☀️هوالحبیب 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_هفتاد_نهم با دیدن کمیل پشت یک میز به سمتش رفتیم میز انتخابی که حوض فیروزه ای داخل کافه قرارداشت. کمیل با دیدن ما از جای خود برخواست.سر به زیر انداخت _سلام خانم ادیب خوب هستید؟ لبخندی به این سربه زیر و چشم پاکی کمیل زدم بی شک رفتار او نشان دهنده شخصیت و اعتقاد بالای او بود. _سلام.ممنونم شما خوب هستید _ممنونم .بفرمایید _سلام خواهری زهرا در حالی که می نشست چشمکی به من زد و رو به کمیل کرد _سلام داداش.زودی واسم سفارش بده که کم مونده از گشنگی میز رو بخورم کمیل مردانه خندید و من با خودم می‌گفتم خنده های بی نظیر کیان کجا و خنده های برادرش کجا؟ _چشم خواهری شما انتخاب کنید من سفارش میدم _باشه پس بده به من این منو رو ببینم چی داره؟روژان جون تو هم سریع انتخاب کن .تعارف هم نکن.سعی کن گرونه رو انتخاب کنی تا جیب کاپیتان را خالی کنیم. با چشمانی گرد شده به زهرا نگاه کردم _کاپیتان؟ زهرا در حالی که سعی میکرد صدای خنده اش به گوش مردان نرسد ،خندید _حق داری تعجب کنی اخه داداشم بیشتر شبیه هنرمنداست تا یک کاپیتان کمیل به تعریف زهرا لبخندی زد _زهرا خانم مگه گشنه اتون نبود انتخاب کن زهرا به من چشم غره ای رفت _مگه واسم آدم حواس میزارن کمیل رو به من کرد _شما هم انتخاب کنید .از اونجایی که حدس میزنم باراولتون باشه که به این کافه میاید،پیشنهاد میکنم کیک های خونگی اینجا رو از دست ندید لبخندی زدم _بله حتما .من یک فنجون قهوه با کیک میخورم زهرا نالان به کمیل گفت: _کل منو خوشمزه است منم مثل روژان قهوه و کیک میخوام. کمیل به گارسون سفارشات رو داد . _خب زهرا خانم حالا خبر خوبت رو بده _خبر خوش این که تا دوهفته دیگه کیان برمیگرده کمیل با تعجب لب زد _چی _همین که شنیدی .سردار سلیمانی رفته کمکشون تا دوهفته دیگه برمیگردن _وااای خدای من .خدایا شکرت. کمیل با شتاب ایستاد .زهرا نگران به کمیل چشم دوخته بود _چی شد؟چرا پاشدی کمیل از داخل کیف پولش کارتش را درآورد و به سمت زهرا گرفت _بیا خواهری خودت حساب کن .من باید برم. _کجا اخه .بمون بعدبرو_نه باید همین الان برم نذرم رو ادا کنم.ممنون بخاطر خبر خوشت خواهری.تو کارتم پول کافی هست بعد اینجا خواستی برو هرچی خواستی بخر هدیه من به تو کمیل با عجله خدا حافظی کرد و رفت. من مسیر رفتنش را نگاه می کردم زهرا آهسته نجوا کرد _پسر دیوونه . عشقی که همه خانواده به کیان داشتن برایم عجیب بود برادری که از خوشی خبر سلامتی برادرش از دست و پا درآمده بود .پدری که بعد از شنیدن خبر سلامتی پسر بزرگش از خوشحالی اشک میریخت. مادری که بی تاب دیدار پسرش بود به انتظار روز موعود نشسته بود و خواهری که به چشم خود شاهد بودم برای دیدن دوباره برادرش زمین و زمان را بهم می دوزد. &ادامه دارد...

☀️هوالحبیب 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝به قلم #زهرا_فاطمی☔️ 📂 #فصل_دوم 🖇 #قسمت_هفتاد_نهم تماس که قطع شد .از روی تخت برخواستم . جلوی آینه که ایستادم ،از دیدن چهره درب و داغونم خودم ماتم برد رنگم مثل میت سفید شده بود . لب هایم بی رنگ شده بود و زیر چشمانم گود افتاده بود ،باورم نمیشد بخاطر یک روز بی خبری چنین بلایی به سرم بیاید. بخاطر افت فشار دست و پایم هنوز کمی لرزش داد.دستی به لباسهایم کشیدم و از اتاق خارج شدم و به طبقه پایین رفتم. همه تو سالن نشسته بودند ،به سمتشان رفتم و سلام کردم. پدرجان با دیدنم لبخندی به رویم پاشید _سلام دخترم ،چشمت روشن انگار خدا بخواد کیان جان فردا میرسه من هم مثل او لبخندی زدم _ممنونم پدرجون .اره گفت فردا تا عصر اینجاست خاله دستم را گرفت و من را کنار خودش نشاند _بشین عزیزم رنگ به روت نمونده من برم چیزی بیارم بخوری یکم جون بگیری قبل از این که من مخالفت کنم سریع خودش را به آشپزخانه رساند. بعد شنیدن خبر سلامتی کیان انگار زندگی به این خانه برگشته بود دوباره همه دور هم جمع شدیم و روهام با اداهایش همه ما را به خنده انداخته بود. شب خوبی را درکنار عزیزانم داشتم هرچند کسی که جانم بود در کنارمان نبود. بعد از آن همه نگرانی و اضطراب که از صبح به جانم افتاده بود،شب را با خیال آسوده به سر رساندم. &ادامه دارد...