند: خداوند تبارک و تعالى بیست و چهار هزار سال پیش از خلقت کعبه، زمین کربلا را آفرید و آن را مقدس و مبارک قرار داد و پیوسته قبل از خلقت مخلوقات مقدس و مبارک بود تا آن را برترین زمین در بهشت نمود و برترین منزل و مسکنى قرارش داد که اولیاء و دوستانش در بهشت در آن سکنا مى گزینند.
از همین رو گرچه سجده بر هر خاکى، بلکه هر سنگ و چوب پاکى جایز و صحیح است، اما بر اساس همین امتیازی که تربت امام حسین علیه السلام دارد، امام صادق علیه السلام جز بر خاک کربلا سجده نمى کرد و این کار را از سر خشوع و خضوع برای خدا می‌کرد. [وسائل الشیعه، ج 3، ص 608.]و می‌فرمود: «سجده بر خاک حسین (علیه السلام) حجاب‌های هفت گانه را از میان بر می‌دارد»
@yavarannamaz