داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

قوله علیه السلام: وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَی مَنْ مَرَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ مِنْ جُمْلَةِ خَلْقِکَ. « أرضی »: أفعل تفضیل است، یعنی قرار بده ما را از راضی ترین کسی که مرور کرده بر او لیل و نهار از جمله خلق خودت. بعد بدان که: اشرف ترین اخلاق سالکین الی اللّه یکی مقام رضا است، و یکی مرتبه تسلیم. ولی مقام رضا مقدّم است شرفاً بر مرتبه تسلیم ؛ زیرا که تسلیم بر امری قهراً و جبراً می‌شود، ولی ابداً به قسرِ قاسر رضا ممکن نیست، باری، چون خوشنودی انسان به کلّ واردات الهیه خیلی صعب و دشوار است، لهذا از خدا استغاثه آن مقام را می‌نماید. کما فی الحدیث: « خذ لنفسک رضاها [۳] من نفسی » [۴]، أی اجعل نفسی راضیة لکل ما یرد علیها منک، ولی عدم رضای انسان بر تقادیر خدا از باب عدم علم او است به نتیجه و مقصود ؛ چه آدم مادام الحیاة واقع در تحت تصرّفات و تدبیر و تربیت ربّ الأرباب - جل شأنه - است، به واسطه آن که او را یوماً فیوماً، بل آنا فاناً از مقام نقصان، ارتقا به درجه کمال و از غفلت و نسیان او را به ظهور آیات انفسی در وجود خودش، یعنی: گاهی به مرض و گاهی به صحّت، گاهی به خوف و گاهی به امن، گاهی به فقر و گاهی به غنا - الی غیر ذلک - مُخبر و متنبّه می‌نماید، کما قال تعالی: « فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَآءِ وَ الضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ [۱] » لذا در حدیث قدسی می‌فرماید: « من لم یرض بقضائی و لم یصبر علی بلائی و لم یشکر علی نعمائی فلیخرج من أرضی و سمائی و لیطلب ربًّا سوائی ». [۲] چه، علی أیّ حال، ربّ نسبت به مربوب خود جز اراده خیر قصدی ندارد، کما ورد: « إذا أراد اللّه بقوم خیراً ابتلاهم » [۳]، « فمن رضی فله الرضا، و من سخط فله السخط ». [۴] قال المولوی: پوست از دارو بلاکش می‌شود چون ادیم طائفی خوش می‌شود [... ] تلخ و ترش [۵] و مالش بسیار ده تا شود زفت [۶] و لطیف و با فره ور نمی تانی رضا ده ای عیار که [۷] خدا رنجت دهد بی اختیار [۸] از اینجا است که: « من اطلع علی سرّ القدر فقد استراح » [۹]، و « من عرف اللّه کلَّ لسانه » [۱۰] . ---------- [۳]: ۱ - اصل: رضی. [۴]: ۲ - مصباح الکفعمی، ص ۴۲ ؛ فلاح السائل، ص ۲۵۴ ؛ إقبال الاعمال، ص ۱۹۱ ؛ بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۱۱۹. [۱]: ۳ - سوره مبارکه انعام، آیه ۴۲. [۲]: ۴ - بسنجید: جامع الأخبار، ص ۱۱۳ ؛ متشابه القرآن، ج ۱، ص ۱۹۶ ؛ شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۹۲: « من لم یرض بقضائی و لم یشکر علی بلائی، و لم یصبر علی بلائی فیطلب رباً سوائی ». [۳]: ۵ - جامع الاخبار، ص ۱۱۳ ؛ بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۲۳۶. [۴]: ۶ - الکافی، ج ۲، ص ۲۵۳ ؛ الخصال، ص ۱۸، با اختلاف کمی. [۵]: ۱ - مصدر: تیز. [۶]: ۲ - مصدر: پاک. [۷]: ۳ - مصدر: گر. [۸]: ۴ - مثنوی معنوی، مولوی، د ۴، ص ۸۲۰: « حکایت آن واعظ که هر آغاز ». [۹]: ۵ - در مصادر معتبر یافت نشد. [۱۰]: ۶ - مشکاة الانوار، ص ۱۷۶. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

