خير، حضرت رضا (ع) فرمود: آيا اين مطلب از نظر شما درست نيست؟! عرض كرد: چرا، اما دوست دارم كه آن را از تورات برايم اثبات كني، حضرت رضا (ع) فرمود: آيا قبول نداري كه تورات به شما مي‌گويد: نور از كوه طور سينا آمد، و از كوه ساعير بر ما تابيد، و از كوه فاران بر ما آشكار شد؟ رأس الجالوت عرض كرد: با اين كلمات آشنايم اما تفسير آنها را نمي دانم، حضرت رضا (ع) فرمود: من تو را از آن آگاه مي‌سازم، اين كه مي‌گويد: نور از كوه طور سينا آمد، مقصود وحيي است كه خداوند تبارك و تعالي در كوه طور سينا بر موسي (ع) نازل فرمود، اين كه مي‌گويد: از كوه ساعير بر ما تابيد، مقصود كوهي است كه وقتي عيسي بن مريم بالاي آن بود خداوند عزّوجلّ بر او وحي فرستاد، و اما اين كه مي‌گويد: و از كوه فاران بر ما آشكار شد، مقصود كوهي از كوههاي مكه است كه از آن تا مكّه يك روز راه است، آن طور كه تو و يارانت مي‌گوييد، شعياي نبي (ع) در تورات گفته است: دو سواره ديدم كه زمين برايشان روشن گشت، يكي از آن دو سوار بر الاغي بود، و ديگري سوار بر اشتري، آن الاغ سوار كيست، و آن اشتر سوار چه كسي است؟ رأس الجالوت عرض كرد: نمي دانم، شما به ما بفرماييد، حضرت فرمود: آن الاغ سوار عيسي بن مريم است، و آن اشتر سوار محمد (ص)، آيا انكار مي‌كني كه اين در تورات آمده است؟! عرض كرد: نه، انكار نمي كنم. حضرت آن گاه فرمود: آيا حيقوق نبي را مي‌شناسي؟ عرض كرد: البته كه مي‌شناسم، فرمود: كتاب شما مي‌گويد كه او گفته است: خداوند بيان را از كوه فاران آورده، آسمانها از تسبيح گويي احمد و امّت او مالامال گشت، او لشكر خود را در دريا همان گونه به پيش مي‌برد كه در خشكي، او پس از خرابي بيت المقدس كتابي جديد برايمان مي‌آورد - مقصود از اين كتاب، قرآن است - آيا اين مطلب را مي‌داني و بدان باور داري؟ رأس الجالوت عرض كرد: اين را حيقوق گفته است و ما گفته او را انكار نمي كنيم، حضرت رضا (ع) فرمود: در زبور داود مي‌خواني كه گفته است: بار خدايا، پس از دوره فترت، آن كسي را كه سنّت را بر پا مي‌دارد بفرست، آيا پيامبري جز محمد (ص) مي‌شناسي كه پس از دوره فترت آمده و سنّت را بر پا داشته باشد؟! رأس الجالوت عرض كرد: اين سخن داود است، آن را مي‌دانيم و انكارش نمي كنيم. اما مقصود او عيسي است، و دوره فترت همان ايام اوست، حضرت رضا (ع) فرمود: اين بي اطلاعي تو را مي‌رساند؛ چون عيسي با سنّت مخالفت نورزيد بلكه او تا به آخر عمرش كه خداوند نزد خود بالايش برده با سنّت تورات موافق بود، در انجيل نوشته شده است: پسر آن زن پاكدامن خواهد رفت، و پس از او فارقيطا مي‌آيد، او كسي است كه بارهاي گران را سبك مي‌سازد (احكام سخت و دشوار اديان قبلي را تخفيف مي‌دهد) و همه چيز را برايتان تفسير مي‌كند، به حقانيت من گواهي مي‌دهد همان گونه كه من به حقانيت او گواهي دادم، من براي شما امثال آوردم، و او برايتان تأويل (و معنا) مي‌آورد، آيا قبول داري كه اينها در انجيل آمده است؟ عرض كرد: آري، انكار نمي كنم. حضرت رضا (ع) فرمود: اي رأس الجالوت! درباره پيامبرت موسي بن عمران از تو پرسشي دارم، عرض كرد: بپرسيد، فرمود: چه دليلي براي اثبات نبوت موسي داري؟ دانشمند يهودي عرض كرد: او چيزي آورد كه هيچ يك از پيامبران پيش از او نياوردند، فرمود: مثلاً چه چيز؟ عرض كرد: مثلاً شكافتن دريا، تبديل عصا به اژدهايي متحرك، زدن عصايش بر سنگ و جاري شدن چشمه‌ها از آن، يد بيضا، و ديگر نشانه‌ها و معجزاتي كه انسانها قادر به امثال آن نيستند، حضرت رضا (ع) فرمود: درست است، اگر دليل او بر نبوتش اين است كه كارهايي كرد كه خلق قادر به انجام امثال آنها نيستند، آيا هر كس ديگري كه ادعاي نبوت كند و آن گاه چيزهايي بياورد كه خلق توان آوردن امثال آنها را ندارند نبايد شما او را تصديق كنيد؟ #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

✅ مدرسه کادرسازی #شهید_سلیمانی ، دوره هایی برای تربیت نیروهای تراز انقلاب 💠 دوره #روش_تحلیل_سیاسی 3 🔰 با یادگیری این مبانی ، سیاست را بهتر تحلیل کنیم 🎤 با تدریس #استاد_احسان_عبادی 🎬 جلسه 3⃣ ✴️ انتشار فایلها بلا مانع است

🔰 سلسله #پوسترهای_وظایف_منتظران 11 شماره 1⃣1⃣ 🔷 برای ظهورش قدمی برداریم

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

📗کتاب صوتی #قرارگاه_محمود فصل 3⃣ "چشم های پردغدغه نمی خوابند"

🎥شهید شیخ احمد کافی : من به سهم خودم تو دنیا راه افتادم و به هر که میرسم میگم بگو مهدی جان ... ... به هر که رسیدید، هر که گرفتاری داشت راهنماییش کنید بگید برو در خونه امام زمان عجل الله الّلهُــمَّ عَجِّـلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَـــرَج #امام_زمان #اللهُم_َّعَجِّل_ْلِوَلِیِّک_َالْفَرَج https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

تحقیق در ظلّ قوله علیه السلام: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْهُ أَیْمَنَ یَوْمٍ عَهِدْنَاهُ، وَ أَفْضَلَ صَاحِبٍ صَحِبْنَاهُ، وَ خَیْرَ وَقْتٍ ظَلِلْنَا فِیهِ. الظل: بمعنی الغطاء و الستر. أظللنا فیه: أی سترنا فیه و هو محیط علینا، کما ورد: « یا أیها الناس قد أظلّکم شهر رمضان » [۱]، أی أحاط بکم، و صار ظلاله علیکم، و ظلّ به همین اعتبار اطلاق می‌شود بر اجسام و ابدان دنیویه ؛ لأ نّها تستر الأرواح فیها، کما أشار الیه تعالی: « وَ لِلَّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَوَاتِ وَ الاْءَرْضِ طَوْعًا وَ کَرْهًا و ظِلالُهُمْ بِالغُدُوِّ وَالاْآصالِ [۲] »، یعنی: چنان که ارواح و نفوس و سماوات و ارواح اهالی ارض مطیع و منقاد اوامر قضا و قدر حقّ اند، نیز اجسام و ابدان آنها هم منقادند، نهایت ارواح مطیع اند طوعاً و رغبة، و اجساد منقادند کرهاً، یعنی: به قسر قاسری که روح متعلّقه باشد، کما فی حدیث اثبات الصانع: « أزلیاً صمدیاً، لا ظل [له] یمسکه » [۳]، أی لا جسم یمسکه، « و هو یمسک الاشیاء بأظلالها » [۴]، أی بأجسامها. ---------- [۱]: ۲ - مصباح المتهجد، ص ۶۲۶ ؛ عوالی اللئالی، ج ۱، ص ۲۳. [۲]: ۳ - سوره مبارکه رعد، آیه ۱۵. [۳]: ۴ - الکافی، ج ۱، ص ۹۱. [۴]: ۵ - ادامه حدیث قبل است. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

بخل و ترس صفدی گوید: بخل و ترس، دو صفت مذموم در مردان و دو صفت پسندیده در زنان هستند، زن نترس از شوهر بی نیاز شود، و گاه کاری کند که شوهرش هلاک شود، و یا به کاری دست زند که نتیجه اش هلاکت شوهرش باشد، زیرا چه بسا قوه عقلانی در آن لحظه به یاری او نیاید تا او را از عاقبت کار زشتش سرزنش کند. انتقام در کتاب فرج بعد از شدت آمده است: شبی غریبی به قبرستان شهر رمله آمد و کسی را دید که نبش قبر می‌کند، وی با شمشیر دست نباش را برید و فرار کرد. شب بعد در همانجا مشاهده کرد دست بریده شده دستبند دارد، چون متوجه شد دست زنی را بریده به دنبال قطرات خون افتاد تا از خانه ی قاضی سر در آورد و چون تفحص کرد فهمید دست دختر قاضی را قطع کرده است. مدت‌ها با قاضی رفت و آمد کرد تا دختر را به عقد خود درآورد. شبی دختر به قصد انتقام با کاردی تیز بر سینه شوهر نشست ولی پس از گفتگو شوهرش را سوگند داد که طلاقش دهد و رمله را ترک کند. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

