eitaa logo
به سوی ظهور
50 دنبال‌کننده
4هزار عکس
8.8هزار ویدیو
21 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۲ | امام زمان(عج) 🔹️ «کشور امام زمان»، تعبیری که امام خمینی ۱۳۵۸/۴/۱۷ و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ۱۴۰۰/۱۰/۱۵ بارها در توصیف ماهیت جمهوری اسلامی بیان کرده اند. این تعبیر، جمهوری اسلامی را از یک نظام سیاسی صرف، به یک جهان بینی تمدنی تبدیل می کند. 🔹️ باور به اینکه «ایران، کشور امام زمان عج» و جمهوری اسلامی به عنوان تنها مظهر به حکومت رسیدن شیعه پس از اهل بیت‌علیهم‌السلام، رکن اصلی آماده‌سازی ظهور امام عصر عج است، نتائج مهمی در تحلیل ها و شناخت اوضاع سیاسی اجتماعی، وظایف ما و منطق برخورد ما با دنیا دارد. از جمله فهم اینکه چرا نظام استکبار در پس بهانه‌ها از دشمنی خود با ایران نمی‌کاهند. دشمنی‌ها با نظام جمهوری اسلامی، همیشه ظاهر و باطنی داشته است. دشمنان نظام همیشه مسائلی مانند حقوق بشر، دانش هسته‌ای، حمایت از جبهه مقاومت و مانند آن را به‌عنوان علت دشمنی با جمهوری اسلامی معرفی کرده‌اند؛ اما هرازچندگاهی باطن دشمنی‌ها را فاش می‌کنند. 🔹️ اگرچه سران جبهه استکبار از بیان صریح این ماجرا خودداری میکنند اما هر از گاهی این مساله با عباراتی چون «رویارویی نهایی»، «نبرد آخرالزمانی» و دیگر عبارت‌ها در بین استدلال‌هایشان رخ می‌نماید. مانند سخنانی که چندی پیش از وزیر خارجه فعلی آمریکا منتشر شد که وی در آن، جنگ با جمهوری اسلامی را جنگ آخرالزمانی می‌داند. همانطور که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز در لابه‌لای سخنان خود اشاراتی به این مسئله داشته است. 🔹️ دشمنان می‌دانند جمهوری اسلامی ایران پرچمدار و زمینه‌ساز تحقق وعده الهی در ظهور امام زمان است؛ به همین دلیل، تمام توان خود را در جنگ سخت و جنگ نرم به کار گرفته‌اند تا این حرکت متصل به امام زمان عج را متوقف کنند. اگر به گذشته انقلاب اسلامی قبل از وقوع و بعد از آن نگاهی بیندازیم، دشمنان نظام، ده‌ها بحران و فتنه و جنگ را بر این کشور تحمیل کرده‌اند؛ اما جمهوری اسلامی بر همه آنها غلبه کرده و از همه آنها با قدرت عبور کرده است. 🔹️ لذا با توجه به این موارد، فهم این نکته برای مردم و مسئولین و جوانان نیز پیام روشنی دارد: توجه به این باور، روح امید را روزبه‌روز در مردم تازه‌تر می‌کند و قدرت مقاومت و ایستادگی را تقویت می‌کند. همچنین وظیفه آنها را کاملا مشخص میکند. مسئولین باید بدانند خدمت در جمهوری اسلامی یک مأموریت سیاسی صرف نیست؛ بلکه رسالتی مهدوی است. مسئولان جمهوری اسلامی باید خود را «نیروی امام زمان» بدانند و ایمان داشته باشند که مورد عنایت امام زمان هستند و با این احساس مراقبت، کار کنند و با همین احساس در برابر ظلم و استکبار ایستادگی کنند. جوانان نیز باید بدانند که «دهه‌های آینده دهه‌های شما است و شمایید که باید کارآزموده و پُرانگیزه از انقلاب خود حراست کنید و آن را هرچه بیشتر به آرمان بزرگش که ایجاد تمدّن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمیٰ ارواحنافداه است، نزدیک کنید.» 🔹️ باید همه بدانند حفظ جمهوری اسلامی، نه فقط به معنای حفظ استقلال یک کشور، بلکه به معنای حفظ یک آرمان و نهضت بزرگ الهی است که قرار است به دست امام زمان عج به سرانجام خود برسد. 🖼 روزنامه 🇮🇷انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۳ | «نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل 🔹️ نشست امسال سران سازمان همکاری شانگهای در چین در شرایطی برگزار شد که ایران پس از جنگ دوازده‌روزه در موقعیتی تازه و حساس قرار گرفته است. این جنگ، اگر چه در حوزه نظامی متوقف شده اما در سایر حوزه‌ها به شدت در جریان است. همان‌طور که موشک‌ها پیام قدرت را در میدان نبرد مخابره کردند، دیپلماسی نیز وظیفه دارد در عرصه‌های بین‌المللی صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. در این میان، حضور ایران در این اجلاس از اهمیت مضاعفی برخوردار است؛ زیرا کشورمان به مثابه بازیگری کلیدی در معادلات امنیتی و اقتصادی غرب آسیا شناخته می‌شود. 🔹️ «سازمان همکاری شانگهای» امروزی، در سال ۱۹۹۶ با عنوان «شانگهای 5» و با محوریت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تأسیس شد. هدف نخستین این چارچوب، ایجاد توازن در برابر نفوذ فزاینده آمریکا و ناتو در منطقه بود. با پیوستن ازبکستان در سال ۲۰۰۱، نام فعلی بر آن گذاشته شد و بعدها اعضایی چون هند، پاکستان، بلاروس و ایران به آن ملحق شدند. اکنون این سازمان حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، ۲۰ درصد تولید ناخالص جهانی و سهم قابل‌توجهی از ذخایر انرژی دنیا را در اختیار دارد و اعضای آن در عرصه‌های مختلف امنیتی، اقتصادی و ژئوپولیتیکی، ائتلافی مهم در برابر یک‌جانبه‌گرایی غرب ایجاد کرده‌اند. 🔹️ عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای، امتداد سیاست «نگاه به شرق» است؛ سیاستی که سال‌ها در سطح شعار مطرح شده اما کمتر به‌طور عملی پیگیری شده است. جنگ دوازده‌روزه نشان داد که تقابل ایران با غرب صرفاً نظامی نیست، بلکه ابعاد حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک نیز یافته است. در چنین شرایطی، حضور رئیس‌جمهور ایران در سطح عالی در نشست مذکور فرصتی برای «یارگیری بین‌المللی» و شکستن طرح فشار و انزوای سیاسی کشور است؛ طرحی که غرب با ابزارهایی همچون «مکانیزم ماشه» دنبال می‌کند. 🔹️ از سوی دیگر، همکاری‌های عملیاتی میان ایران، چین و روسیه ــ از رزمایش‌های دریایی مشترک گرفته تا صدور بیانیه‌های هماهنگ علیه فشارهای غرب ــ نشان می‌دهد که یک مثلث راهبردی در حال شکل‌گیری است. هر سه کشور درگیر منازعات مستقیم یا غیرمستقیم با نظم تک‌قطبی به رهبری آمریکا هستند و همین اشتراک منافع، بستری برای تقویت همکاری‌ها فراهم کرده است. 🔹️ در کوتاه‌مدت، مهم‌ترین آورده ایران از حضور در این سازمان، خنثی‌سازی فشارهای غرب است. همگرایی ایران با قدرت‌هایی چون چین و روسیه، که علاوه بر جایگاه ژئوپولیتیکی، عضویت دائم در شورای امنیت را نیز دارند، می‌تواند سپری در برابر فشارهای غرب باشد. در بلندمدت نیز این سازمان، مکملی برای بریکس به شمار می‌رود و امکان هم‌افزایی در حوزه‌های اقتصادی و مالی ــ از جمله مقابله با هژمونی دلار ــ را فراهم می‌آورد. 🔹️ نشست سران سازمان همکاری شانگهای در چین، برای ایران فراتر از یک رویداد دیپلماتیک معمول است؛ این اجلاس نمادی از گذار تدریجی کشور به سوی تثبیت جایگاهش در جهان جدید و ایجاد توازن در برابر نظم غربی است. 🖼 روزنامه 🇮🇷انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۳ | «نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل 🔹️ نشست امسال سران سازمان همکاری شانگهای در چین در شرایطی برگزار شد که ایران پس از جنگ دوازده‌روزه در موقعیتی تازه و حساس قرار گرفته است. این جنگ، اگر چه در حوزه نظامی متوقف شده اما در سایر حوزه‌ها به شدت در جریان است. همان‌طور که موشک‌ها پیام قدرت را در میدان نبرد مخابره کردند، دیپلماسی نیز وظیفه دارد در عرصه‌های بین‌المللی صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. در این میان، حضور ایران در این اجلاس از اهمیت مضاعفی برخوردار است؛ زیرا کشورمان به مثابه بازیگری کلیدی در معادلات امنیتی و اقتصادی غرب آسیا شناخته می‌شود. 🔹️ «سازمان همکاری شانگهای» امروزی، در سال ۱۹۹۶ با عنوان «شانگهای 5» و با محوریت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تأسیس شد. هدف نخستین این چارچوب، ایجاد توازن در برابر نفوذ فزاینده آمریکا و ناتو در منطقه بود. با پیوستن ازبکستان در سال ۲۰۰۱، نام فعلی بر آن گذاشته شد و بعدها اعضایی چون هند، پاکستان، بلاروس و ایران به آن ملحق شدند. اکنون این سازمان حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، ۲۰ درصد تولید ناخالص جهانی و سهم قابل‌توجهی از ذخایر انرژی دنیا را در اختیار دارد و اعضای آن در عرصه‌های مختلف امنیتی، اقتصادی و ژئوپولیتیکی، ائتلافی مهم در برابر یک‌جانبه‌گرایی غرب ایجاد کرده‌اند. 🔹️ عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای، امتداد سیاست «نگاه به شرق» است؛ سیاستی که سال‌ها در سطح شعار مطرح شده اما کمتر به‌طور عملی پیگیری شده است. جنگ دوازده‌روزه نشان داد که تقابل ایران با غرب صرفاً نظامی نیست، بلکه ابعاد حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک نیز یافته است. در چنین شرایطی، حضور رئیس‌جمهور ایران در سطح عالی در نشست مذکور فرصتی برای «یارگیری بین‌المللی» و شکستن طرح فشار و انزوای سیاسی کشور است؛ طرحی که غرب با ابزارهایی همچون «مکانیزم ماشه» دنبال می‌کند. 🔹️ از سوی دیگر، همکاری‌های عملیاتی میان ایران، چین و روسیه ــ از رزمایش‌های دریایی مشترک گرفته تا صدور بیانیه‌های هماهنگ علیه فشارهای غرب ــ نشان می‌دهد که یک مثلث راهبردی در حال شکل‌گیری است. هر سه کشور درگیر منازعات مستقیم یا غیرمستقیم با نظم تک‌قطبی به رهبری آمریکا هستند و همین اشتراک منافع، بستری برای تقویت همکاری‌ها فراهم کرده است. 🔹️ در کوتاه‌مدت، مهم‌ترین آورده ایران از حضور در این سازمان، خنثی‌سازی فشارهای غرب است. همگرایی ایران با قدرت‌هایی چون چین و روسیه، که علاوه بر جایگاه ژئوپولیتیکی، عضویت دائم در شورای امنیت را نیز دارند، می‌تواند سپری در برابر فشارهای غرب باشد. در بلندمدت نیز این سازمان، مکملی برای بریکس به شمار می‌رود و امکان هم‌افزایی در حوزه‌های اقتصادی و مالی ــ از جمله مقابله با هژمونی دلار ــ را فراهم می‌آورد. 🔹️ نشست سران سازمان همکاری شانگهای در چین، برای ایران فراتر از یک رویداد دیپلماتیک معمول است؛ این اجلاس نمادی از گذار تدریجی کشور به سوی تثبیت جایگاهش در جهان جدید و ایجاد توازن در برابر نظم غربی است. 🖼 روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛| ماشین کشتار کودکان 🔹️غزه امروز نه فقط یک جغرافیا، بلکه نماد درد و مقاومتی است که کودکان در خط مقدم آن قربانی می‌شوند. اسرائیل در حدود 2 سال گذشته علاوه بر بمب با سلاح های خاموش خود یعنی تحریم مواد غذایی و دارویی، کودکان فلسطینی را در شدید ترین وضعیت قرار داده است.  🔹️ از اکتبر ۲۰۲۳ محاصره‌ای همه‌جانبه، ورود غذا، دارو و آب آشامیدنی را به نوار غزه به حداقل رسانده و شرایطی ایجاد کرده که گرسنگی و تشنگی به سلاحی خاموش اما مرگبار تبدیل شده‌اند. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد در حالی‌که غزه روزانه به حداقل ۵۰۰ کامیون کمک نیاز دارد، کمتر از ۵۰ کامیون وارد می‌شود؛ بسیاری از آن‌ها نیز در مسیر به غارت می‌روند. 🔹️این محدودیت‌ها به سوءتغذیه گسترده در میان کودکان انجامیده است: یونیسف اعلام کرده از هر پنج نوزاد یکی نارس یا کم‌وزن به دنیا می‌آید و بسیاری به دلیل نبود تغذیه یا شیر خشک جان می‌بازند. بیمارستان‌ها به دلیل کمبود دارو و برق عملاً به گورستان کودکان بدل شده‌اند. طبق آمار وزارت بهداشت غزه ۷۱ هزار کودک در معرض مرگ ناشی از سوءتغذیه حاد قرار دارند. 🔹️محاصره‌ای که از سال ۲۰۰۷ آغاز شده، امروز ابعادی سازمان‌یافته به خود گرفته و بنا بر گزارشگران سازمان ملل، به ابزاری برای نسل‌کشی تبدیل شده است. از اکتبر ۲۰۲۳ بیش از ۱۹۴ هزار فلسطینی شهید یا زخمی شده‌اند که بخش اعظم آنان زنان و کودکان هستند. بیش از ۴۰ هزار کودک شهید یا زخمی، ۱۷ هزار کودک بی‌سرپرست و یک میلیون کودک محروم از تحصیل بخشی از این آمار هولناک‌ است. 🔹️ مدارس و پناهگاه‌های تحت مدیریت آنروا نیز بارها هدف قرار گرفته و امنیت حداقلی خود را از دست داده‌اند. رئیس این نهاد وضعیت کودکان غزه را چنین توصیف می‌کند: «آن‌ها نه زنده‌اند و نه مرده، بلکه جثه‌هایی نحیف‌اند که از گرسنگی فرو می‌ریزند.» 🔹️جامعه جهانی در برابر این جنایت واکنشی جز بیانیه‌های تکراری و ابراز نگرانی نشان نداده است. حمایت قدرت‌های بزرگ از رژیم صهیونیستی، هشدارهای یونیسف و گزارشگران ویژه سازمان ملل را بی‌اثر کرده و کودکان غزه همچنان در میان مرگ خاموش و بمباران روزانه گرفتارند. تصاویر کودکانی که خاک می‌خورند یا برای جرعه‌ای آب جان می‌دهند، نه‌تنها افشاگر ماهیت این جنایت است بلکه وجدان جهانی را به چالش می‌کشد. 🔹️ یونیسف با وجود تلاش‌های محدود برای توزیع آب و غذا اعتراف کرده است که سرعت گسترش سوءتغذیه از ظرفیت کمک‌رسانی فراتر رفته و بدون توقف جنگ و باز شدن معابر، فاجعه مهارنشدنی خواهد بود. 🔹️کودکان غزه چیزی جز حق ابتدایی زندگی نمی‌خواهند: کودکی، امنیت و فرصت تحصیل. اما آنچه نصیبشان شده، قحطی، مرگ و محرومیت است. این وضعیت نه‌تنها حیات جسمی آنان را می‌گیرد، بلکه روح انسانیت را در جهان به چالش می‌کشد. وقتی کودکی در غزه خاک می‌خورد یا برای سطل آبی کشته می‌شود، مسئله فقط فلسطین نیست، بلکه سقوط وجدان بشری است.  💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۸ | پادزهری برای «نه جنگ، نه صلح» بر اساس بیانات امام خامنه ای در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت👇 🔹️ امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در دیدار امروز رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت، نکته‌ای کلیدی را برجسته کردند: «روحیه کار و تلاش را بر حالت نه جنگ و نه صلح غلبه بدهیم.» این جمله کوتاه، اما پرمعنا، پاسخی است به یکی از چالشهای کشور؛ همان فضای تعلیقی که نه حرکت به جلو دارد و نه آرامش سازنده. 🔹️ «نه جنگ و نه صلح» فقط اصطلاحی سیاسی نیست؛ بلکه حالتی فرساینده است که به رخوت، بی‌تصمیمی و بی‌عملی می‌انجامد. در چنین فضایی پروژه‌ها نیمه‌کاره می‌مانند، تصمیم‌ها به نتیجه نمی‌رسند و امید اجتماعی تحلیل می‌رود. و چنین وضعیت برزخ‌گونه‌ای همان چیزی است که تداوم آن مطلوب دشمن است پس برای تحمیل آن بر ما برنامه‌ریزی میکند و از طریق عملیات روانی در رسانه‌ها و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی بر آن می‌دمد تا مبادا لحظه‌ای از تب‌وتاب بیفتد. 🔹️ سخنان امام خامنه ای در حقیقت یک نقشه راه است: باید از این رخوت عبور کرد و با کار و تلاش، جامعه را به سمت پویایی و امید هدایت نمود. 🔹️ امروز مسائلی چون معیشت مردم، کنترل قیمت‌ها، تأمین کالاهای اساسی، مسکن و تولید، در صدر اولویت‌هاست. رهبر انقلاب بارها تأکید کردند که دولت باید این موضوعات را تا حصول نتیجه پیگیری کند و اجازه ندهد هیچ تصمیمی نیمه‌تمام بماند. این تأکید نشان می‌دهد که عبور از وضعیت تعلیقی تنها با کار مستمر، جدیت مدیریتی و پیگیری خستگی‌ناپذیر ممکن است. 🔹️ نکته دیگر، لزوم امیدآفرینی در روایت رسانه‌ای و اجتماعی است. همان‌گونه که رهبر انقلاب گفتند، مسئولان و اصحاب قلم باید راوی قدرت و قوت‌های کشور باشند، نه صرفاً بازگوکننده ضعف‌ها. برجسته‌سازی توانمندی‌ها، تقویت اعتماد عمومی و روحیه ملی را به همراه دارد؛ چیزی که موتور محرک اقتصاد و سیاست داخلی است. 🔹️ از زاویه‌ای دیگر، سخنان ایشان ناظر به عرصه بین‌الملل هم هست. تأکید بر مقابله با رژیم صهیونیستی و توصیه کشورها به قطع رابطه با این رژیم، نمونه‌ای روشن از ضرورت فعالیت دیپلماتیک مبتکرانه است. همان‌طور که در اقتصاد و اجتماع باید از حالت انتظار خارج شد، در دیپلماسی هم باید نقشی فعال و پیشرو ایفا کرد. 🔹️ به بیان روشن، پیام اصلی این دیدار آن است که کشور نباید در هیچ سطحی در وضعیت «نه جنگ و نه صلح» باقی بماند؛ نه در سیاست داخلی، نه در اقتصاد، نه در روابط خارجی. تنها راه، غلبه دادن روحیه کار، تلاش و امید است؛ روحیه‌ای که می‌تواند نه‌تنها معیشت مردم را بهبود بخشد، بلکه مؤلفه‌های قدرت و عزت ملی را نیز تقویت کند. 🔹️ امروز، فرصت اجماع داخلی فراهم است و ظرفیت‌های کشور بیش از هر زمان آماده شکوفایی است. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، اقدام‌های مداوم و روایت امیدآفرین است. در این میدان، نه تعلیق جایی دارد و نه بی‌عملی؛ انتخاب ما روشن است: کار، تلاش و حرکت به‌سوی آینده‌ای عزتمند. 🖼 روزنامه 🇮🇷انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۸ | پادزهری برای «نه جنگ، نه صلح» 🔹️ رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت، نکته‌ای کلیدی را برجسته کردند: «روحیه کار و تلاش را بر حالت نه جنگ و نه صلح غلبه بدهیم.» این جمله کوتاه، اما پرمعنا، پاسخی است به یکی از چالشهای کشور؛ همان فضای تعلیقی که نه حرکت به جلو دارد و نه آرامش سازنده. 🔹️ «نه جنگ و نه صلح» فقط اصطلاحی سیاسی نیست؛ بلکه حالتی فرساینده است که به رخوت، بی‌تصمیمی و بی‌عملی می‌انجامد. در چنین فضایی پروژه‌ها نیمه‌کاره می‌مانند، تصمیم‌ها به نتیجه نمی‌رسند و امید اجتماعی تحلیل می‌رود. و چنین وضعیت برزخ‌گونه‌ای همان چیزی است که تداوم آن مطلوب دشمن است پس برای تحمیل آن بر ما برنامه‌ریزی میکند و از طریق عملیات روانی در رسانه‌ها و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی بر آن می‌دمد تا مبادا لحظه‌ای از تب‌وتاب بیفتد. 🔹️ سخنان رهبر انقلاب در حقیقت یک نقشه راه است: باید از این رخوت عبور کرد و با کار و تلاش، جامعه را به سمت پویایی و امید هدایت نمود. 🔹️ امروز مسائلی چون معیشت مردم، کنترل قیمت‌ها، تأمین کالاهای اساسی، مسکن و تولید، در صدر اولویت‌هاست. رهبر انقلاب بارها تأکید کردند که دولت باید این موضوعات را تا حصول نتیجه پیگیری کند و اجازه ندهد هیچ تصمیمی نیمه‌تمام بماند. این تأکید نشان می‌دهد که عبور از وضعیت تعلیقی تنها با کار مستمر، جدیت مدیریتی و پیگیری خستگی‌ناپذیر ممکن است. 🔹️ نکته دیگر، لزوم امیدآفرینی در روایت رسانه‌ای و اجتماعی است. همان‌گونه که رهبر انقلاب گفتند، مسئولان و اصحاب قلم باید راوی قدرت و قوت‌های کشور باشند، نه صرفاً بازگوکننده ضعف‌ها. برجسته‌سازی توانمندی‌ها، تقویت اعتماد عمومی و روحیه ملی را به همراه دارد؛ چیزی که موتور محرک اقتصاد و سیاست داخلی است. 🔹️ از زاویه‌ای دیگر، سخنان ایشان ناظر به عرصه بین‌الملل هم هست. تأکید بر مقابله با رژیم صهیونیستی و توصیه کشورها به قطع رابطه با این رژیم، نمونه‌ای روشن از ضرورت فعالیت دیپلماتیک مبتکرانه است. همان‌طور که در اقتصاد و اجتماع باید از حالت انتظار خارج شد، در دیپلماسی هم باید نقشی فعال و پیشرو ایفا کرد. 🔹️ به بیان روشن، پیام اصلی این دیدار آن است که کشور نباید در هیچ سطحی در وضعیت «نه جنگ و نه صلح» باقی بماند؛ نه در سیاست داخلی، نه در اقتصاد، نه در روابط خارجی. تنها راه، غلبه دادن روحیه کار، تلاش و امید است؛ روحیه‌ای که می‌تواند نه‌تنها معیشت مردم را بهبود بخشد، بلکه مؤلفه‌های قدرت و عزت ملی را نیز تقویت کند. 🔹️ امروز، فرصت اجماع داخلی فراهم است و ظرفیت‌های کشور بیش از هر زمان آماده شکوفایی است. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، اقدام‌های مداوم و روایت امیدآفرین است. در این میدان، نه تعلیق جایی دارد و نه بی‌عملی؛ انتخاب ما روشن است: کار، تلاش و حرکت به‌سوی آینده‌ای عزتمند. 