☀️هوالحبیب 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝به قلم #زهرا_فاطمی☔️ 📂 #فصل_دوم 🖇 #قسمت_صد_نونزدهم وارد فضای مطبوع کافی شاپ شدم. با چشم دورتا دور سالن را نگاه کردم، بجز یکی دونفر کس دیگری نبود . انگار صبح ها برعکس عصر مشتری زیادی به آنجا نمی‌آمد.دوباره چشم گردانم و بالاخره دیدمش. آقای مرادی دوست کیان پشت میز نشسته بود. چادرم را مرتب کردم و به سمتش رفتم _سلام .وقتتون بخیر با دیدنم سریع برخواست و با خوش رویی پاسخ داد. _سلام خانم شمس، خیلی خوش اومدید؟کیان جان چطوره،؟خوبه ان شاءالله؟ هروقت کسی مرا با نام خانوادگی شمس صدا میزند،به وجد می‌آیم. تعلق داشتن به کیان مرا به اوج آسمانها میبرد. _ممنونم ،کیان جان هم خوبه،خیلی سلام رسوند خدمتتون. _آقا کیان تاج سر ما و مایه افتخار ماست.بفرمائید من در‌خدمتتونم هر‌ امری دارید؟ - بزرگوارید!غرض از مزاحمت من میخواستم یه میز تو طبقه بالا رزرو کنم و سفارش کیک بدم برای تولد برادرم. در واقع میخوام اینجا واسش تولد بگیرم. _به به چقدر عالی ! ما در خدمتتونیم. واسه تزیین بچه ها هستن،میگم براتون طبقه بالا رو تزیین کنند . شما مدل کیکتون رو بفرمایید من میگم بچه ها سفارش بدهند _ممنون از لطفتون فقط لطفا میزتون یک قسمت دنج باشه تا بقیه مشتری هاتون اذیت نشن! _خواهش میکنم .طبقه بالا کامل در اختیار شماست .مشتری دیگه ای بالا نمیاد. _نه آقای مرادی!برای ما فقط یک میز نگهدارید کفایت میکنه -آقا کیان بیشتر از این ها به گردن من حق داره ، نگران نباشید _ممنون از لطفتون .پس با اجازه اتون ما ساعت پنج اینجا هستیم. _قدمتون سر چشم.به دلاور سلام برسونید. با شنیدن لفظ دلاور لبخندم عمق می‌گیرد. الحق که کیانم دلاوریست برای خودش! بعد ازگفتن مدل کیک و سفارش چند دسر ، از کافی شاپ بیرون میزنم. باید کم و کسری ها را خودم تهیه کنم. با ذوق و شوقی وافر به سمت مرکز خرید مورد نظر به راه می افتم. &ادامه دارد...