✍ چرا عبادت؟؟؟(۲) 3⃣ توجّه به #نعمت‌ها انسان، همواره در برابر برخوردارى از نعمت‌ها، زبان ستايش و بندگى دارد. يادآورى نعمت‌هاى بيشمار خداوند، مى‌تواند قوى‌ترين انگيزه براى توجه به خدا و عبادت او باشد. در مناجات‌هاى امامان معصوم، معمولاً ابتدا نعمت‌هاى خداوند، حتى قبل از تولّد انسان، به يادآورده مى‌شود و از اين راه، محبت انسان به خدا را زنده مى‌سازد آنگاه درخواست نياز از او مى‌كند. خداوند هم مى‌فرمايد: «فَلْيَعْبُدُواْ رَبَّ‌ هَذَا الْبَيْتِ‌ ، الَّذِى أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ‌ وَءَامَنَهُم مِّنْ‌ خَوْفِ‌» ١ مردم پروردگار اين كعبه را بپرستند، او را كه از گرسنگى سيرشان كرد و از ترس، ايمنشان نمود. در آيه‌اى ديگر است، پروردگارتان را بندگى كنيد، چون شمارا آفريد. 4⃣ #فطرت پرستش، جزئى از وجود و كشش فطرى انسان است. اين روح پرستش، كه در انسان فطرى است، گاهى در مسير صحيح قرار گرفته و انسان به «خدا پرستى» مى‌رسد، گاهى انسان در سايۀ جهل يا انحراف، به پرستش سنگ و چوب و خورشيد و گاو و پول و ماشين و همسر و پرستش طاغوت‌ها كشيده مى‌شود. انبيا، براى ايجاد حسّ‌ پرستش نيامده‌اند، بلكه بعثت آنان، براى هدايت اين غريزۀ فطرى به مسير درست است. على عليه السلام مى‌فرمايد: «فَبَعث اللّهُ‌ مُحَمَّداً بِالْحقّ‌ لِيُخرِجَ‌ عِبادَهُ‌ مِنْ‌ عِبادَةِ‌ الاَؤثان الى‌ عِبادَتهِ‌» ٢ خداوند، محمّد صلى الله عليه و آله را به حق فرستاد، تا بندگانش را از بت پرستى، به خدا پرستى دعوت كند. بيشتر آيات مربوط‍‌ به عبادت در قرآن، دعوت به توحيد در عبادت مى‌كند، نه اصل عبادت. زيرا روح عبادت در انسان وجود دارد. مثل ميل به غذا كه در هر كودكى هست، ولى اگر راهنمايى نشود، به جاى غذا، خاك مى‌خورد و لذّت هم مى‌برد! اگر رهبرى انبيا نباشد، مسير اين غريزه منحرف مى‌شود و به جاى خدا، معبودهاى دروغين و پوچ پرستيده مى‌شود. آنگونه كه در نبود حضرت موسى‌ و غيبت چهل روزه‌اش، مردم با اغواى سامرى، به پرستش گوسالۀ طلايى سامرى روى آوردند. 📚پرتوی از اسرار نماز، صفحه 22 ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را #بالینک منتشر کنید. متشکریم👇👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab