رئیسی نگفت «کابینه، خط قرمز من است»* فسادها و افتضاحاتی که در دوران وزارت آقای سیّد جواد ‎#ساداتی‌نژاد و آقای سیّد رضا ‎#فاطمی_امین در وزارت‌خانه‌های ‎#جهاد_کشاورزی و ‎#صمت به بار آمده‌اند، کمرشکن و فراموش‌نشدنی‌اند و افکار عمومی، هرگز ماجرای ‎#چای_دبش را فراموش نخواهد کرد ولی یادمان نرود بعد از برملا شدن فسادهای عدیده‌ی نزدیک‌ترین‌های رئیس جمهور سابق و رئیس جمهور اسبق، همگی کابینه را خطّ قرمز قلمداد می‌کردند و به ازای هر برخورد قانونی با نزدیکانشان، آرامش و ثبات کشور را بر هم می‌زدند امّا طبق گفته‌های آقای غلامحسین ‎#محسنی_اژه‌ای، آقای ‎#ابراهیم_رئیسی، تخلّفات حادث‌شده در کابینه‌اش را خود به قوّه‌ی قضائیّه، گزارش داده است. رئیسی نگفت «کابینه، خط قرمز من است»؛ قطعاً ‎#رئیس_جمهور، مستقیماً مسئول عملکرد وزرایش نیز هست و گرچه به‌وضوح، یکی از مهم‌ترین و حسّاس‌ترین وظایفش، انتخاب شایسته‌ترین‌ها برای مهم‌ترین جایگاه‌های هیأت دولت است، لیکن نباید از این واقعیّت غافل شد که در ‎#دولت_سیزدهم، فساد، یک خط قرمز جدّی و فراتر از شعارهاست چشم اسفندیار دولت سیزدهم، فساد نیست؛ «اشراف دیرهنگام به مقتضیّات و مختصّات خرد و کلان ابعاد مدیریتی-اجرایی در حکمرانی کشور است. پیش‌تر هم از سال ۱۴۰۰، مکرّراً گفته و نوشته بودم که تا سال ۱۴۰۲، تغییر آن‌چنان چشم‌گیری در زمینه‌های اقتصادی و مدیریتی، محقّق نمی‌شود و دولت آقای رئیسی، مشغول قلق‌گیری و درک و فهم واقعیّات تحمیلی کم و کیف مدیریت در قوّه‌ی مجریّه و تغییرات لازم در کابینه خواهد شد و چنین هم شد. ویژگی‌هایی چون «صرفاً معتمد بودن» یا «صرفاً مطیع‌بودن»، در ساختارهای پیچیده و خاص «صف و ستاد» دولت جمهوری اسلامی ایران، اصلاً نمی‌توانند بالاتر از شاخص‌های مثل «دانش تجربی و دانش نظری کافی» و «تجربه‌ی فعّالیّت کمّی و کیفی کافی در زیست‌بوم مربوطه» قرار گیرند. گرچه علی رغم فسادهای رخ‌داده در دو سال اوّل، فارغ از هیاهوهای رسانه‌ای و تخریب‌های روزانه‌ی اصلاح‌طلبان و شرکای کاسبشان، فساد دولت دولت سیزدهم، تا کنون، کم‌تر از فسادهای چهار دولت قبل بوده است. دولت سیزدهم، ثابت کرد، معادله‌ی «چگونگی محاسبه‌ی حالت مطلوب تعهّد و تخصّص برای مناصب حسّاس»، هنوز حل‌نشده باقی مانده است. #احسان_رستگار