eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
49.9هزار عکس
36.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
۱. گفتگوی امام (علیه السلام) با مأمون مأمون اظهار می‌داشت که زید را - با آن اعمال ناشایستش- بخاطر امام (علیه السلام) بخشیده و با گوشه و کنایه هایش، امام (علیه السلام) را آزار می‌داد. مأمون به امام (علیه السلام) می‌گفت که اگر این زید (برادر امام (علیه السلام) )، امروز قیام کرده و این اعمال ناشایست را انجام داده، پیش از او زید بن علی هم قیام کرده و کشته شده است و دلیل کشته نشدن این زید با اینکه عملش کوچک نبوده را مقام و منزلت امام (علیه السلام) نزد خودش (مأمون) ذکر می‌کند. اما امام (علیه السلام) با پاسخی محکم، این مقایسة مأمون را رد کرده و زید بن علی (علیه السلام) را از علمای آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) معرفی می‌کند که برای خدا جهاد کرده و در راه خدا نیز کشته شد. امام (علیه السلام) در ادامه روایتی را از امام جعفر صادق (علیه السلام) به این مضمون نقل می‌نماید که زید، مردم را به «الرضا من آل محمد» دعوت می‌کرد و اگر پیروز می‌شد، البته به آنچه مردم را به آن دعوت می‌کرد، وفا می‌نمود. امام (علیه السلام) همچنین ادعای امامت توسط زید را رد کرده و زید را از مخاطبان آیة شریفه «وجاهدوا فی الله حق جهاده هو اجتباکم» [۱] خواند. [۲] گفتگوی امام (علیه السلام) با مأمون، حاوی نکات مهمی است از جمله: ۱- توجه به این نکته که، امام (علیه السلام) آن سخنان [۳] را در مقابل و در حضور مأمون که مخالف علویان است، ذکر می‌کند. ۲- امام (علیه السلام) آن همه تمجید از زیدبن علی را در مقایسۀ با زیدالنار بیان می‌کند و زیدبن علی را – که فردی عالم و دانشمند و حلیف قرآن خوانده می‌شد [۴]، را در مقایسه با زیدبن موسی (زیدالنار) که فردی بی سواد و تندرو و پر مدّعا بوده [۵] و آن اعمال ناشایست را در ضمن قیامش انجام داده بود – از علمای آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) خوانده و او را مورد تمجید قرار داده و مقایسۀ مأمون را اشتباه خوانده و آن را رد نمود. ---------- [۱]: سوره حج (۲۲)، آیه ۷۸. یعنی؛ در راه خدا چنان که شایستة اوست، جهاد کنید. او شما را برگزید..... [۲]: صدوق، عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، پیشین، ج ۲، صص ۲۲۵ ۲۲۶. [۳]: برای آگاهی کامل از سخنان امام (علیه السلام)، ر. ک: صدوق، عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، پیشین، [۴]: ر. ک: مفید، الارشاد، پیشین، ج۲، صص ۱۷۱-۱۷۲. [۵]: این استنباط، از سخنان امام (علیه السلام) در گفتگو با زید النار و در گفتگو با مأمون و نیز در مقایسة زید النار با زیدبن علی به دست می‌آید. برای آگاهی از سخنان امام (علیه السلام)، برای نمونه ر. ک: صدوق، پیشین، ج۱، صص ۲۵۷ و ۲۵۹ و همچنین ر. ک: مفید، الارشاد، پیشین، ج۲، صص ۲۲۵-۲۲۶. امامت قرار گیرد! ۴- امام (علیه السلام) در روایتی که از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌نماید، می‌فرماید که زید به «الرضا من آل محمد» دعوت می‌کرد و اگر پیروز می‌شد، به وعده اش و آنچه که مردم را به آن