۴۱- سجود پرتوی از اسرار نماز » سجود سجده، نشان تذلّل و خاکساری در برابر خداوند و عالیترین درجه عبودیّت است. و چه عزّتی از این بالاتر! و چه غفلتی بالاتر از اینکه کسانی با نماز و رکوع و سجود، بیگانه باشند!... انسان، با سجده، خود را همرنگ با هستی می‌کند «وَلِلَّهِ یَسْجُدُ مِا فِی السَّمَوَتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ» (۳۶۲) سجده، بهترین حالتی است که انسان به خدا نزدیک می‌شود. سجده، رمز دوران‌های چهارگانه زندگی انسان است، علی علیه السلام می‌فرماید: سجده اول، یعنی اینکه از خاکم، سر برداشتن، رمز زندگی دنیایی است. سجده دوم، رمز مردن و به خاک خفتن است، سر برداشتن، رمز محشور شدن است. (۳۶۳) و این مضمون این آیه است که: شمارا از خاک آفریدیم و به خاک برمی گردانیم و بار دیگر از خاک، بیرونتان می‌آوریم. (۳۶۴) چون سجده، نشان عبودیّت است، پس سجده برخوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها ممنوع است. زیرا مردم در حال قرب به خدا، نباید به چیزی سجده کنند که (در غیر حال نماز) بنده آنند...! (۳۶۵) سجده برای غیر خدا جایز نیست. (۳۶۶) اگر برادران یوسف هم در برابر او به سجده افتادند، در حقیقت عبادت برای خدا و سپاس به درگاه او بود که یوسف را از قعر چاه به آن عزّت و شوکت رسانده بود. (۳۶۷) سجود هستی برای خدا طبق بیان قرآن و جهان بینی الهی، همه کائنات و ذرّات، به نوعی دارای شعورند و به ستایش و تسبیح و سجود برای خدای متعال مشغولند. در قرآن، آیات زیادی بر این سخن گواه است. از جمله این آیه: «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَوَتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَآبُّ وَکَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ» (۳۶۸) آیا ندیدی که تمام آنان که در آسمان‌ها و زمین اند، برای خدا سجده می‌کنند، و نیز، خورشید و ماه ستارگان و کوه‌ها و درختان و جنبدگان و بسیاری از مردم. و بسیاری هم (که از سجده سرپیچی می‌کنند) فرمان قهر و عذاب الهی درباره آنان قطعی است. مولوی نیز در اشعار خود، به شعور و نطق ذرّات عالم اشاره کرده، می‌گوید: نطق آب و نطق خاک و نطق گل هست مخصوص حواس اهل دل جمله ذرّات، در عالم نهان با تو می‌گویند روزان و شبان ما سمعیعیم و بصیر و باهُشیم با شما نامحرمان ما خامُشیم از جمادی سوی جانِ جان شوید غلغله اجزای عالم بشنوید فاش تسبیح جمادات آیدت وسوسه تأویل‌ها بزدایدت این جهان بینی، به نحوی در آیات قرآن هم مطرح است. خداوند، به بعضی از پیامبران، منطق و زبان پرندگان را تعلیم داد. (۳۶۹) حضرت سلیمان، گفت و گوی موران را می‌فهمید. (۳۷۰) همه موجودات، تسبیح گوی خدایند ولی شما تسبیح آنان را نمی فهمید. (۳۷۱) علامه طباطبائی پس از بیانی مفصّل در این باره، می‌فرماید: «وَالحَّقُ انَّ التَّسبیحَ فِی الْجَمیِعِ حقیقیٌّ قالیّ» (۳۷۲) حق آنست که تسبیح موجودات، یک حقیقت است (نه مجاز) و با لفظ و صوت است (نه آفرینش). البته لازم نیست همه الفاظ و اصوات، یکسان باشند. گرچه تسبیح موجودات، به یک معنی به اینست که با وجودشان، گواه ذاتِ بی عیب خدای متعال اند، ولی بالاتر از این را آیات قرآن و روایات، می‌رساند. در حدیث است: به صورت حیوان، سیلی نزنید، چون تسبیح خدا می‌گوید. (۳۷۳) و نیز: لباس خود را بشویید، چون لباس کثیف، تسبیح خدا نمی کند. (۳۷۴) قرآن، از گزارش دادنِ «هدهد» به سلیمان سخن می‌گوید. (۳۷۵) به هر حال، سجود و تسبیح نمازگزار، هم آوایی با اجزای عالم وجود است که همه در برابر فرمان وعظمت خدا، خاضع وساجدند. سجده اولیاء خدا آگاهی از سجده اولیاء الهی، الهام بخش خضوع و خشوع و عبادت است. اینک به چند نمونه اشاره می‌کنیم: امام سجادعلیه السلام سجده‌های خود را به قدری با توجّه وتکرار نام خدا انجام می‌داد، که هرگاه سربلند می‌کرد، بدن مبارکش خیس عرق بود. (۳۷۶) امام کاظم علیه السلام بعد از نماز صبح، سر بر خاک می‌نهاد و تا روز بلند می‌شد، در حال سجود بود. (۳۷۷) دلیل آنکه حضرت ابراهیم علیه السلام مقام «خلیل اللّهی» رسید، سجده‌های طولانی او بود. (۳۷۸) سلمان فارسی می‌گفت: اگر سجود نبود، من آرزوی مرگ می‌کردم. (۳۷۹) (یعنی از زندگی دنیا تنها سجده را دوست دارم) حضرت موسی علیه السلام پس از هر نماز نافله، سمت راست و چپ صورت خود را بر خاک می‌مالید. (۳۸۰) شخصی می‌گوید: امام صادق علیه السلام را دیدم که در حال سجده، پانصد مرتبه ذکر «سبحان الله» را تکرار می‌کرد. (۳۸۱) دلیل آن که به امام چهارم، لقب «سجّاد» داده شده، این بود که اثر سجود، در همه مواضع هفتگانه امام دیده می‌شد. (۳۸۲)