🖼 روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۷۹ | نبرد در میدان اقتصاد 🔹️ بیانات اخیر امام خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای هیئت دولت، بیش از آنکه یک توصیه مقطعی باشد، نقشه‌ راهی استراتژیک برای عبور از وضعیت «نه جنگ، نه صلح» در اقتصاد ایران به شمار می‌رود. آنچه معظم‌له بر آن تأکید داشتند، ضرورت غلبه بر فضای تعلیق و انتظار، و جایگزینی آن با روحیه کار، تلاش و امید بود؛ نگاهی که می‌تواند نقطه آغاز خروج از رکود و بازگشت به مدار رشد پایدار باشد. 🔹️ مسئله اصلی در شرایط کنونی، تداوم «وضعیت صبر و انتظار» است. بخش خصوصی و فعالان اقتصادی، در فضایی که آینده نامعلوم است—نه جنگ قطعی در جریان است و نه صلح پایدار تثبیت شده—از سرمایه‌گذاری و تولید بلندمدت بازمی‌مانند. نتیجه طبیعی چنین وضعیتی، کاهش رشد، تشدید رکود، کسری بودجه، ضعف مالیات‌ستانی و افزایش تورم خواهد بود. از همین روست که امام خامنه‌ای رهبر انقلاب هشدار دادند اقتصاد نباید منتظر تحولات بیرونی بماند. 🔹️ این رویکرد به معنای انکار تأثیر تحولات خارجی نیست، بلکه دعوت به «برنامه‌ریزی در سایه عدم‌قطعیت» است. دولت و بخش خصوصی باید سناریوهای محتمل را ترسیم و برای هر یک برنامه عملیاتی داشته باشند. اگر بنا بر صلح پایدار باشد، اقتصاد با سرعت بیشتری حرکت خواهد کرد؛ و اگر جنگ ناخواسته رخ دهد، سازوکار جایگزین باید به‌سرعت فعال شود. تجربه دوران دفاع مقدس نیز نشان داد که اقتصاد ایران حتی در متن جنگ هم می‌تواند با تطبیق‌پذیری و کار مضاعف مسیر خود را حفظ کند. 🔹️ در این میان، دو رکن برجسته‌اند: مسئولان و رسانه‌ها. مسئولان باید با دو برابر کردن کارآمدی خود، نشان دهند که در برابر هر سناریو آماده‌اند. وقتی فعال اقتصادی ببیند وزارتخانه‌ای با برنامه جایگزین در حال کار است، اعتماد به تصمیم‌گیری پیدا می‌کند. رسانه‌ها نیز باید روایت‌های امیدآفرین را برجسته کنند؛ همان‌گونه که در جنگ‌های گذشته، نمایش صحنه‌های مقاومت و همبستگی اجتماعی روحیه ملی را تقویت کرد. امروز هم نشان دادن نمونه‌های واقعی از بخش خصوصی و دولتی که به‌رغم مشکلات پیش می‌روند، می‌تواند فضای انفعال را بشکند. 🔹️ از سوی دیگر، نقش اندیشمندان و اقتصاددانان در این شرایط کلیدی است. آنان باید در برابر جریان‌های القاکننده یأس، روایت‌های علمی و مبتنی بر تجربه را عرضه کنند و نشان دهند که اقتصاد ایران ابزارها و ظرفیت‌های بالفعل برای حرکت دارد. توصیه‌های راهبردی رهبری در زمینه «نقشه راه کلان صنعت»، «هدایت اعتبارات بانکی به تولید» و «اولویت‌بندی درست میان اقدامات فوری و زیرساختی» همه نشان می‌دهد که اگر دولت اراده جدی داشته باشد، موتور اقتصاد می‌تواند دوباره روشن شود. 🔹️ جمع‌بندی آنکه، خروج از وضعیت «نه جنگ، نه صلح» الزاماً وابسته به یک توافق خارجی یا تحول ژئوپلیتیک نیست. آنچه تعیین‌کننده است، میزان اعتماد به نفس ملی، همت مسئولان، مشارکت بخش خصوصی و روایت درست رسانه‌هاست. اقتصاد ایران اگر به جای انتظار، روی ابتکار و تلاش مضاعف بایستد، حتی در میانه نااطمینانی‌ها می‌تواند مسیر رشد و ثبات را پیدا کند. 🖼 روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
📣 «»؛ شماره ۸۲ | دیپلماسی آفندی علیه باند جنایتکار 🔹️ یکی از محورهای کلیدی بیانات اخیر امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با هیئت دولت، ترسیم خطی روشن در عرصه دیپلماسی جمهوری اسلامی بود: سفارش به دولت‌ها برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی، ابتدا در حوزه اقتصادی و سپس در سطح سیاسی. این توصیه، در واقع یک راهبرد عملی و چندلایه است که اگر به‌درستی دنبال شود، می‌تواند رژیم صهیونیستی را در سطح جهانی بیش از پیش منزوی و بی‌اعتبار کند. 🔹️ امام خامنه ای با دقتی راهبردی تأکید کردند که قطع روابط اقتصادی مقدم بر قطع روابط سیاسی است؛ زیرا کاهش یا توقف همکاری‌های تجاری از سوی کشورها، عملی‌تر و کم‌هزینه‌تر از قطع مناسبات سیاسی است و می‌تواند مقدمه‌ای برای گام‌های بعدی باشد. تجربه نشان داده است که حتی کشورهایی که حاضر به قطع روابط سیاسی با تل‌آویو نیستند، آمادگی کاهش مناسبات اقتصادی را دارند؛ از فروش نفت و گاز گرفته تا بستن بنادر به روی کشتی‌های اسرائیلی. 🔹️ این سخن امام خامنه ای رهبر انقلاب ناظر بر همه کشورهاست، نه فقط دولت‌های اسلامی. تعداد قابل توجهی از کشورهای دنیا روابط روابط خود با رژیم صهیونیستی را کاهش داده یا در صدد آن هستند؛ با آماری که حتی از کشورهای اسلامی پیشی گرفته است. این نشان می‌دهد ظرفیت بین‌المللی بالایی برای پیگیری این سیاست وجود دارد. از این رو وزارت امور خارجه و دیگر نهادهای دیپلماتیک کشور باید موضوع قطع روابط با رژیم صهیونیستی را به یکی از محورهای ثابت مذاکرات دوجانبه، چندجانبه و بین‌المللی خود تبدیل کنند. 