📻📻📻 #سپاه #کتاب_صوتی 📚 #نخلها_و_آدمها ✍ نعمت الله سلیمانی 0⃣1⃣ فصل دهم (۱٠) 📚 از رمانهای بلند دفاع مقدسی که در سال ۸٠ برنده جایزه بهترین کتاب شد .

⚘﷽⚘ گمنامِ جهانیـم،هـَمیــن بــَسْ لـقَــبِ مــا ماطایفهِ راهیچ خطابی بِـهْ ازاین نیســـتْ شهید گمنام تو چه کرده اے؟ کِه خدا همه ات را بَراے خودَش خواست وَ نصیبِ مٰا چیزےنگذاشت حَتےٰ نامے ، نشانے . . . #شهید_ابراهیم_هادی #صبح_وعاقبتمون_شهدایی  

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: .......:  [شرح صحیفه سجادیه - تبعیت از بیعت و اجتناب از بدعت - صفحه ۱۹۱]  تبعیت از معروف و دوری از منکر قوله علیه السلام: وَ الاْءَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ. المعروف: کل فعل مشتمل علی رجحان من الواجب و المندوب، و بمعنی الإحسان الی الناس. و المنکر: الأمر القبیح المکروه و من صفات المؤمن من الآمرون بالمعروف و الناهون عن المنکر، کما قیل: صنایع المعروف یدفع میتة السوء و یقی مصارع الهوان. و المعروف: من المعرفة، و هو معرفة اللّه و أسمائه و صفاته و أفعاله و ملائکته و کتبه و رسله و الیوم الآخر. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: روزی پادشاهی به وزیرش گفت: بهترین روزی خدا به بنده اش چیست؟ گفت: عقلی که با آن زندگی کند، پرسید اگر نبود؟ گفت: مالی که او را حفظ کند، پرسید اگر نبود؟ گفت: رعد و برقی که او را بسوزاند و بندگان و شهرهارا از دستش آسوده نماید. وزیر خلیفه گویند: هرگاه وزیر منصور، ابوایوب مرزبانی به حضور منصور می‌رسید چهره اش زرد می‌شد و بر خود می‌لرزید، و چون از حضورش بیرون می‌آمد رنگش باز می‌گشت. به او گفته شد تو با اینکه خیلی نزد امیر می‌روی چنین هستی؟ گفت: مَثَل من و مثل شما، مثل باز و خروس است که روزی باز به خروس گفت: حیوانی بی وفاتر از تو به صاحبش ندیده ام. خروس گفت: چگونه بی وفاترم؟ باز گفت: تو تخم بودی که به دست صاحبت پرورش یافتی، ولی هر کدام به تو نزدیک شوند سروصدا می‌کنی و فرار می‌نمایی. ولی من با اینکه از کوهها شکار شده‌ام به خوراک کمی قناعت می‌کنم و شب به بی خوابی می‌گذرانم، برای صاحبم به شکار می‌روم، خروس گفت: دلیل تو ناکافی است، چرا که تو هرگز دو باز را در تاوه آتش ندیدی ولی من همیشه تاوه‌های پر خروس را بر آتش سوزان دیده ام. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357

📹 مجموعه کلیپهای #مدیریت_رهبری 1 ( رهبری در این 32 سال چه کرده ❓) ✅ کلیپ هایی جهت آشنایی نسل جوان با نحوه مدیریت رهبری و نجات کشور از بحران ها 🎬 جلسه 1️⃣ ، بحران جنگ خلیج فارس 👈 در ابتدای رهبری امام خامنه ای، آمریکا در سال 68 به عراق حمله می کند، برخی از سران جناح چپ به رهبری پیشنهاد همکاری با عراق و صدام را علیه آمریکا می دهند، رهبری در جواب فرمودند.... 🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر تاریخ 👈 در نشر این فایلها جهت دفاع از رهبری همکاری بفرمائید #پاسخ_به_سوالات

.......: بررسى علل وارد كردن على (عليه السّلام) به شورا آيا عمر بن خطاب با تعيين على (عليه السّلام) در شوراى شش نفره، متوجه خطاهاى قبلى خود در ناديده گرفتن حق مسلّم آن حضرت شده بود، و مى خواست جبران كند، يا اين اقدام ترفند جديدى با ظاهر موجه قابل قبولى در جهت تخريب شخصيت اميرالمؤمنين (عليه السّلام) و آخرين ضربه اى بود كه عمر به هنگام مرگ خود به مقام والاى آن حضرت وارد آورد؟ با اندكى تأمّل در تركيب اعضاى شورا و ضوابط حاكم بر آن درمى يابيم كه عمر با زيركى خاصى تحت پوشش احترام به آن حضرت، در واقع بزرگ ترين ضربه را بر شخصيت ايشان پس از توطئۀ سقيفه وارد كرد. اگر عمر، على (عليه السّلام) را در شورا وارد نمى كرد، خود را به شدت زير سؤال برده بود، و مظلوميت على (عليه السّلام) را كه براى سومين بار پس از پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) كنار گذاشته مى شد، براى همۀ مردم نمايان مى كرد؛ زيرا على (عليه السّلام) به سبب ابعاد عظيم شخصيتى و دارا بودن جميع كمالات، در نظر همۀ مردم بدون ترديد نامزد اوّل خلافت بود. حال اگر خليفه او را حذف مى كرد، در حقيقت خود را مفتضح مى ساخت. اما عمر، على (عليه السّلام) را در شورا وارد كرد و بدين ترتيب جلوى بروز هرگونه انتقادى را گرفت. از سوى ديگر با وارد كردن كسانى كه عموماً به آن حضرت تمايلى نداشتند، يقين دانست كه خلافت به على (عليه السّلام) نخواهد رسيد. اين اقدام خطرناك عمر يك روى سكه بود؛ روى ديگر سكه آن بود كه افرادى را با على (عليه السّلام) در اين شورا هم سنگ و برابر كرد كه هيچ كدام تا پيش از اين كار عمر، خود را هم سنگ آن حضرت نمى ديدند و به برترى بى چون و چراى او معترف بودند. عمر با اين عمل نه تنها مقام والاى على (عليه السّلام) را به شدت پايين آورد و او را هم رديف اين اشخاص قرار داد، بلكه عبدالرحمن بن عوف را نيز بر او برترى بخشيد. حاصل اين عمل نكوهيدۀ عمر، تنها اين نبود كه على (عليه السّلام) خليفۀ سوم نگردد (كه نهايتاً هم نشد)، بلكه آثار و تبعات منفى و بدتر از آن، زمانى آشكار شدكه طلحه و زبير به اعتبار همين حضور در شورا و شايستگى خود براى خلافت از ديدگاه عمر، داعيۀ خلافت داشتند و از اين رو در برابر على (عليه السّلام) ايستادند و قائل به خلع او از خلافت شدند. سعدبن ابى وقاص نيز كه از اين پس خود را با على (عليه السّلام) برابر مى دانست، جرأت پيدا كرد تا پس از بيعت همۀ مردم با آن حضرت، از بيعت با اميرالمؤمنين (عليه السّلام) سر باز زند. #تاریخ تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357