۶- نظر مقام معظّم رهبری درباره ی جایگاه مردم و راهکار کارآمد برای مشارکت مردم در انتخابات با عرض سلام، ارادت و ادب خدمت مقام معظّم رهبری. نماینده ی دست اندرکاران نشریه ی آوا از دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد هستم. با توجّه به اینکه بیست سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی میگذرد و اکنون در مرحله ی تثبیت نظام هستیم، و با عنایت به نزدیک بودن انتخابات شوراها - که عالی ترین جلوه ی آن، حضور فراگیرتر و نهادینه تر مردم در عرصه ی تصمیم سازی و اجراست - سؤال من از محضر شما این است که «مردم» در اندیشه ی حضرتعالی چه جایگاهی دارند و کدام مکانیسم را برای مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خودشان کاراتر و بهتر میدانید؟ سؤال خوبی است. اوّلاً راجع به شوراها اسم آوردید؛ من اوّل یک جمله ای راجع به این شوراها عرض میکنم. این شوراهایی که در قانون اساسی پیش بینی شده، اگر چنانچه به شکل درست و خوب تحقّق پیدا کند، بسیار فرآورده ی مفید و شیرینی برای کشور و برای ملّت خواهد داشت؛ البتّه شرطش این است که این قانون خوب اجرا شود، که امیدواریم به شکل صحیحی اجرا شود. اگر مردم عادت کنند به این که برای اداره ی امور روزمره ی شهری یا روستایی خودشان، کسانی را با شناخت انتخاب کنند، این خیلی کمک خواهد کرد، هم به پیشرفت امور کشور، هم آشنا شدن مردم با وظایفی که بر عهده ی آنهاست و باید انجام بدهند؛ و البتّه سودش هم مستقیماً به خود مردم برمیگردد. اینکه میگوئیم به شکل درست اجرا شود، دو معنای مهم در این وجود دارد: یکی اینکه دقیقاً مقرّرات و قوانینی که در این مورد هست، مورد ملاحظه قرار بگیرد و از قانون تخطّی نشود؛ سلایق و امیال و جهتگیریها بر روند اجرای این کار بزرگ و سراسری تأثیر نگذارد. دوّم - که این به عهده ی مردم است - انتخاب مردم بر اساس تشخیص صحیح مصلحت انجام بگیرد؛ ببینند این شخص را برای چه کاری میخواهند انتخاب کنند، و برای این کار چگونه انسانی لازم است. مردم دنبال آدمهایی باشند که در عین کاردانی، حقیقتاً متدیّن و دلسوز و علاقه مند به مصالح مردمند؛ کسانی نباشند که این را وسیله ای قرار بدهند برای اینکه خودشان به نام و نان و مقام و شهرتی برسند. اگر چنانچه احساس کردند کسی اینجوری است، یا این تردید در مورد او به وجود آمد، سراغ او نروند؛ بروند سراغ کسی که میشناسند. ما وقتی که میخواهیم خودمان را یا فرزندمان را و کسی از کسانمان را معالجه کنیم، به سراغ آن پزشکی میرویم که او را میشناسیم. از یک نفر، دو نفر تحقیق میکنیم تا اینکه پزشک خوب را پیدا کنیم. همه ی مسائلی که ما میخواهیم آن را به دست کسی بسپاریم، در حکم مراجعه ی به پزشک است و باید انسان سراغ کسی برود که بداند او از عهده ی این کار برمی آید؛ لااقل احتمالش در مورد یکی، بیشتر از دیگران باشد. مردم بایستی این را حاکم قرار بدهند. مردم باید به معیارهای تقوا، دلسوزی، اهل خودنمایی نبودن، برای خود در این کار وارد نشدن و اقدام نکردن، کیسه ای برای خود ندوختن، توجّه کنند و دنبال افراد صالح بگردند. پس، از این دو خصوصیّت، یکی به عهده ی دولت است، یکی به عهده ی مردم است؛ که اگر انجام بگیرد، انتخابات خوب انجام میگیرد. و امّا اینکه «مردم» در ذهن ما کجا هستند. به نظر ما، مردم اصل قضایا و همه کاره هستند. در تفکّر اسلامی و برداشت اسلامی، اندیشه ی خدامحوری با اندیشه ی مردم محوری هیچ منافاتی ندارد؛ اینها بر روی هم قرار میگیرند. اوّلاً تا مردم، متدیّن و معتقد به یک دینی نباشند، حکومت دینی در آن کشور اصلاً به وجود نمی آید و جامعه ی دینی شکل نمیگیرد. بنابراین وجود حکومت دینی در یک کشور، به معنای تدیّن مردم است؛ یعنی مردم این حکومت را خواسته اند تا این حکومت بیاید. حالا ما که میگوئیم حکومت دینی - که جمهوری اسلامی بر اساس احکام و تعالیم الهی است - آیا معنایش این است که مردم هیچکاره هستند؟ نه. اگر چنانچه مردم با حاکمی بیعت نکنند و او را نخواهند - ولو امیرالمؤمنین باشد - او سر کار خواهد آمد؟ من دارم منهای قوانین جمهوری اسلامی را میگویم؛ در قوانین جمهوری اسلامی که نقش مردم واضح است. در تفکّر دینی، اساس حاکمیّت دین و نفوذ دین و قدرت دین در اعمال آن روشهای خودش برای رسیدن به اهدافِ خودش به چیست؟ تکیه ی اصلی به چیست؟ به مردم است. تا مردم نخواهند، تا ایمان نداشته باشند، تا اعتقاد نداشته باشند، مگر میشود؟ اگر مردم مدینه پیغمبر را نمیخواستند و در انتظار او نمی نشستند و بارها سراغش نمیرفتند، او به مدینه می‌آمد؟ جامعه ی مدنی تشکیل میشد؟ نه. پیغمبر که با شمشیر نرفت مدینه را بگیرد؛ کمااینکه فتوحات اسلامی، تا آنجایی که به فصلهای درست این فتوحات برمیگردد، اینطور نبود.

