✍ نقش نماز در تامین #امنیت_اجتماعی و امنیت #اخلاقی_جامعه 🔰 وجود مشکلات و دغدغه های فراوان در عصر امروز، انسان را بیش از پیش غرق در مادیات و امور دنیوی میکند. هر چقدر انسان بیشتر به این امور چنگ انداخته و از معنویات و توجه به معبود و مالک تمام جهان هستی دور میشود، به مرور از بُعد روانی، اجتماعی و اخلاقی نیز به انحطاط میگراید. انسان، در عصر جدید، به ‌رغم پیشرفت‌های روز افزون صنعتی و تکنولوژی، بیشتر از هر زمان دیگری در معرض نا امنی و خطر قرار دارد، چرا که تغییر در نوع زندگی و به عبارتی گسترش زندگی صنعتی و ماشینی اگرچه توانسته است از لحاظ فیزیکی و جسمی اندکی انسان را به راحتی و آسایش برساند و زحمت و مشقت جسمی او را کم کند، ولی به موازات این امر، «روح و روان» او را از آزادی عرش به اسارت زمین کشانیده و در عوض آن آسایش جسمانی، او را مبتلا به انواع و اقسام اضطراب و نگرانی و دغدغه‌ها و آسیب های روحی کرده است و علت عمده این امر، به خاطر دلبستگی و تعلق خاطر به ظواهر تمدن امروزی است که او را از یاد خدا غافل کرده و روح خدایی خویش را به دست فراموشی سپرده است و در نتیجه‌ این فراموشی، هم «امنیت اخلاقی» و هم «امنیت اجتماعی» او به خطر افتاده است. اما، راهکار این گرفتاری، در کتاب نجات بخش ما مسلمانان به صراحت بیان شده است: «الا بذکر الله تطمئن القلوب»[۱]: آگاه باشید که با یاد خدا دلها آرام می گیرد و قطعاٌ عالیترین مرتبه ی یاد خدا، نماز است. 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

✍ نقش نماز در تامین #امنیت_اجتماعی و امنیت #اخلاقی_جامعه تاریخچه نماز و اهمیت آن در ادیان الهی یکى از عبادت هایی که همه ی رسولان و پیامبران الهى مردم را به آن دعوت مى‌کردند «عبادت خداوند» است. قرآن کریم بارها از زبان پیامبران آورده است که به امّت‌های خویش مى‌گفتند: «اُعْبُدُوا اللّٰهَ»؛ خدا را پرستش کنید.[۳] بنابراین، لزوم و اصل عبادت و پرستش خداوند در همه ی ادیان و شریعت‌هاى الهى وجود داشته است و فقط شکل اقامه و کیفیت برگزاری آن متفاوت بود. از نص صریح قرآن‌کریم اینطور استفاده مى‌شود که ‌نماز در امّت‌هاى پیشین و ادیان الهی گذشته هم بوده است و تمامی پیامبران از حضرت آدم تا حضرت خاتم نماز می گزاردند، اما از چگونگى و روش اقامه ی آن اطلاع دقیقى در دست نیست. خداوند متعال خطاب به حضرت موسىٰ علیه السلام مى‌فرماید: «إِنَّنِی أَنَا اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنَا فَاعْبُدْنِی وَ أَقِمِ الصَّلاٰهَ لِذِکْرِی؛ [۴]: همانا من «اللّٰه» هستم، معبودى جز من نیست؛ مرا پرستش کن و نماز را براى یاد من بر پادار. هم‌چنین در جایی دیگر قرآن کریم به نقل از حضرت عیسىٰ علیه السلام مى‌فرماید: «وَ جَعَلَنِی مُبٰارَکاً أَیْنَ مٰا کُنْتُ وَ أَوْصٰانِی بِالصَّلاٰهِ وَ الزَّکٰاهِ مٰا دُمْتُ حَیًّا»[۵] ؛ و مرا وجودى پر برکت قرار داده، در هر کجا باشم و [خداوند] مرا به نماز و زکات توصیه کرده مادامى که زنده‌ام. با توجه به این آیات شریف مشخص مى‌شود که نماز و لزوم برپایی آن، در شریعت دو پیامبر بزرگ الهى یعنی حضرت موسىٰ و عیسىٰ علیهما السلام، وجود داشته است همان‌گونه که در مکتب دیگر پیامبران بوده است، چنانکه قوم حضرت شعیب علیه السلام اینچنین بیان داشتند که: «قٰالُوا یٰا شُعَیْبُ أَ صَلاٰتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ مٰا یَعْبُدُ آبٰاؤُنٰا»[۶] ؛ گفتند: اى شعیب! آیا نمازت به تو دستور مى‌دهد که آنچه را پدرانمان مى‌پرستیدند، ترک کنیم…. و نیز از زبان حضرت اسماعیل، اینگونه آمده است: «وَ کٰانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاٰهِ وَ الزَّکٰاهِ وَ کٰانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا»[۷] ؛ او همواره خانوادۀ خود را به نماز و زکات دعوت مى‌کرد و همواره مورد رضایت پروردگارش بود. بنابر آنچه ذکر شد، هیچ آیین و شریعتی، از نماز فارغ نبوده، هرچند که صورت ظاهرى و کیفیت برگزاری آن، متفاوت است. نماز زرتشتیان، تقریباٌ مشابه نماز مسلمانان است. آنها پنج نوبت نماز دارند که به هنگام طلوع آفتاب و هنگام ظهر و عصر و اوّل شب و هنگام خواب، اقامه می کنند. 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

✍ نقش نماز در تامین #امنیت_اجتماعی و امنیت #اخلاقی_جامعه بازدارندگی نماز از انجام گناهان در منظر آیات و روایات دیدگاه آیات درباره بازدارندگی نماز طبق آماری که هر ساله از سوی قوه قضاییه منتشر می شود، میزان ارتکاب جرم و جنایت در ماههای رمضان و محرم به شدت کمتر از سایر ایام سال است و این یعنی معنویت و ارتبا با خدا تأثیر بسزایی در ایجاد امنیت اجتماعی واخلاقی دارد. «نماز» به عنوان طلایه دار عبادات، سپری در برابر فحشا و رذایل اخلاقی و بدی ها معرفی شده است: «ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر»[۸]: همانا نماز از زشتی ها و بدی ها نهی می کند. در جای دیگر در مورد صفات مذموم بخل و بی صبری و عجز انسان اینچنین آمده است که: «إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیرُ مَنُوعًا إِلَّا الْمُصَلِّینَ الذین هم علی صلاتهم دائمون» [۹]: به راستی که انسان کم طاقت و آزمند خلق شده است. زمانی که صدمه و شری به او رسد، اظهار عجز و لابه کند و چون خیری به او رسد، بخل ورزد به جز نمازگزاران همان ها که بر نمازشان پایداری و مداومت می ورزند. در این آیه، نماز خواندن باعث دوری از صفاتی همچون بخل و آز معرفی شده است و نمازگزاران تنها کسانی هستند که از این رذایل مصون هستند. و یا در جای دیگر، موضوع را بسط داده و علت رفتن به دوزخ را ترک نماز عنوان کرده است: «کلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهِینَهٌ «۳۸» إِلَّا أَصْحابَ الْیَمِینِ «۳۹» فِی جَنَّاتٍ یَتَساءَلُونَ «۴۰» عَنِ الْمُجْرِمِینَ «۴۱» ما سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ «۴۲» قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ »[۱۰]: هرکسى در گرو چیزى است که کسب کرده است. مگر اصحاب یمین، که در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند: چه چیز شما را روانه دوزخ کرد. گویند: ما از نمازگزاران نبودیم. 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab