به سید ابراهیم، پسرک یتیمِ مشهدی فکر می‌کنم که دور حرمتان #دستفروشی می‌کرد و گاه از فَرط خستگی و گرسنگی در حرمتان خوابش می‌برد... نمی‌دانم بینِتان چه گذشت که مهربانی‌تان شرمنده‌اش شد ! و او را نگینِ سلیمانی دادید؛ کلید‌دار حرمتان شد، قاضی‌القضات کشورتان شد، بزرگ‌ کارگزار مردمتان شد و در شب میلادتان میانِ مِه و باران، زیرِ درختانِ ارسباران،کوچَش دادید... تَحدی و مبارزه طلبی در مهربانی!؟! دلگرم شدم به این پایانش؛ پس حواست به ما گمشدگانِ اَبدیِ صحن‌هایت، باب‌الجوادت هست! @zamanetafakor