🔹️ جهان امروز در آستانه یک نظم نوین است؛ نظمی که نه به‌صورت ناگهانی بلکه تدریجی و بر پایه تحولات غیرقابل پیش‌بینی شکل می‌گیرد. یکی از این تحولات، عملیات طوفان‌الاقصی بود که رژیم صهیونیستی را بیش از گذشته در موضع ضعف و انزوا قرار داد. امروز این رژیم نه تنها در منطقه بلکه در جهان، منفورترین چهره سیاسی است. نسل‌کشی در غزه، نقض آشکار حقوق بین‌الملل و پیگیری صریح اسرائیل بزرگ‌تر، همه و همه موجب شده است که مخالفت با تل‌آویو به گفتمان غالب در سطح جهانی تبدیل شود. 🔹️ در چنین شرایطی، دیپلماسی ایران می‌تواند در سه سطح، در این زمینه فعالیت کند: نخست، روابط دوجانبه با کشورها که باید همواره قطع روابط اقتصادی و سپس سیاسی با رژیم صهیونیستی در دستور کار دیدارها باشد. دوم، استفاده از ظرفیت سازمان‌های چندجانبه مانند شانگهای، بریکس، اکو و جنبش عدم تعهد برای طرح این موضوع به‌عنوان دستور کار مشترک. سوم، مجامع بین‌المللی همچون سازمان ملل که بستر مناسبی برای تبیین منطق حقوقی و اخلاقی این مطالبه است. 🔹️ همزمان، نقش دیپلماسی عمومی نیز برجسته است. امروز برخلاف گذشته که حتی بردن نام فلسطین در برخی کشورها ممنوع بود، پرچم فلسطین در خیابان‌های اروپا، آمریکا و استرالیا برافراشته است. جنبش‌های مردمی مانند BDS نیز با تحریم اقتصادی و اجتماعی محصولات اسرائیلی، فشارهای غیررسمی اما مؤثری بر این رژیم وارد کرده‌اند. این هم‌افزایی میان دیپلماسی رسمی و عمومی، زمینه‌ساز انزوای همه‌جانبه تل‌آویو است. 🔹️بیانات امام امت نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها در میدان مقاومت نظامی، بلکه در عرصه دیپلماسی نیز راهبرد روشنی برای تضعیف رژیم صهیونیستی دارد. این سیاست اگر با جدیت و استمرار دنبال شود، می‌تواند بخشی از نظم نوینی باشد که در غرب آسیا و فراتر از آن در حال شکل‌گیری است؛ نظمی که در آن رژیم صهیونیستی جایگاهی نخواهد داشت. 🖼 روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
🗞 «»؛ شماره ۸۷ | ایران؛ هویتی فراتر از یک جغرافیا 🔹️ ورزشکار ایرانی که پیراهن تیم ملی را پوشیده، در میدان مبارزه رو به پرچم کشور احترام می‌گذارد. پرچم سه‌رنگی که هرچند در ظاهر نماینده یک جغرافیای سیاسی به نام ایران است، در باطن اما نماینده فرهنگی است حامل ارزش‌هایی انسانی و الهی که در طول تاریخ همواره مورد احترام دیگر ابنای بشر بوده. ملی‌پوش ایرانی در جای دیگری مدال مسابقات جهانی خود را تقدیم شهدایی می‌کند که در جریان مبارزه با تهاجم اخیر دشمن صهیونی از بذل جان خویش هم دریغ نکردند. 🔹️ قهرمان ایرانی خود یک سرباز است. این را رسما و صریحا هم اعلام می‌کند. سرباز ملی‌پوش ایرانی برای اعتلای نام کشورش بی‌باکانه می‌جنگد با همۀ اینها اما در میدان مبارزه وقتی پیروزمندانه از زمین خارج می‌شود به یکباره ۸۰ و چند میلیون ایرانی و بالا و پایین‌های این چند سال اخیر و در نهایت هم پهلوانان نبرد با اهریمن خارجی را به یاد می‌‌آورد. ترکیب قدرت و تواضع و پرورش در یک فرهنگ با ارزش‌های متعالی انسانی و الهی است که باعث می‌شود چنین لحظه‌ای - که می‌تواند به شدت فردی و شخصی باشد - را فرد تبدیل به یک تجربۀ جمعی و ملی ‌کند و میلیون‌ها نفر دیگر را هم در این حظ شریک. 🔹️ خروجی این نگاه و تصمیم است که قدرت را نه یک امر دون بلکه تبدیل به امری متعالی می‌کند. قدرتی که در بطن لطافت و انسانیت و تواضع قرار می‌گیرد. قدرتی که محفوف در معنویت و ارزش‌های الهی و فطری بشر است پس خودبنیاد و سرکش هم نخواهد شد. واقعیت وقتی چنین شد دیگر عملی مانند تقدیم مدال مسابقات جهانی به شهدای دفاع از کشور و مردم امری غیرطبیعی نخواهد بود بلکه عین قاعده خواهد بود. 🔹️ بی‌جهت هم نیست که در این دیار پهلوانی بالاتر از قهرمانی قرار می‌گیرد. فرد اگر به این مقام رسید حتی اگر ظاهرا شکست‌خورده هم از میدان خارج شود اما مقامش در قلب‌های ایرانیان بالاتر می‌رود. 🔹️ این ترکیب پیچیده، قدرتمند، ظریف و در عین حال انسانی و فطری همواره بخشی از هویت ملی ایرانیان در قرن‌های اخیر بوده و تبدیل به نمادی از هویت ملی شده است. در میادین عصر مدرن هم ورزش ظرفیت بسیاری برای به رخ کشیدن این بخش از هویت داشته. 🔹️ حالا بهتر می‌توان درک کرد که بالا رفتن یک پرچم سه رنگ در میادین ورزشی نه‌تنها اعلام کردن یک کشور با جغرافیای خاص به عنوان برندۀ مسابقات است بلکه صدرنشینی یک ترکیب پیچیده و ظریف از هم‌نشینی قدرت و معنویت و انسانیت است که میلیون‌ها ایرانی خود را در آن سهیم می‌دانند. حالا با چنین تعبیری چگونه می‌توان به آن پرچم سه‌رنگ به عنوان نماد فرهنگ تعظیم نکرد؟! 🖼 روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
