سلللللااااااااااااااممممممممممممممممممم رفقا خوبین همگی این روزا یکم گرفتارم به دعا تون احتیاج دارم شديد چند قسمت براتون می فرستم ان شاءالله شما هم دعا کنید گره زندگیم باز بشه بحق جواد ائمه خون شهدا

کمپوت البالو۰۰۰ داستان دنباله دار من و مسجد محل قسمت هفتم ۰۰۰ حاجی تقصیر ما نبود ، حوزه مقاومت مَعطلمون کرد ، عکس های شهداء آماده نبود ، وایسادیم تا چاپ بشه ، دومی که انگار قُل دوم بود گفت : تازه پوستمون کَنده شد تا ظهر کمکشون کردیم ، ولی بَه بَه ، دَمشون گرم ، یه ناهار خوشمزه ، یه قیمه امام حسینی(ع) بِهمون دادن ، هادی نَذاشت ، من می خواستم یه پُرس دیگه بگیرم ، ولی هادی گفت : ممکنه بِگن بچه های بسیج مسجد جامع گِدا گُشنه اند ، آقای باصری یه کمی جدی ، یه کمی شوخی با جاشنی خشونت گفت حتما " بعدش هم یه چایی قند پهلوی دیشلَمه ی لب سوز ِ لب دوزی که جمیله تُوش می رقصه رو زدید به رَگ ُ و یه چُرت ِ نیم روز خوشگِل که تا ساعت پنج بعد از ظهر طول کشید ، بعد هم مامان اومد و با ناز و نوازش ، صداتون کرد ، هادی ، مهدی ؟ پسرا ، عزیزای مادر ، پاشید ، وقت عصرونه و شیر و کیک ، رسیده ، مَگه نه ؟ جریمه تون اینه که این شب جمعه دو تا پاس نگهبانی باید وایسِید ، خودتون هم همه صد و بیست سی تای عگس های شهدا رو قاب کنید ، ببینم چی کار می کنید ، بعدش بلند خندید و گفت : خوب باید اون قیمه ایی که خوردید رو هضم کنید ، نه آقا هادی ، نه آقا مهدی ؟ هممون زدیم زیر خنده ، یه هو سید داد زد : باصری رفتی عبدی رو بیاری ، خودت هم تُو چادر تدارکات گِیر افتادی ، بابا جون ، واسه من کمپوت البالو بیار ، زیاد کِش نرین ها ، چادر خالی نکنین ، کبلایی ناراحت میشه ، یه لحظه صحنه مسجد عوض شد ، دیدم من و محمد تُو سنگر نشستیم ، یه هو دو تا کمپوت البالو از بالا افتاد کف سنگر ، شُوکه شدیم ، سرمون که بلند کردیم دیدیم ، ناصر و جمشید دارن می خندن ، بخورید و دعا به جوون ما کنید ، همین نیم ساعت پیش از پاتک برگشتیم ، محمد گفت : بازم رفتید چادر تدارکات ، مگه قرار نشد ، دیگه بی اجازه کبلایی ، چیزی بر ندارید ، بابا پیر مرد سکته می کنه اَگه بفهمه ، نامردی نکنین ، من پریدم وسط حرف محمد ُ و گفتم : آب لیمو و شکر قبلی رو که شربت کردید دادید ما خوردیم ، اینطوری ما هم شدیم شریک جُرم شما ، اَگه حاجی بفهمه که شما راه به راه به چادر تدارکات پاتک می زنین ، دسته ما رو نمی فرسته خط ِ مقدم ، اون موقع جواب آقا قلعه قوند رو چی میدید چقدر زحمت کشید تا ما رو از گردان حبیب منتقل کنه به تیپ ذوالفقار ، اونم بهترین جاش یعنی واحد ۱۲۰ خمپاره تامپلا ، بنده خدا یه ماهه داره به شما آموزش میده ، اما آقا ناصر جنابعالی هنوز که هنوزه به شاخص میگی شاخه ، به خمپاره میگی کونپاره کی می خای یاد بگیری ، اینطوری شهید نمی شی ها داداش ، گفته باشم ، جمشید زد زیر خنده ، گفتم ، هان جمشید خان داری می خندی ؟ جنابعالی هم دست کمی از پسر خاله عزیزت نداری خودم چند بار دیدمت که با خرج خمپاره آتیش بازی می کنی ، دو هفته پیش که سر و صورتت رو سوزوندی ُ و شدی مثل عروس های چهارده ساله که صورتشون رو اصلاح کردن یه دونه مو تُو صورتت نمونده ، باید می رفتی مرخصی اما از ترس پدر و مادرت بهونه آوردی ُ و نرفتی ، این هفته که می خواستی چایی ذغالی درست کنی آتیش انداختی میون گوله های خمپاره ُ و پنج تا کوله رو سوزوندی ُ و بی مصرف کردی ُ و جریمه شدی ، بیچاره آقا قلعه قوند رو کلافه کردید ، اَگه حاجی بفهمه اون وقت به جای خط مقدم ، هممون رو می فرسته آشپز خونه ، بیگاری ها ، من گفتم ، بعدا" نگید نگفتم ، ببرید بزارید سر جاش ، قبل از اینکه گَندش در بیاد ، ناصر با اون خنده قشنگش ، توپوقی زد گفت : جوون ِ داش حسن ، خود ِ کبلایی حضور داشت ، مرگ مادرم راست میگم ، مَگه نه داش جمشید ؟ جمشید که یکه خورده بود ، زودی گفت ، هان ؟ آره ، آره راست میگه ، خود ِ کبلایی اونجا بود ، من یه نگاه به جمشید اِنداختم ، جمشید سرش انداخت پائین ُ و با مظلومیت خاصی گفت : البته خواب بود ، ما رو ندید ، وگرنه پوستمون رو می کَند ، محمد پرسید ؟ حالا چندتا کمپوت کِش رفتید ؟ ناصر گفت : پنج تا ، شاخ درآوردم ، پرسیدم پنج تا ، چرا ، ما که چهار نفریم ، یه هو یکی از بالای کیسه شن ها پرید میون ما و گفت : ببخشید بنده برگ جغندرم ، داد زدم احمد ؟ تو هم دستت با اینا تو یه کاسه اس ، پسر تو بچه مداحی ، تو دیگه چرا ؟ احمد همینطور که هسته البالو رو از گوشه ی لبش فوت می کرد بیرون ، مثل بچه های کوچیک خودش لوس کرد ُ و گفت : رفیق بد ، امان از رفیق بد ، این دو تا من گول زدن ، این گربه نره و روباه مکار ، ناصر فوری گفت دروغ میگه ، اَگه ما گفتیم پس چرا احمد کمپوتش رو زودتر باز کرده و داره می خوره ؟ محمد یه نگاه به احمد کرد ُ و گفت ، حاج احمد آقا ، خوب ناصر راست میگه ، معلومه نقشه رو تو کشیدی ، یه هُو صدای کبلایی از دور بلند شد ، همینطور که عصبانی به طرف چادر فرماندهی می رفت ، داد می زد ، حاجی ؟ بیا این موشای خبیث بازم دوباره به کمپوتا پاتک زدن ، اَگه پیداشون کنم دُمشون رو می چینم ۰۰۰ ادامه دارد ، حسن عبدی

دستمال ِ یزدی ۰۰۰ داستان دنباله دار من و مسجد محل قسمت هشتم ۰۰۰ اَگه پیداشون کنم دُمشون رو می چِینم ، امشب می خواستم ، دِسر با شام کمپوت بدم اما پشیمون شدم ، از دِسر خبری نیست ، آقایون موشا ؟ بلاخره دُمتون تُو تَله کبلایی گِیر می کنه ، به من میگن :کبلایی ، گرگ بارون دیده ام ، بَره های کوچولو موچولو ، تا حالا تُو این چند سال که جبهه هستم بیست تا بعثی اسیر کردم ، تازه یکی شونم سرهنگ بود ، باز کبلایی از نُو شروع کرد داستانی رو که تا حالا صد بار واسه تک تک ما گفته بود رو تعریف کردن ، من و محمد و جمشید و ناصر از ترسمون پنهون شده بودیم ُ و هِر هِر داشتیم می خندیدیم ، یه دفعه فرمانده دسته مون حاج آقا قلعه قوند که دبیر بینش دینی مون تُو هنرستان بود اومد تُو سنگر ، هان چیه ؟ باز چه دسته گُلی به آب دادین ؟ کمپوتا کار شما بود ، نه ؟ پس لونه ی مُوشایی که کبلایی داد می زد اینجاست ، یا الله ، زود کمپوت هارو رو کنید ، دو تا از کمپوتا جلوی ما رو زمین بود ، تا محمد اومد بِگه آقا کار ما نیست ، آقای قلعه قوند گفت : چشمم روشن حسن آقا ؟ آقا محمد ؟ شما هم ، ناصر و جمشید دو تا پسر خاله های ممد حمومی زیر زیرکی می خندیدن ، من یه چشم غوره به ناصر رفتمو ، ناصر هم نه ورداشت نه گذاشت و گفت خوب ، آقا ، راست میگه ، اَخوی ؟ آقا بیا این هم کمپوتی که به من دادن ، با اشاره گفتم می کُشمت ناصر ، آقای قلعه قوند کمپوت ها رو جمع کرد و رفت ، بنده خدا کلافه بود چطور کمپوتارو بی سر و صدا بزاره تُو چادر تدارکات تا کبلایی نفهمه ، چهار تایی نیم ساعت می خندیدیم ، محمد پرسید ؟ شما چند نفر بهترین دوستایی هستید که من تا حالا داشتم ، آخه می دونید من تُو محل دوستای زیادی ندارم ، ناصر پرسید ؟ واسه چی ؟ محمد یه اشاره به دستمال یزیدیش کرد ُ و گفت واسه این ، جمشید پرسید ، واسه یه دستمال کسی با تو دوست نمی شه ، آخه چرا ؟ محمد گفت بماند ، من پریدم وسط حرف محمد ُ و گفتم ما چند نفر یه جورایی هم بچه محلیم و هم تُو یه هنرستان درس می خونیم ، البته من سال سومم ولی ناصر و جمشید ، چون دو سال رفوزه شدن ، سال اول هنرستان درس می خونن ، محمد گفت : خوش به حالتون ، چه دوستای خوبی هستید ، کاش منم دوست شما بودم ، جمشید خندید و گفت : مَگه نیستی ؟ پسر ؟ تو حالا بهترین دوست مایی ، دوست بَر و بچه های گروه ِ هِ هِ ، زودی پریدم میون حرفش ، تا گَند نزنه ُ و بیشتر از این ابرمون رو نبره ، گفتم محمد ؟ هر کدوم از ما تُو محل یه اسمی داریم ، مثلا" من چون بابام کفاشه ُ و گاهی کمکش می کنم بِهِم میگن حسن کفاش ، ناصر چون چشم هاش بادومیه ، بِهِش میگن ناصر جاپونی ، جمشید چون باباش خیاطه ، بِهِش میگن ، جمشید خیاط ، علی شاهرخی چون قدش درازه بِهش میگن علی بلنده ، به احمد چون باباش هیئت داره ، میگن ، احمد مداح ، تو چی ؟ تُو محل بِهِت چی میگن ؟ محمد خندید و گفت : به من میگن : خَرخون ، آخه من شاگرد ممتاز دبیرستانمون هستم ، پارسال شاگرد ممتاز مدرسه شدم ، به همین خاطر بچه ها زیاد از من خوششون نمی یاد ، بعدِش هم بخاطر بابام ، که زمون شاه ، لوطی و قلندر محل بوده و خیلی ها ازش چشم زهر خوردن و حالا باهاش دشمن شدن ، بی چاره مادرم که زن لوطی صالح شده ، آخه اسم بابام لوطی صالحه ِ ، یه زمونی تُو جوونی هاش جزء دار و دسته طیب خدا بیامرز بوده ُ و آخر عمری هم پیر غلام هیئت امام حسینه(ع) ، ولی خیلی ها به خاطر گذشته اش دوستش ندارن و بِهِش بد و بِیرا میگن ، محمد چشاش قرمز شده بود ُ و دستمال یزدی رو می بوسید ، ناصر پرید وسط معرکه ُ و گفت ، بابا ، بچه خرخون دَمت گرم ، بابا اِیول ، بلاخره ما تنبلا یه رفیق درس خون پیدا کردیم ، هممون زدیم زیر خنده ، داشتم می خندیدم که آقای باصری زد رو شونم ، صحنه سنگر عوض شد دیدم داخل مسجدم ، سید داد زد دِه بیاید دیگه ، جلسه دیر شد ، جلسه شروع شده بود ، زیر چشمی به افراد تُو جلسه نگاه می کردم ، بیشترشون رو نمی شناختم ، حاجی دلبری من رو به جمع معرفی کرد ، و اولین حرفی رو که زد این بود که آقای عبدی شاعر و نویسنده اس ، حاجی دلبری تک تک افراد داخل جلسه رو معرفی کرد از جمله اقای دکتر و آقای باصری رو ، یه جوون خوش سیمایی کنار اقای باصری نشسته بود که من رو یاد شهید رشیدی انداخت ،اسمش آقای ولی زاده بود ، و گویا معاون فرمانده بسیج مسجد بود ُ و چون دو تا پسر داشت که یکی شون حافظ قرآن و مکبر مسجد بود ، فرماندهی بسیج نونهالان مسجد هم با او بود ، خیلی پر انرژی و فعال و دوست داشتنی ، داخل جلسه هر وقت دکتر ُ و اون چند نفر طرفداراش حرف نامربوطی میزدند ، آقای ولی زاده زود عکس العمل نشون میداد ، من ُ و یاد محمد می انداخت ، آخر جلسه نوبت رسید به برنامه ریزی فردا پنجشنبه ، دیدار با خانواده شهداء ، سید اومد تا بگه : ۰۰۰ ادامه دارد پایان قسمت هشتم ، حسن عبدی

پر از احساسم اما توی قلبت هیچ حسی نیست! جوابِ "دوستت دارم" الهی... وای... مرسی... نیست!😐😒 #کامروا_ابراهیمی 🖇💌

آماده شده کاسه‌ی خالی گدایی همنام حسن بی برو برگرد کریم است... #شهادت_امام_حسن_عسکری 🖇🏴

ای در جگر شیعه شررهای غم تو ای ارث تو از مادر تو، عمر کم تو... #شهادت_امام‌_حسن‌‌عسکری‌ 🖇🏴

#رمان #محکم ترین_ بهانه به‌"طیــن"سر بزن! حالِ‌توخوب‌میشود‌، به‌اندازه‌درآغوشِ‌خدا‌بودن 💚نشر معارف شهدا درایتا👇👇👇 ❤️👆#کانال_زخمیان_عشق @zakhmiyan_eshgh

📚 #محکمترین_بهانه 📝 #نویسنده_زفاطمی(تبسم) ♥️ #پارت_صد_نوزدهم چند دقیقه بعد صدای خان بابا با همان صلابت همیشگیش به گوش رسید: _الو ثمین _سلام خان بابا _سلام خوبی؟ _ممنونم خوبم.عزیزجون خوبه؟ _اونم خوبه .فقط نگران توئه _بهش بگید نگران نباشه من حالم خوبه.حداقل اینجا حالم خیلی بهتره _ثمین برگرد با هم میریم یه خونه دیگه می گیریم و زندگی میکنیم. گذشته ها رو فراموش کن. _خان بابا وقتی که باید به فکرم میبودید با خودخواهیتون زندگیم رو تباه کردید. الان دیگه هیچی مثل سابق نمیشه و من نمیتونم گذشته ای رو فراموش کنم که بدترین خاطرات زندگیم رو رقم زده. با فراموش کردن گذشته پدر و مادرم و سهیل برنمیگردن خان بابا. امروز زنگ زدم تا اسم اون دکتر بهداری که گفتید با پدرم در ارتباط بوده رو بپرسم. میخوام بهتون ثابت کنم که در تمام این سالها به ناحق در حق پدرم ظلم کردید و بهش تهمت زدید _ثمین لبجبازی نکن برگرد اینجا. لازم نیست گذشته رو نبش قبر کنی و دنبال اون زن بگردی دیگه کنترل صدام دست خودم نبود فریاد زدم: _اون گذشته کذایی آینده ی منو تباه کرده. من اون گذشته رو زیر و رو میکنم تا بیگناهی پدرم رو ثابت کنم. یا اسم اون خانم رو میگید و یا دیگه برای همیشه فراموشتون میکنم. من هرجوری شده بی گناهی پدرم رو ثابت میکنم,مطمئن باشید . حالا شماچه کمکم کنید و چه نکنید. من نمیخوام شرمنده پدرم باشم که پاکیش رو باور نکردم. _اسمش شهره صفدری بود اگه دوست داری برو دنبالش بگرد ولی فکرنکنم بتونی پیداش کنی. _ممنون بابت اسم . من هرجور شده پیداش میکنم و بهتون ثابت میکنم که پدرم بی گناه بوده,اون حرفها فقط تهمت بوده. به عزیزجون سلام برسونید.خدانگهدار تماس را قطع کردم و روی تخت دراز کشیدم .هم خوشحال بودم بخاطر فهمیدن اسم دکتر و هم ناراحت بودم بخاطر یادآوری خاطراتی که در ایتالیا گذرانده بودم. . . . ادامه دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. 💚نشر معارف شهدا درایتا👇👇👇 ❤️👆#کانال_زخمیان_عشق @zakhmiyan_eshgh

📚 #محکمترین_بهانه 📝 #نویسنده_زفاطمی(تبسم) ♥️ #پارت_صد_بیست چند دقیقه بعد صدای خان بابا با همان صلابت همیشگیش به گوش رسید _الو ثمین _سلام خان بابا _سلام خوبی؟ _ممنونم خوبم.عزیزجون خوبه؟ _اونم خوبه .فقط نگران توئه _بهش بگید نگران نباشه من حالم خوبه.حداقل اینجا حالم خیلی بهتره _ثمین برگرد با هم میریم یه خونه دیگه می گیریم و زندگی میکنیم.گذشته ها رو فراموش کن. _خان بابا وقتی که باید به فکرم میبودید با خودخواهیتون زندگیم رو تباه کردید. الان دیگه هیچی مثل سابق نمیشه و من نمیتونم گذشته ای رو فراموش کنم که بدترین خاطرات زندگیم رو رقم زده. با فراموش کردن گذشته پدر و مادرم و سهیل برنمیگردن خان بابا. امروز زنگ زدم تا اسم اون دکتر بهداری که گفتید با پدرم در ارتباط بوده رو بپرسم. میخوام بهتون ثابت کنم که در تمام این سالها به ناحق در حق پدرم ظلم کردید و بهش تهمت زدید _ثمین لبجبازی نکن برگرد اینجا.لازم نیست گذشته رو نبش قبر کنی و دنبال اون زن بگردی دیگه کنترل صدام دست خودم نبود فریاد زدم: _اون گذشته کذایی آینده ی منو تباه کرده.من اون گذشته رو زیر و رو میکنم تا بیگناهی پدرم رو ثابت کنم.یا اسم اون خانم رو میگید و یا دیگه برای همیشه فراموشتون میکنم.من هرجوری شده بی گناهی پدرم رو ثابت میکنم.مطمئن باشید .حالا شما کمکم کنید و چه نکنید.من نمیخوام شرمنده پدرم باشم که پاکیش رو باور نکردم. _اسمش شهره صفدری بود اگه دوست داری بذو دنبالش بگرد ولی فکرنکنم بتونی پیداش کنی _ممنون بابت اسم .من هرجور شده پیداش میکنم و بهتون ثابت میکنم که پدرم بی گناه بوده,اون حرفها فقط تهمت بوده.به عزیزجون سلام برسونید.خدانگهدار تماس را قطع کردم و روی تخت دراز کشیدم .هم خوشحال بودم بخاطر فهمیدن اسم دکتر و هم ناراحت بودم بخاطر یادآوری خاطراتی که در ایتالیا گذرانده بودم. . . . ادامه دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 💚نشر معارف شهدا درایتا👇👇👇 ❤️👆#کانال_زخمیان_عشق @zakhmiyan_eshgh

📚 #محکمترین_بهانه 📝 #نویسنده_زفاطمی(تبسم) ♥️ #پارت_صد_هجدهم کبری خانم مشغول آماده کردن صبحانه بود. به سمتش رفتم و گونه تپلش را بوسیدم و گفتم: _سلام صبح بخیر کبری جونم کبری خانم با مهربانی نگاهی به من کرد و گفت: _سلام به روی ماهت عزیزم .صبح تو هم بخیر دخترم.برم یه ایپند دود کنم .دخترم امروز انقدر خوشحال و سرحاله چشم نخوره. بلند خندیدم و گفتم: _کبری جون کی میخواد من تحفه رو چشم بزنه اخه کبری خانم در حالی که اسپند دود میکرد,گفت: _ماشاءالله امروز انقدر روحیت خوبه میترسم خودم چشمت بزنم. همانطور که زیر لب ذکر میگفت و صلوات میفرستاد,اسپنددودکن را روی سرم می چرخاند. بعد از صرف صبحانه که همراه بود با حرص خوردن های کبری خانم و خندیدن های من,به اتاقم رفتم تا با خان بابا تماس بگیرم. نگاهی به ساعت انداختم .هنوز ساعت 8 صبح بود با توجه به اختلاف ساعت ایران با ایتالیا قطعا خان بابا الان خواب بودچرا که انجا هنوز ساعت 6 هم نشده و خان بابا هم طبق معمول راس ساعت هفت صبح از خواب بیدار میشود.پس باید تا دوساعت دیگر صبرکنم تا بتوانم سوالم را بپرسم. خودم را با مرتب کردن کتابهایم مشعول کردم تا اینکه زمانش فرا رسید .از اینکه تماس بگیرم و رامین گوشی را بردارد دلهره داشتم با این حال دل را به دریا زدم و تماس گرفتم. بعد از خوردن چندبوق خاله تلفن را جواب داد. هرچند علاقه ای به صحبت کردن با خاله نداشتم ,به سردی گفتم: _سلام.ثمینم _سلام عزیزم خوبی؟کجا گذاشتی رفتی بی خبر؟ نگفتی اون رامین بدبخت نگرانت میشه.تموم اون شهررو دنبالت گشته.الان چیکار میکنی؟ _باورم نمیشه انقدر ساده باشیدکه باورتون بشه پسرتون حتی یک ذره هم نگرلن من شده باشه و یا حتی یک قدم واسه پیدا کردن من برداشته باشه.اون پسر بی غیرت شما میخواست پاکی من رو با خواهر دوستش عوض کنه. اون وقت شما واسه من از نگرانی شازده اتون میگید.خاله بهتره ادامه ندید برای شنیدن چنین حرفهای خنده داری مزاحمتون نشدم.با خان بابا کاردارم لطفا گوشی رو بدید به خان بابا _ثمین پشت پا زدی به بختت..من بگو کلی نگرانت شده بودم .گوشی رو نگهدار تا صداشون کنم. در دل به حرفهای خاله خندیدم. خاله ای که در حق خواهرزاده اش جفا کرده بود و بخاطر پسرش زندگی خواهرزاده اش را نابود کرده بود و حال ادعا میکرد که نگرانم شده است. . . . ادامه دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. #کانال_زخمیان_عاشق

شهادت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت🏴

{بسم الله الرحمن الرحیم...

سَلامٌ عَلى قَلبِ زَينَبَ الصَّبور

{صَبَاحَاً أتَنَفَّسُ بِحُبِّ الحُسَین...

💌💗بسم الله الرحمن الرحیم 💌💗 قرائت دعای عهد جهت تعجیل در فرج امام زمــ❤️ـان اللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ. اللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها، وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ. اللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِک حتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ، اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ، اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ. ❤️الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ❤️ ❤️الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ❤️ ❤️الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ❤️ اللهم عجل الولیک الفرجــ✨ #کانال_زخمیان_عشق @zakhmiyan_eshgh

جهان گرد است و جایی که انتها به نظر می‌رسد ممکن است ابتدا باشد...:))

به ناخدای این کشتی جمهوری اسلامی اعتماد داشته باش! هنوز انقدر موج‌ها کشتی رو تکون ندادن که خطری یا حتی احساس خطری ما رو تهدید کنه! به ناخدا اعتماد کن.. اعتماد کن..

•|◇آزاد شو از بند خویش، زنجیر را باور نکن اکنون زمان زندگیست، تأخیر را باور نکن . . . خود را ضعیف و کم ندان، تنها در این عالم ندان تو شاهکار خلقتی، تحقیر را باور نکن . . !

|°>•◇◇◇ فقط ۲۸ سال داشت•••• #یک‌خط‌روضه

مسیر روضه ام امشب به سامرا افتاد عزیز فاطمه درحجره بیصدا افتاد.. #ابا_المهدی... ...🥀

یا امام حسن عسکری ( پدرِمولایمان ) ▪️ما را ببخش! ▪️که بی پسرت ▪️پاره تنت ... ▪️مشغول غفلتیم و میگذرد روزگارمان...