#هیئت_نوشت۳ مدیون نون حلال بابامم... ممنون لطف وشیر پاک مادرم... که عاشق اولاد حیدرم... قشنگیای هیئت از یه جنس دیگه ست... تا توش قرار نگیری و نبینی نمیفهمی چی میگم... یه کوچولوشو میگم... اما از قدیم گفتن شنیدن کی بود مانند دیدن؟!... یه همدلی قشنگ از جنس رفیق هیئتی که باید باشی تا لمسش کنی... وقتی دو تا خواهر برای خوندن حدیث کساء با هم هماهنگ کردن که یه قسمتایی که سختتره رو آبجی بزرگه بخونه و یه قسمتایی آبجی کوچیکه... انقد این هماهنگیه شیرین بود برام که نگم براتون... توی هیئت باید یه رفیق جون جونی برای خودمون پیدا کنیم و اون رفیق صمیمیه هیشکی نیست جز قرآن عزیزمون... اینجا من باید کنار رفیقای هیئتیم یاد بگیرم چه جوری مثل یه غنچه بشکفم و یه گل خوشبو بشم ...و به چشم امامم بیام؟! این هفته توی هیئت چیکار کردیم؟ حدیث کسا خوندیم قرآن تلاوت کردیم باهم بیشتر آشنا شدیم و فهمیدیم هرکدوممون اصالتمون برای یه شهریه و با کلی تفاوت فرهنگ... رفتیم سراغ قسمت خوشمزه ی هیئت که البته قرار نیست هرهفته خوردنی باشه که😅 خاله بهمون گفت فرض کنید بهتون یه خونه خالی میدیم و میگیم این خونه رو برای پذیرایی از ده نفر مهمون آماده کنید... به هرکس یه تیکه گل سفال دادن و هیچ کس نمیدونست باید چیکار کنه و چی درست کنه؟ تا اینکه با هم مشورت کردیم و هر قسمت رو چند نفر شروع کردن به تجهیز کردن... یه سری شدن مسئول آشپزخونه ظرفارو درست کردن و غذای شام رو یه سری پذیرایی و میز و مبلمان و میوه و شیرینی... یه سری هم رختخواب آخر شب رو درست کردن انقدر نگاه ها به مهمونداری قشنگ بود...😌 قشنگ معلوم بود هرکدوم توی دامن مادری پرازمهر بزرگ شدن پر از لطافت فرهنگ های متفاوت با نگاه های متفاوت... درآخر هم پذیرایی و شستن استکان های هیئت... یقیین دارم این چیزایی که شنیدین اونچیزی نمیشه که ما دیدیم و چشیدیم و با تک تک سلولامون لمس کردیم... ما هوای هیئت رو درک کردیم...😌