🗞 «»؛ شماره ۸۹ | جنگ دوّم، جنگ روایت اقتدار 🔹 وقتی در جنگی نابرابر، کشور متجاوز که حمایت تمام جبهه غرب را پشت خود دارد به هیچکدام از اهدافش نمی‌رسد، یعنی پیروزی با کشوری بوده که در حال دفاع مشروع از خود بوده و توانسته در ۱۲ روز ضربات مخرّب و بازدارنده‌ای به طرف مقابل وارد کند. اما پیروزی در میدان دفاع نظامی تمام نمی‌شود؛ روایت این حماسه، بخشی جدایی‌ناپذیر از تثبیت پیروزی ملّت ایران است. رهبر انقلاب نیز از صاحبان قلم و تریبون خواستند که «راوی قدرت و قوّت و امکانات کشور باشند... و راوی ضعف و ناتوانی و ناامیدی و مانند اینها نباشند.» 🔹 همان‌گونه که حضرت زینب سلام‌الله‌علیها پس از کربلا، حقیقت مظلومیت اهل‌بیت علیهم‌السلام را با عزّت و قدرت روایت کرد تا ناکامی بنی‌امیه در شکست جریان حق در تاریخ ثبت ابدی شود، امروز نیز ملّت ایران وظیفه دارد روایت جنگ را به ابزاری برای نمایش اقتدار و همبستگی تبدیل کند. 🔹 رهبر انقلاب در نخستین ترسیم راه پس از جنگ تحمیلی اخیر، یکی از هفت تکلیف راهبردی را چنین بیان کردند: حفظ عزّت و آبروی کشور و ملّت، تکلیف بی‌اغماض گویندگان و قلم‌زنان است. 🔹 در جهانی که صدها رسانه ضدایرانی فارسی‌زبان و غیرفارسی‌زبان با تحریف، تصویر ضعف از ایران می‌سازند، هر پیام یا سرمایه عزّت ملّی است یا تهدیدی علیه آن. روایت قدرت، نه‌تنها امید و انگیزه در جامعه می‌آفریند، بلکه دشمن را از تحمیل اراده خود ناکام می‌گذارد. 🔹 جنگ اخیر نشان داد که اتّحاد ملّی، از نیروهای مسلح تا آحاد مردم، سپری پولادین در برابر دشمن است. حمایت از تلاش‌های دولت در ساماندهی اقتصاد، حفظ همدلی قوای سه‌گانه و پشتیبانی از اقدامات نیروهای مسلح، بخشی از این اتّحاد مقدّس است. رسانه‌ها باید این اتّحاد را تقویت و ترویج کنند و با برجسته‌سازی دستاوردهای کشور روایتی امیدبخش ارائه دهند. 🔹 البته که نقد، ضرورتی انکارناپذیر است. اما نقد سازنده، راه‌حل‌محور است و مردم را شریک حل مسائل می‌کند. نقد بدون راه‌حل و بدون دیدن نقاط مثبت، به بازتولید روایت دشمن منجر می‌شود. 🔹 دقت در انضباط گفتاری مخصوصاً در رسانه، وظیفه‌ای ملّی است همانطور که رهبر انقلاب در یکی از دیدارهای قبل از جنگ فرمودند: «کوتاهی‌های ما، یک جا دهن‌لقّی‌مان، یک جا اعتراض کردن بیخودی‌مان، یک جا صبر نکردنمان، یک جا تحلیل غلطی که از اوضاع میکنیم، گاهی تأثیر میگذارد ــ [آن هم] تأثیرات تاریخی ــ یعنی مسیر را عوض میکند؛ لذا خیلی باید مراقبت کرد.». از این‌رو، هر تریبون‌دار باید خود را پاسدار روایت قدرت بداند. 🔹 دستور کار راهبردی پس از جنگ برای رسانه‌ها و تریبون‌داران، روایت عزّت‌محور و در تقویت موضع قدرت ایران است. این روایت، نه‌تنها پیروزی نظامی را تثبیت می‌کند، بلکه روحیّه ملّت را برای ساختن آینده‌ای قدرتمندتر تقویت می‌نماید. هر قلم و هر صدایی باید پیروزی ایران در جنگ ۱۲ روزه را به گوش مردم ایران و جهان برساند. 🖼 روزنامه 🇮🇷انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
🗞 «»؛ شماره ۹۱ | دیکته اروپا با سرمشق آمریکا 🔹️ روز جمعه قطعنامه تداوم لغو تحریم‌های ایران در شورای امنیت سازمان ملل با ۴رای موافق، ۹ رای مخالف و ۲ رای ممتنع به تصویب نرسید تا به این ترتیب اسنپ بک یا همان مکانیسم ماشه، یک هفته آینده عملاً اجرایی شود. 🔹️ سه کشور اروپایی حاضر در برجام -انگلیس، فرانسه و آلمان- نقش اصلی و محوری را در این ماجرا بازی کردند. بهانه اصلی آنان برای چکاندن مکانیسم ماشه علیه ایران، عدم همکاری ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی، پس از جنگ ۱۲ روزه بود. 🔹️ ایران با توافقی که حدود ۱۰ روز پیش توسط آقای عراقچی، وزیر خارجه با رافائل گروسی مدیر کل آژانس در قاهره امضا کرد، انعطاف قابل توجهی از خود نشان داد تا مسیر را برای دیپلماسی باز نگه داشته و مانع از بازگشت تحریم‌های پیشین شورای امنیت شود اما همانطور که قابل پیش‌بینی بود، علی‌رغم چنین انعطافی، تروئیکای اروپا از مسیر تقابل بازنگشت و در اقدامی که فاقد وجاهت قانونی است، با سواستفاده از خلأهای حقوقی برجام، به راه خود برای بازگشت قطعنامه‌های تحریمی پیشین، ادامه داد. 🔹️ ماجرای اخیر نشان داد قدرت‌های اروپایی عملا در این پرونده -مانند بسیاری دیگر از پرونده‌های مهم بین‌المللی- اختیاری از خود نداشته و اهداف آمریکا را -حتی اگر متناقض با منافع آنها باشد- دنبال می‌کنند. 🔹️ چند هفته پیش وقتی سه کشور مذکور با ارسال نامه به شورای امنیت، گام نخست برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه را برداشتند، مارک روبیو وزیر خارجه آمریکا در بیانیه‌ای رسمی از این اقدام استقبال کرده و اعلام کرد اسنپ بک باید اجرایی شود. 