دانش ایاس ایاس نگاهش به سه زن افتاد که از چیزی ترسیدند و فریاد کشیدند. ایاس گفت: این زن آبستن و دیگری شیرده و سومی باکره است. علت را سؤال کردند. گفت: اولی موقع فریاد دست بر شکم خود گذاشت، دومی دست بر سینه هایش و سومی دست بر فرجش. * روزی ایاس چشمش به مرد غریبی افتاد. گفت: وی از مردم واسط و معلم کودکان است و غلام سیاهی از او فرار کرده است. چون پرس و جو کردند فهمیدند راست گفته است. از او پرسیدند چگونه متوجه شده است؟ ایاس گفت: هنگام راه رفتن به این سو و آن سو نگاه می‌کرد، فهمیدم غریبه است. بر لباسش گرد و خاک سرخ نشسته بود، فهمیدم از واسط است. چون به کودکان می‌گذشت، سلام می‌کرد و به بزرگان توجهی نداشت، فهمیدم معلم کودکان است. چون به سیاه چهره ای می‌رسید در او دقت می‌کرد، فهمیدم غلام سیاهش گم شده است. جمله هشت جمله ای که محل از اعراب دارند عبارتند از: وصفیه، مانند: مررت برجل ابوه قائم. حالیه، مانند: جاء زید یضحک. خبریه، مانند: زید ابوه منطلق. مضاف الیها، مانند: هذا یوم ینفع الصادقین صدقهم. محکیه، مانند: قلت زید قائم. جمله ای که عامل معلق از آن است، مانند: علمت ما زید منطلق و علمت لزید منطلق. جمله شرط و جزا، مانند: ان قام زید قام عمروٌ. هشت جمله ای که محلی از اعراب ندارند عبارتند از: جمله صله، مانند: جاء زید الذی هو قائم. مبتدء، مانند: زید قائمٌ. شرط و جواب، مانند: اذا قام زید قام عمرٌ. جواب قسم، مانند: واللّٰه ان زیداً قائم. مفسره، مانند: زید ضربته. حشویه یا معترضه، مانند: بلغتها که بین اسم و خبر انّ فاصله شده است. ان الثمانین و بلغتها قد احوجت سمعی الی الترجمان. تحضیض، مانند: هذا زید ضربته. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357

📹 مجموعه کلیپهای #مدیریت_رهبری 2 ( رهبری در این 32 سال چه کرده ❓) ✅ کلیپ هایی جهت آشنایی نسل جوان با نحوه مدیریت رهبری و نجات کشور از بحران ها 🎬 جلسه 2️⃣ ،واقعه امنیتی میکونوس آلمان 👈 در اوایل دهه هفتاد ، واقعه ای در رستوران میکونوس آلمان رخ می دهد که طی آن، غرب ، ایران را به دست داشتن در آن متهم می کند، سفرای غربی از ایران می روند، در این بین مقام معظم رهبری با اتخاذ یک تدبیر هوشمندانه... 🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر تاریخ 👈 در نشر این فایلها جهت دفاع از رهبری همکاری بفرمائید

