.......: ۵- دیدگاه مقام معظّم رهبری درباره ی نقش و وضعیت هنر در دو دهه ی گذشته. به نام خدا. با عرض سلام خدمت آقا، خوشحال هستیم که خدمت شما هستیم و تبریک عرض میکنم دهه ی مبارک فجر را. با اجازه تان سؤالم را من مطرح کنم. سؤال بنده به عنوان یک هنرجو در رابطه با هنر است. هنر همیشه نقش بسزایی در جامعه و اجتماع و حوادث داشته و همین طور در ماندگار بودن این حوادث. به عنوان مثال هنر در جامعه ی خودمان؛ در مبارزه و انقلاب و همین طور هشت سال دفاع مقدّس و بعد از آن که مرحله ی سازندگی اطلاق میشود، همیشه در صحنه حضور داشته. حالا خواهش من این بود که شما تحلیل و مصادیق خودتان را در رابطه با همین دو دهه یعنی دو دهه ی بعد از انقلاب بفرمائید برای ما. و سؤال بعدی هم این بود که وضعیّت کنونی هنر را شما چگونه می‌بینید و برای بهبود آن چه فرمایشاتی دارید. متشکّرم. این چیزی که راجع به نقش هنر گفتید، کاملاً درست است. هنر، زبان رسایی است برای همه ی موضوعات و بخصوص موضوعات پیچیده ای مثل انقلاب و من خوب است الان در ادامه ی آن پاسخی که به سؤال اوّل دادم به این دختر عزیزمان، عرض بکنم که هرچه امثال من درباره ی انقلاب بگوئیم، نخواهیم توانست آن حقیقت عظیم را تشریح کنیم، مگر زبان هنر وارد میدان بشود. زبان هنر هست که میتواند حوادث عظیم را تبیین کند، تشریح کند و ذهنها را روشن کند و کمک کند، همین طور که اشاره کردید کاملاً درست است؛ هنر چنین نقشی را دارد. البتّه قبل از پیروزی انقلاب، در دوران مبارزات پانزده ساله، متأسّفانه هنر وارد این میدان نبود، مگر خیلی بندرت؛ خیلی بندرت. گاهی شعرهایی گفته میشد، شعرهای خوبی گفته میشد که در روشنگری ذهنها اثر داشت. این اواخر - شاید سالهای مثلاً دهه ی پنجاه - بعضی از نمایشنامه ها، هنرهای نمایشی هم تقریباً وارد میدان شدند امّا خیلی کم، خیلی بندرت. مثلاً در تهران نمایشنامه ی «ابوذر» را روی صحنه آوردند، در مشهد نمایشنامه ی «باران» را جوانهای خوبی بودند، روی صحنه آوردند - که الان هم در زمینه‌های هنر فعّالند - خیلی کم بود، غرض. هنر نقش زیادی نداشت. هنر متأسّفانه در رژیم گذشته - که آن پانزده سال دوران مبارزات هم در همان سالهاست - در قبضه ی صاحبان قدرت بود و به یک انحطاطی دچار شده بود حقیقتاً؛ در میدان نبود. لکن از لحظه ی پیروزی انقلاب، هنر آمد به میدان. از دو جا هم آمد، عمده از طریق استعدادهای هنری نوظهور؛ جوانها. شما الان ببینید بین این هنرمندهای معروفی که ما داریم، خیلی شان جوانهای بعد از انقلابند. اینها کسانی هستند که یا توی جبهه‌های جنگ، یا توی صحنه‌های انقلاب، یک خودباوری ای پیدا کردند، با یک ایمانی، به یک سمتی کشیده شدند؛ یک دوربینی دستشان گرفتند - مثلاً رفتند برای عکسبرداری از جبهه‌ها - این، اینها را کشاند به مثلاً این هنر و همین طور بقیه ی هنرها. غالباً جوانها بودند که از اوّل انقلاب شروع کردند، بعضی هم از هنرمندان دوره ی قبل از انقلاب بودند که اینها به انقلاب پاسخ دادند. خیلی هم متأسّفانه پاسخی ندادند، رفتند یک کناری نشستند، هنرشان را در خدمت انقلاب قرار ندادند. لکن در مجموع - از اوّل انقلاب تا امروز که بیست سال میگذرد - هنر نقش زیادی داشته و در عرصه‌های مختلف، انواع هنرها - نه فقط هنرهای نمایشی یا هنر شعر؛ نه، انواع هنرها - وارد میدان شدند و کارهای برجسته و بزرگی را انجام دادند و هنرمندان جوان پرورش پیدا کردند. امّا اینکه شما میپرسید من نظرم نسبت به وضع کنونی هنر چیست؟ امروز را اگر با قبل از انقلاب مقایسه کنیم، ما خیلی وضعمان خوب است، برجستگی داریم، امّا اگر با آنچه که باید باشیم مقایسه کنیم؛ نه، عقبیم. من صریحاً اعتقاد دارم که عقبیم. ما هنوز در زمینه‌های قصه نویسی، در زمینه ی شعر، در همین زمینه ی هنرهای نمایشی یعنی سینما و تئاتر، کاستیهای زیادی داریم، کارهای نشده ی فراوانی داریم، ناشیگریهای متعدّدی انسان مشاهده میکند و انواع هنرها. و من امیدوارم که کسانی که در رشته‌های هنری فعّالند، همان خودباوری ای را که ما در عرصه‌های دیگر انقلاب، در یک جاهایی مشاهده کردیم که دنیا را به خودش متوجّه کرد - در زمینه ی صنعت، در صنایع نظامی، در زمینه‌های علمی، واقعاً کارهایی کرده ایم ما که دنیا متوجّه آنها شده - در زمینه ی هنر هم بلکه بتوانیم ان شاءالله کارهایی کنیم که شاخصه ی ملّت بزرگ ایران و انقلاب بزرگمان باشد، این امید را من دارم.... ان شاءالله موفّق باشید. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

