#شعر_ولایت ۶ 🌷 در همان عصری که فرمان برد خورشید از علی 🌷 چشمه چشمه، اشک غربت خیز جوشید از علی 🌷 خطبه‌ی بی نقطه را کوفه شنید اما دریغ 🌷 خطبه‌ی با آه را جز چاه، نشنید از علی 🌷 مو به مو آگاه بود از سرّ عالم، حیف حیف... 🌷 دشمن از تعداد موی ریش پرسید از علی!! 🌷 شان او را روزگار آورد پایین... روزگار 🌷 آنچه که باید بفهمد را نفهمید از علی 🌷 عدل بود و داد، داد از قوم اشباه الرجال 🌷 عدل را این طایفه کِی می‌پسندید از علی 🌷 تا قیامت هم عقیل اصرار اگر می‌کرد... باز 🌷 غیر از این برخورد، برخوردی نمی‌دید از علی 🌷 آی حاجی‌های بیعت کرده! از سمت غدیر 🌷 خانه برگردید...اما برنگردید از علی 🌷 دوخت چندین وصله‌ی نو بر عبای غربتش 🌷 بد به دنیایی که آخر چشم پوشید از علی 📝 شاعر: طلبه گرانقدر جناب آقای یوسف‌پور 🌤«اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج»🌤 ✅ معاونت فرهنگی تبلیغی حوزه علمیه خراسان ┏━━━━━━📚┓ @howzehfarhang ┗📚━━━━━━┛