فتوحات، همه در فصول صحیحی انجام نگرفته؛ در یک دورانی، فتوحات همان شکل جهانگشایی‌های سلاطین را پیدا کرد؛ امّا در آن دوره‌هایی که فتوحات اسلامی، درست انجام گرفته و رزمندگان اسلام رفته اند آن مانع را - که قدرت حکومت غاصب و ظالم آن محل است - از راه برداشته اند، خود مردم استقبال کرده اند؛ و این در تواریخ ما مشخّص و موجود است. نمونه‌های فراوان و مثالهای زیبا و شیرینی وجود دارد که جای گفتنش اینجا نیست، لیکن در کتابها هست؛ اگر بخواهید، میتوانید مراجعه کنید؛ که مردم به استقبال رزمندگان آمدند؛ هم در ناحیه ی شرقی، هم در ناحیه ی غربی. بنابراین مردم و خواست آنها و اراده ی آنها و ایمان آنها، حتّی بالاتر، عواطف آنها، پایه ی اصلی حکومت است. این در نظر اسلام است و ما هم به همین معتقدیم. همین شکل در قانون اساسی جمهوری اسلامی به نحو معقول و منطقی و قانونی گنجانده شده. این که ما گفتیم، یک ایده است، یک فکر است؛ بخواهیم به شکل قانونِ قابل اجرا در بیاوریم، طبعاً مشکلاتی دارد؛ لیکن این مشکلات بحمدالله به بهترین وجهی که ممکن بوده، در قانون اساسی ما حل شده. در قانون اساسی توزیع قدرت به نحو منطقی و صحیح وجود دارد و همه ی مراکز قدرت هم، مستقیم یا غیرمستقیم با آراء مردم ارتباط دارند و مردم در واقع تعیین کننده و تصمیم گیرنده هستند؛ و اگر چنانچه مردم یک حکومتی را نخواهند، این حکومت پایه ی مشروعیّت خودش را از دست میدهد. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

کتاب صوتی " روایت رهبری" اثر سید یاسر جبرائیلی تولید : ایران صدا #روایت_رهبری #سید_یاسر_جبرائیلی #تاریخ_معاصر #انقلاب_اسلامی

📗کتاب صوتی #روایت_رهبری قسمت 5️⃣2️⃣

#بریده_فیلم ❇️ مقلب‌القلوب یعنی... 🔰 این، آن بود که «مقلّب القلوب» است. این دعایی که در تحویل وارد شده است، تحقق پیدا کرد در ملت ما ، یعنی، متحول شد حال ما از آن خوف به یک قدرت، از آن ضعف به یک قدرت بزرگ، از آن خوفها به یک شجاعت. تمام گرفتاریها را همه از یادشان رفت. تمام خودبینیها، همه از بین رفت. 🔰 این کی بود که ما را این طور شجاع کرد؟ ما بعد از آن همه ترس و خوفی که همه‌مان داشتیم، چه شد که یکدفعه متحول شدیم به یک روح‌های شجاع؟ امام خمینی (ره)، ۱۴خرداد۱۳۵۹

🎥تلاوتی زیبا و کمیاب از استاد عبدالباسط در کشور کویــت 📖سوره:سوره های کوتاه(قصارالصور)

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)