🗺🌟🌙🌞زمین تخت اسلامی🌞🌙🌟🗺, [۱۶.۱۱.۲۰ ۲۲:۵۴]
#جواب
سلام علیکم
ممنون از سوالات تون من سعی می کنم جواب را طوری بدم که زمین تخت رو نسبت به تایید اشخاص نپذیرید چه بسا اشخاص به علت این که مردم ذهن شان قادر به حل و تجزیه و تحلیل مسائل نیست و ضربه ای هم به دین نمی زنه اون رو کتمان می کنند .
خداوند در قرآن زمین رو طوری توصیف نمودند که کسی که کروی گرا باشه هم از قرآن برداشت کروی بودن رو می کنه و کسی که تخت گرا باشه برداشت تخت گرایی رو می کنه . حالا می ماند منطق که در پایان اشاره خواهم کرد . یک سری از علما به تخت بودن زمین اعتقاد 100 در صد دارند ولی به خاطر حفظ شأن جایگاه اسلام و خودشان از بحث ها فاصله میگیرند و می گویند که زمین کروی است . با این که می دانند زمین تخت است . مثلا عالمی که به این حد از تفسیر رسیده که خداوند در سوره کهف آیه 86 می فرماید ذوالقرنین رفت تا جایی که خورشید گویی در گودال گلی فرو می رود و از جای دیگر حدیثی از پیامبر(ص) که مستقیما پیامبر به گودال اشاره می کند و می فرماید خورشید در گودالی فرو می رود و خداوند به واسطه فرشتگان لباسی نسبت به فصل آن بر تن آن می پوشاند . چگونه کروی بودن زمین را قبول می کند . شما در کتاب علل الشرایع باب یکم در بعضی از کتب چاپ شده می بینید سخنی از امام علی علیه السلام که می فرماید زمین بر روی دوش فرشته ای است و آن فرشته بر روی شاخی است را حذف می کند که مبادا کسی به امام علی علیه السلام توهین نکند که این ها خرافه پرستی است و در بعضی از نسخه های چاپ شده این موضوع هست و مترجم بر حسب سمعا و طاعتا برخورد می کنه . بعضی از علما می دانند و کتمان می کنند و بعضی ها هم نمی داند و توجه نکرده اند . در نهج البلاغه خطبه اول به مترجمی آیت الله عبدالمحمد آیتی خورشید و ماه به صورت لوح ترجمه شده است و جز دقیق ترین ترجمه ها هست . در تفسیر قرآن آیه 10 سوره لقمان ترجمه اصیل آن می شود آسمان بر روی ستون هایی که دیده نمی شوند نه ستون های که نیست . ستونها هستند ما نمی توانیم آنها رو ببینیم چرا . چون ما در وسط زمین قرار داریم و تا لبه های زمین هفت زمین و هفت دریا و هفت دشت و هفت رشته کوه است و بعد از این که شما به لبه های زمین رسید فاصله گنبد آسمان تا زمین بسیار زیاد است و پایه ها نسبت به سطح زمین بسیار پایین هستند .
برای اثبات این که زمین تخت است 100 ها علت هست و برای رد کردن زمین کروی هم 100 ها دلیل است بحث علمی نه اعتقادی . برای مثال چراه ماه همیشه از یک طرف روشن و همیشه از یک طرف تاریک می شود . ( از همان جایی که لکه های شب گذشته تاریک میشد در شب های بعدی هم از همان جا و مکان لکه های قبلی تاریک می شود ) در صورتی که ماه در یک شب تا صبح باید لکه ها ثابت و تیرگی و تاریکی ماه جابجا شود و واین که چرا تاریکی و روشنی ماه همزمان با جهت و لکه های روی ما صورت می گیرد این خود جای سوال دارد و همین یک مورد کافی است که زمین کروی را رد کنیم و خداوند در قرآن می فرماید قمرُ منیرا . پس نتیجتا نور ماه از خودش است نه از خورشید . دلیل دوم برای ثابت کردن اینکه نور ماه از خودش است 🌔 🌗🌕🌔🌖
اگر نور ماه از بازتاپ خورشید است باید نور ماه گرم باشد در صورتی که نور ماه را خدا سرد آفرید . طبق آزمایشات بدست آمده سایه ماه از نور ماه گرم تر است . و خداوند در قرآن می فرماید ما شب را برای آرامش آفریدم . در طب اسلامی خود شب طبع سرد دارد و پیشنهاد می شود که در شب حجامت صورت نگیرد و نور ماه هم که سرد است و این سردی ها در شب ایجاد آرامش میکند همان طور که با وضوی آب سرد انسان احساس آرامش می کند
#جواب
برای مثال من خطبه 211 رو برای شما شرح می دم
امام علی علیه السلام در بخشی از خطبه ۲۱۱ #نهج_البلاغه درباره آفرینش زمین می‌فرماید:
«و أرَّزَهَا فَیهَا أوتاداً فَسَکَنتَ عَلَی حَرَکتِها مِن أن تَمِیدَ بِأَهلِها أو تَسیخَ بِحَملِهَا أو تَزولَ عَن مَواضِعِهَا»
از آثار عظمتش و بدايع آفرينش شگفت انگيزش، اين است كه از آب درياى لبالب كه موجهايش بر يكديگر مى آمدند و هر موج، موج ديگرى را مى راند، جايى خشك و جامد پديد آورد و از آن طبقاتى ايجاد كرد و آن طبقات را كه بربسته بودند از هم بگشود و هفت آسمان ساخت و آسمانها به فرمان او خود را نگه داشتند و هر يك در آنجا كه بايدش برپاى ایستاد. زمين را استوار بيافريد، در حالى كه، آن را درياى عظيم سبزگون، كه مسخر فرمان اوست، بر پشت حمل مى كرد. در برابر فرمان او خوار و ذليل بود و از هيبتش سر به فرمان. آب روان از بيمش بر جاى بايستاد.
پس صخره هاى زمين را آفريد و تپه هاى بلند و كوههاى عظيم را پديد آورد و در جاى خود استوار بداشت و مقرر داشت كه در جاى خود بمانند. كوهها را در هوا برافراشت و بن آنها در آب فرو برد و آنها را از زمينهاى هموار و پست بركشيد و آنها را در اقطار زمين و آن مكانها كه برقرار هستند، فرو كرد. و قله ها را برافراشت و بلنديهايش را به اطراف كشانيد. و اين كوهها را ستونهاى زمين گردانيد و چون ميخها در زمين فرو كرد. و زمين كه جنبان بود آرامش يافت تا ساكنان خود را نلرزاند و بار خود نريزد و از جاى خود به ديگر جاى نشود.
منزه است خداوندى كه زمين را پس از تموج آبهايش ثابت نگه داشت و پس از رطوبت اطرافش خشك گردانيد و آن را جايگاه آسايش آفريدگان ساخت و آن را برايشان چون فرشى بر روى درياى ژرف ساكن بگسترد. دريايى كه روان نيست و ايستاده است، نه گردان. بادهاى سخت بر آن مى وزد و مى بردش و بازش مى گرداند. ابرهاى پر باران بر آن ببارد و به جنبشش آورد. «در آن براى كسانى كه مى ترسند پندى است.
#ترجمه عبدالمحمد آیتی