کتاب صوتی " روایت رهبری" اثر سید یاسر جبرائیلی تولید : ایران صدا #روایت_رهبری #سید_یاسر_جبرائیلی #تاریخ_معاصر #انقلاب_اسلامی

📗کتاب صوتی #روایت_رهبری قسمت 6⃣

وَ قالَ الذی اِشتَراهُ مِن مِصرَ .. ✳️مقطعی بسیار زیبا و شنیدنی با صدای استاد مرحوم #عبدالباسط 💠سوره یوسف

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: سليمان جوابي نداد. سپس حضرت فرمود: اي سليمان! به من بگو كه آيا اراده فعل است يا غير فعل؟ سليمان عرض كرد: فعل است، حضرت فرمود: پس حادث است، چون افعال همگي حادث هستند، سليمان عرض كرد: فعل نيست، حضرت فرمود: در اين صورت چيز ديگري غير از خدا از ازل با او بوده است، سليمان عرض كرد: اراده همان انشاء (ايجاد) است، حضرت فرمود: اي سليمان! اين سخن همان چيزي است كه شما نسبت به آن بر ضرار و هم مسلكانش ايراد گرفته ايد كه مي‌گويند: آنچه خداوند عزّوجلّ در آسمان و زمين و دريا و خشكي آفريده است، از سگ و خوك و بوزينه و انسان و چهارپا همگي اراده خداوند عزّوجلّ هستند و اراده خدا (يعني همين موجودات) زندگي مي‌كند، مي‌ميرد و راه مي‌رود، مي‌خورد، مي‌آشامد، ازدواج مي‌كند، زاد و ولد مي‌كند، ظلم مي‌كند، كارهاي زشت انجام مي‌دهد، كافر مي‌شود، و مشرك مي‌گردد، و تو از اين معنا (ي اراده) بيزاري مي‌جويي و با آن سرسازش نداري در صورتي كه اين معنا (از اراده) تعريف همان اراده اي است كه تو مي‌گويي (به معناي انشاء) است. سليمان عرض كرد: اراده مانند سمع و بصر و علم است، حضرت رضا (ع): مصنوع هستند؟ سليمان عرض كرد: خير، حضرت رضا (ع) فرمود: پس، چطور اراده را نفي مي‌كنيد و يك بار مي‌گوييد اراده ندارد و يك بار مي‌گوييد اراده دارد اما (اراده) ساخته و مفعول خداوند نيست؟! سليمان عرض كرد: اين هم مثل آن است كه مي‌گوييم: گاهي مي‌داند و گاهي نمي داند، حضرت رضا (ع) فرمود: اين دو يكسان نيستند؛ چون نفي معلوم نفي علم نيست، در صورتي كه نفي مراد نفي وجود اراده است؛ زيرا، اگر چيزي اراده نشود در واقع اراده اي در كار نبوده است. ولي گاهي مي‌شود كه علم باشد هر چند معلومي وجود نداشته باشد؛ مانند بينايي كه چه بسا انسان بينا باشد، ولي شي ء ديدني وجود نداشته باشد، به همين سان، ممكن است علم باشد ولي معلومي نباشد. سليمان عرض كرد: بسيار خوب، اراده مصنوع است. حضرت رضا (ع) فرمود: پس، حادث است و مانند سمع و بصر نيست؛ چرا كه سمع و بصر مصنوع نيستند ولي اين يكي مصنوع است، سليمان عرض كرد: اراده صفتي از صفات ازلي خداوند است. امام فرمود: در اين صورت انسان هم بايد ازلي باشد چون صفت او ازلي است، سليمان عرض كرد: نه، چون اراده فعل انسان نيست، حضرت رضا (ع) فرمود: اي خراساني! چقدر مخالطه مي‌كني! آيا نه اين است كه موجودات با اراده و گفته خداوند ايجاد شده اند؟ سليمان عرض كرد: نه، حضرت فرمود: اگر نه با اراده او به وجود آمده اند، نه با مشيّت او، نه به امر و نه مستقيماً اشياء را خلق كرده است پس اين موجودات چگونه به وجود آمده اند؟ پناه به خدا از اين حرفها، سليمان جوابي نداد. حضرت سپس فرمود: به من بگو آيا مقصود از اين سخن خداي عزّوجلّ (و هنگامي كه اراده كنيم آبادي را هلاك كنيم به سركشانش امر مي‌كنيم پس نافرماني مي‌كنند) ۲۱ اين است كه خداوند اراده اي را ايجاد مي‌كند؟! سليمان عرض كرد: آري، حضرت فرمود: پس اگر اراده اي را ايجاد مي‌كند، اين سخن تو كه: اراده همان خدا يا جزئي از اوست، باطل است؛ چرا كه خداوند خود را ايجاد نمي كند و از حال خود تغيير نمي يابد، خداوند برتر از اين حرفهاست، سليمان عرض كرد: مقصود خداوند اين نيست كه اراده اي را ايجاد مي‌كند، حضرت فرمود: پس مقصودش چيست؟ عرض كرد: مقصودش انجام چيزي است، حضرت فرمود: واي بر تو! چقدر اين مطلب را تكرار مي‌كني، من كه به تو گفتم اراده حادث است؛ چون اصلاً فعل و ايجاد شي ء حادث است، سليمان عرض كرد: پس اصلاً معنايي ندارد، حضرت فرمود: از نظر شما خداوند كه خود را به اراده وصف كرده، به چيزي وصف كرده كه معنا ندارد، اگر اراده نه معنايي قديم و ازلي دارد و نه معنايي حادث، پس اين سخن شما كه: خداوند از ازل مريد بوده است باطل خواهد بود، سليمان عرض كرد: مقصود من اين است كه اراده فعلي از افعال ازلي خداوند است، حضرت فرمود: مگر نمي داني كه آنچه ازلي است نمي تواند در آن واحد هم مفعول باشد و هم حادث و هم قديم؟! سليمان جوابي نداد. حضرت رضا (ع) فرمود: مهم نيست سؤالت را تمام كن، سليمان گفت: عرض كردم كه اراده صفتي از صفات اوست، حضرت رضا (ع) فرمود: چقدر برايم تكرار مي‌كني كه اراده صفتي از صفات خداست! صفت خداوند حادث است يا ازلي؟ سليمان عرض كرد: حادث، حضرت فرمود: اللّه اكبر! پس اراده حادث است، و اگر از صفات ازلي خداوند باشد در واقع خداوند چيزي را اراده نكرده است، حضرت فرمود: (چون) چيزي كه ازلي باشد مفعول و مصنوع نخواهد بود، سليمان عرض كرد: اشياء عين اراده نيستند و اراده او هم به چيزي تعلق نگرفته است، حضرت رضا (ع) فرمود: گرفتار وسوسه شده اي اي سليمان! آيا خداوند فعلي انجام داده و چيزي آفريده است كه اراده آفريدن و انجام آن را نكرده است (يعني لازمه سخن تو اين است كه صدور اشياء از خداوند بدون اراده باشد) و اين صفت و خصوصيت كسي است كه از فعل خود خبر ندارد (مانند آتش كه مي‌سوزاند) خداوند ا

! وقتي مي‌گويي: اراده همان خدا نيست در واقع آن را موجودي غير از خدا قرار داده اي، و وقتي مي‌گويي: اراده غير او نيست در واقع آن را همان خدا دانسته اي، سليمان عرض كرد: آيا خداوند مي‌داند كه چگونه موجودي را خلق مي‌كند؟ حضرت فرمود: آري، سليمان عرض كرد: اين به معناي آن است كه آن موجود (از ازل) وجود داشته است، حضرت فرمود: سخن نامعقولي گفتي: چرا كه ممكن است كسي بنّايي بلد باشد اما بنايي نسازد،....... #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357