قرآن، اصحاب رسول خدا علیه السلام را چنین توصیف می‌کند که: بر کافران، سخت و شدیدند، ولی با خود، نرم و مهربان. آنان را اهل رکوع و سجود می‌بینی، در پی فضل و رضایت الهی هستند، اثر سجود، در سیمایشان آشکار است: «سِیَماهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ» (۳۸۳) آثار سجده سجده، انسان را به خدا نزدیک می‌کند، گناهان را می‌ریزد، کمر شیطان را می‌شکند و انسان را بهشتی می‌سازد. اینک چند حدیث در این باره: شخصی خدمت پیامبر صلی الله علیه وآله آمد و گفت: گناهانم بسیار و عملم اندک است. فرمود: سجده‌های خود را زیاد کن، زیرا آنگونه که باد، برگ درختان را می‌ریزد، سجده هم گناهان را می‌ریزد. (۳۸۴) گروهی خدمت پیامبر صلی الله علیه وآله رسیدند و تقاضای ضمانت بهشت رفتن خود را داشتند. حضرت فرمود: بشرطِ آنکه با سجده‌های طولانی، بر این کار مرا یاری کنید. (۳۸۵) امام صادق علیه السلام فرمود: سجده‌های خود را طولانی کنید، زیرا سخت ترین ناراحتی را بر شیطان، سجده انسان وارد می‌کند. چرا که او خود، مأمور به سجده بر آدم شد و نافرمانی کرد ولی انسان، اطاعت کرد و رستگار شد. (۳۸۶) پیامبر اسلام به یکی از یاران خود فرمود: «اِذا اَرَدْتَ اَنْ یَحشُرکَ اللّهُ مَعیَ فَاَطِلِ السُجودَ بَیْنَ یَدَیِ اللّه» [۱] اگر می‌خواهی در قیامت با من باشی، در پیشگاه خدا سجده‌های طولانی داشته باش. ---------- [۱]: ۳۸۷) بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۶۴. #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

📚چه کسی زرنگ است امام صادق علیه السلام: به خوبی نماز بخوانید، و براى آخرت خود كار كنيد، و آنچه را كه به سود شماست انتخاب کنید. گاهى مَردى پيدا مى‌شود كه در امور دنيا، باهوش و زيرك است و دیگران درباره او می‌گویند: [فلانى چقدر زيرك است!] ولی در حقیقت، زرنگ و زيرك، آن كسى است كه در كار آخرت زيرك باشد. 📚امالی شیخ مفید - مجلس ۲۳ https://eitaa.com/zandahlm1357