اگر چه نزدِ شما تشنه ی سخن بودم کسی که حرفِ دلش را نگفت من بودم دلم برای خودم تنگ می شود آری: همیشه بی خبر از حالِ خویشتن بودم نشد جواب بگیرم سلام هایم را هر آنچه شیفته تر از پی شُدن بودم چگونه شرح دهم عمقِ خستگی ها را اشاره ای کنم: انگار کوه کَن بودم من آن زلال پَرستم در آب گندِ زمان که فکر صافیِ آبی چنین لجن بودم غریب بودم و گشتم غریب تر اما: دلم خوش است که در غربتِ وطن بودم   #محمد_علی_بهمنی @zamiirr

گاهی چنان بدم که مبادا ببینی ام... مرحوم #محمد_علی_بهمنی @zamiirr

چند روز پیش مشهد بودم و تمام حسم موقع زیارت همین دو‌ بیت بود؛ آقا شما که از همه‌کس باخبرترید من جز سری نهاده به زانو نداشتم   خوانده و یا نخوانده به پابوس آمدم؟ دیگر سؤال دیگری از او نداشتم #محمد_علی_بهمنی @zamiirr