به نام او که وحیدِ زمانه است و طرید مراد ملت مظلوم و خلقِ در تبعید به نام کعبه عدلی که صبح آمدنش ز خاکِ تیره برآیند جامه های سپید به نام وارث تیغ دو دم، خطاپوشی‌ که خط زند قلمش بر خطای شیخ مفید به نام آیت خون‌خواه حق که از شوقش هنوز لاله به دست ایستاده‌است شهید به نام او که به خاک یتیمِ بی حاصل دهد زمان ظهورش نویدِ اول عید اگر به چاه ببارد چو جد خویش علی به بار بنشیند شاخِ سرو و شاخۀ بید به او طریدِ فریدِ وحید گفت علی علی، غریب دو عالم؛ چون او غریب ندید فدای غربت شاهی که جمله سرداران به کوی تیغ غمش برده‌اند حبل ورید فدای منجی آخر فدای نوحِ بشر فدای او که بریدند از او و او نبرید چه نوح آنکه دمش بانگِ یالثارات است در آن زمانۀ لبریز شمر و غرق یزید گدای دولت آنم که صادق الوعد است به وعده‌های خیالی خلق نیست امید گدای دولت او باش و رو مزن به کسی جهان اگر همه قفل است، اوست شاه کلید خوشا به حال کسانی که منتظر مردند حدیث عاشَ سعیداست این و ماتَ سعید #مسعود_یوسف_پور #غزل_انتظار https://eitaa.com/yosefpoor_ir