بررسى مواضع اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در قبال شورا نظر به آنچه گذشت، قطعاً اميرالمؤمنين (عليه السّلام) عوارض و تبعات منفى شورا و نتيجۀ آن را پيش بينى مى كرد. سؤال اين است كه چرا حضرت در اين شورا شركت جست و حتى به سخن عمويش عباس مبنى بر تحريم آن، وقعى ننهاد؟ در پاسخ بايد گفت با توجه به ظاهر متين تشكيل شورا و هيبت و قدرتى كه عمر به واسطۀ فتوحات بزرگ مجاهدان مسلمان به دست آورده بود، چنانچه على (عليه السّلام) مى خواست ماهيت آن را افشا كند، توفيق نمى يافت و خود زير سؤال مى رفت. زيرا ظاهر امر اين بود كه خليفه او را عضو شورا و نامزد خلافت كرده است، ولى او بى توجه به مصالح امت در پى به كرسى نشاندن نظر خود مى باشد. از سوى ديگر با توجه به ضوابط حاكم بر شورا، اميرالمؤمنين (عليه السّلام) ناگزير به شركت در آن بود؛ چرا كه عمر دستور داده بود هركس از شورا تخلّف ورزد، بايد كشته شود. بعيد نيست توطئۀ شورا ضمن بها دادن ظاهرى به آن حضرت، متضمن اين نكته بود كه على (عليه السّلام) كه خلافت را حق مسلّم خود مى داند از آن كناره خواهد گرفت، و از اين جا بهانۀ خوبى براى از ميان برداشتن او به دست خواهد آمد. با توجه به اين مطلب، اميرالمؤمنين (عليه السّلام) براى خنثى كردن توطئۀ حذف فيزيكى خود در آن شركت كرد. آن حضرت با علم به بى پايه بودن شورا و عدم صلاحيت اعضاى ديگر آن، به ناچار و با اكراه در آن شركت فرمود؛ زيرا به خوبى دريافته بود كه وارد كردن كسانى در شورا كه با او قابل قياس نيستند، در حقيقت تخريب جو موجود يعنى يقين عمومى بر نامزدى بى رقيب او براى خلافت است. على (عليه السّلام) خود در اين خصوص مى فرمايد: عمر، امر خلافت را در حيطۀ شورايى قرار داد كه مى پنداشت من نيز همانند اعضاى آن هستم. خدايا به تو در بارۀ آن شورا پناه مى برم. آيا آن گاه كه اوّلى آن‌ها (ابوبكر) زنده بود، حقانيت (و مقام) من (در مقايسه با او) مورد شك بود كه امروز با اين افراد برابر و هم رديف شده ام؟! اما ناچار در فراز و نشيب، با آن‌ها موافقت كردم و در شورا شركت نمودم. [۱] حضرت امير (عليه السّلام) در اين سخن بسيار دردناك تصريح مى كند كجا ابوبكر كه سرآمد اين‌ها به شمار مى رود با من قابل قياس بود كه شأن و شخصيت مرا به اين حد پايين آوردند تا با اين افراد در يك رديف قرار گيرم؟! ---------- [۱]: . فرازى از خطبۀ شقشقيه. #تاریخ تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357

دید زشت و غیر انسانی اوستا به معلولین در #اوستا ، یشتها ، فصل 5 ( آبان یشت ) بند 93 : اردویسور #آناهیتا ( یکی از #ایزدان ) خطاب به #زرتشت میگوید : 🔻من بدان آیین که کر و کور و کوتاه قد و نابخرد و غشی و دیگر داغ خوردگان اهریمن برگذارند پای نمی گذارم. از این زَور - نوشیدنی مقدس - من گوژسینه ، گوژپشت ، کوتاه تن و تباه دندان نباید بنوشند.🔺 goo.gl/1RcdpN 👈 اسکن کتاب ⚠️یعنی از دیدگاه #اهورامزدا ( و دین #زرتشتی )  نابینایان و ناشنوایان و کوتاه قدها و دیگر معلولین هم ردیف نابخردان و جزو داغ خوردگان #اهریمن هستند! ❗️به راستی آیا میتوان این احکام را الهی و مطابق فطرت انسان دانست ؟ ⁉️نابینایان ، ناشنوایان ، کوتاه قدها و حتی معلولین و ... آیا انسان نیستند ؟؟ چرا باید از سوی دین زرتشتی ، داغ خوردگانِ اهریمن نامیده شوند ؟؟؟ چرا باید هم ردیف نابخردان قرار گیرند؟ چرا نباید از نوشیدنی مقدس بنوشند ؟ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