🔹️ موضعی که به وضوح نشان می‌دهد دستور کار تروئیکای اروپا از کجا می‌آید. جمهوری اسلامی ایران از ماه‌ها پیش مذاکرات مختلفی را با سه کشور اروپایی درباره موضوع مکانیسم ماشه انجام داده است، ازجمله ملاقات‌های حضوری در استامبول، ژنو و دوحه و تعداد زیادی تماس و مذاکره تلفنی. 🔹️ روند قضیه نشان می‌دهد آنها از ابتدا و بنا به دستور کار واشنگتن -همانطور که ترامپ از ابتدای روی کار آمدن عنوان کرده بود- تصمیم خود را درباره بازگشت تحریم‌های شورای امنیت گرفته بودند و مذاکرات مذکور نیز بیشتر پوششی برای رفع اتهام از خود بوده است تا عزمی جدی برای رسیدن به یک توافق مرضی الطرفین و واقعی. 🔹️ این سه کشور در حالی دست به این اقدام غیرقانونی زدند که تاسیسات هسته‌ای ایران از سوی رژیم صهیونیستی و آمریکا مورد حمله قرار گرفت و آنان حتی از محکومیت لفظی نیز امتناع کرده و بلکه برعکس، به نوعی از متجاوزین حمایت نیز کردند. 🔹️ رخدادهای اخیر بار دیگر ثابت کرد پرونده هسته‌ای برای غربی‌ها صرفاً یک بهانه برای دشمنی و خصومت با ایران و ایرانیان است و در جنگلی که نام آن را نظام بین‌الملل گذاشته‌اند، دولت‌ها و ملت‌ها به هیچ توافق و معاهده.ای نمی‌توانند و نباید دل خوش کنند و آنچه به طور عملی و واقعی منافع و حقوق کشورها را تامین و تضمین می‌کند، چیزی جز اقتدار ملی نیست. 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg
هدایت شده از به سوی ظهور
🗞 «»؛ شماره ۹۴ | مذاکره علیه مذاکره 🔹مذاکره را اگر گفت‌وگویی از موضع برابر بین دو یا چند طرف بدانیم، در این صورت، هدف آن رسیدن به نقطه‌ای است که شامل حدّاقل‌هایی از منفعت برای طرفین باشد. اصولاً به همین دلیلِ درست یا غلط هم هست که مذاکره در افواه عمومی به بازی برد_برد معروف شده است. در مذاکره قرار است یک نتیجه‌ی حدّاقلّی حاصل شود که حدّاقل‌هایی از منفعت طرفین در آن لحاظ شده باشد. 🔹 طرحی که بعد از جنگ دوازده‌روزه به عنوان راهکاری برای خروج از وضعیت فعلی مطرح شده و مذاکره را چاره‌ی باز شدن آن می‌دانند، چقدر با تعریف فوق تطابق دارد؟ طرف آمریکایی صریحاً و علناً اعلام کرده به چیزی جز غنی‌سازی صفر راضی نیست. بر حسب منطق او، اگر هم قرار به مذاکره است، باید خروجی مذاکرات نتیجه‌ای باشد که مطلوب او است. 🔹 در سمت دیگر، همان‌گونه که رهبر انقلاب در سخنان تلویزیونی سه‌شنبه‌شب خود اعلام کردند، دو دهه عمر پرونده‌ی هسته‌ای و فرازونشیب‌های متعدّد و حتّی ترور دانشمندان هسته‌ای کشور، همه و همه مگر برای آن نبود که کشور به این فنّاوری مهم دست پیدا کند؟ اتّفاقی که صرفاً با تکیه به توان داخلی انجام گرفت، بدون آنکه هیچ کشور خارجی در این مسیر دست‌گیر ایرانیان شده باشد. 🔹 پس هدف اصلی مذاکره و تعامل، تسلّط و دست‌یابی به این سطح از فنّاوری و حفظ آن است؛ اگر هم در این دو دهه مذاکره‌ای صورت گرفته، صرفاً با این فلسفه بوده است. حال، وقتی طرف آمریکایی صریحاً اعلام کرده این چرخه باید از بُن و ریشه از ایران کنده شده و ایرانیان حقّ داشتن آن را ندارند، چه فلسفه‌ و هدفی برای مذاکره باقی می‌ماند؟ مگر قرار نبود در مذاکره طرفین به منافع حدّاقلّی دست یابند؟ منفعت طرف ایرانی کجای این معادله است؟ 🔹 دو دیگر آنکه با فرض تن دادن به خواسته‌ی آمریکایی‌ها و پذیرفتن غنی‌سازی صفر در ازای کاهش تحریم‌ها، چه تضمینی وجود دارد با دست کشیدن ملّت ایران از این دستاورد بزرگ، طرف مقابل به شروط خود پایبند بماند و به مانند برجام یا مذاکرات پیش از جنگ دوارده‌روزه، زیر میز بازی نزند؟ با چه تضمینی می‌توان به طرفی اعتماد کرد که یک تفاهم بین‌المللی با حضور تعدادی از کشورهای مهمّ اروپایی و شرقی را زیر پا گذاشت و به تعهّداتش پایبند نبود؟ چه تضمینی است که بعد از اِعمال محدودیّت‌های هسته‌ای به مانند آنچه در برجام اِعمال شد، طرف مقابل از تعهّدات خود شانه خالی نکند و در ادامه موضوعات دیگری را برای امتیازگیری پیش نکشد؟ 🔹 آنچه امروز توسّط آمریکا و اروپا تبلیغ می‌شود نه یک مذاکره به معنای واقعی، بلکه یک عوام‌فریبی ریاکارانه است. مذاکره از نگاه آنان، در این شرایط، صرفاً نام مذاکره را به یدک می‌کشد؛ در باطن امّا تحقّق هدفی است که آمریکا، رژیم صهیونی و غرب در جنگ دوازده‌روزه به آن نرسیدند. 🔹 آن‌ها در پی رسیدن به چیزی هستند که در جنگ موفّق به تحقّق آن نشدند. فریبکاران ضدّمذاکره‌ی اروپایی و آمریکایی امروز به دنبال تحقّق هدف جنگی خود هستند، نه اینکه به یک معادله برای تحقّق منافع متقابل تن دهند؛ در پی شکستن کمر ملّتی هستند که در طیّ دوازده روز جنگ تحمیلی با حمایت همه‌جانبه‌ی آمریکا و اروپا، ایستاد و تن به ذلّت نداد. 🖼روزنامه 💥انتشار محتوا در راستای جهاد تبیین با شما 👇 https://eitaa.com/dghjbbhg