فرا می‌خواند، وفا می‌کرد. این روایت، روایتی قابل تأمل است و خود دارای نکاتی است از جمله اینکه، در اینجا آمده که زید به «الرضا من آل محمد» دعوت می‌کرد، یعنی منتخبی از آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) [۲] و نه دقیقاً و مشخصاً شخص امام صادق (علیه السلام). چنانچه گفته شده که مراد از «الرضا من آل محمد» شخصی از خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده که مردم یا بزرگان هاشمی و علوی و یا بزرگان بلاد و... بر او اجتماع نموده و به او راضی شوند؛ هر فردی که انتخاب می‌شد، «الرضا» بود. یعنی از «الرضا» شخص معین و مشخصی مراد نبوده است. [۱] نکتۀ فوق الذکّر، به علاوۀ توجه به این مطلب که مسلّماً اگر زیدبن علی (علیه السلام) پیروز می‌شد، بهتر از بنی امیه بود؛ چرا که او به کتاب خدا و سنت عمل می‌کرد، ما را به عمق سخنان امام (علیه السلام) بیشتر نزدیک می‌نماید. ---------- [۲]: در مورد معنای «الرضا من آل محمد» ر. ک: محمد الله اکبری، الرضا من آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، تاریخ  اسلام، سال دوم، ش۸، زمستان ۱۳۸۰، ص ۳۲. [۱]: محمد الله اکبری، الرضا من آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، تاریخ  اسلام، سال دوم، ش۸، زمستان ۱۳۸۰، ص۳۸. ✍نعمت الله صفری https://eitaa.com/zandahlm1357
چشم به راه - قسمت بیست و هشتم.mp3
11.6M
🎬قسمت: بیست و هشتم 👇👇👇👇👇👇 قابل توجه اعضاء محترم این مجموعه از فایلها تاریخشون به روز نیست @zandahlm1357
در واقع باید این طور گفت که او و نیروهایش که با درخواست رسمی دولت‌های سوریه و عراق، به این دو کشور رفتند، مانع سقوط دمشق و بغداد شدند و هم او بود که با سفر به مسکو، نقش بسزایی در همراه کردن روسیه و پوتین برای ورود به میدان نبرد سوریه داشت. شاید یکی از اهداف اصلی دشمنان برای سقوط سوریه، قطع کردن ارتباط ایران و حزب الله لبنان بود ولی با شکست داعش و نقش آفرینی نیروی قدس در سوریه و عراق، یک حلقه مستحکم به نام حلقه مقاومت تشکیل شد و زنجیره ایران، عراق، سوریه و لبنان و فلسطین را به هم متصل کرد. جای تردید نیست که این موضوع خلاف خواست آمریکا و اسرائیل است ولی با فرماندهی «قاسم سلیمانی» در عمق میدان و تشکیل بسیج مردمی در سوریه و عراق این موضوع به واقعیت بدل گشت و اتحادی از جنس پاسداران، فاطمیون، زینبیون، حیدریون و... ایجاد کرد. نقش بی بدیل سردار سلیمانی در مدیریت منطقه و مقابله با دشمنان، القابی چون «شبح فرمانده»، «قدرتمندترین فرد خاورمیانه» و «کابوس اسرائیل» را از سوی آمریکایی‌ها و اسرائیلی ها، برای او به دنبال داشته است. حضور موثر حاج قاسم در صحنه مبارزه با داعش و شکست این توطئه صهیونیستی در منطقه باعث شد تا در اسفندماه ۱۳۹۷ نشان ذوالفقار بعنوان عالی ترین نشان نظامی ایران از سوی فرمانده معظم کل قوا به سردار سلیمانی اهدا شود. سرانجام این فرمانده خستگی ناپذیر جبهه‌های حق علیه باطل سحرگاه امروز (۱۳ دی ماه) در حمله بالگردهای آمریکایی به خودروی حامل وی در اطراف فرودگاه بغداد، شهد شیرین شهادت را سر کشید و به یاران شهیدش پیوست. منبع: خبرگزاری بین المللی قرآن کد خبر: ۳۸۶۸۵۱۷
اَلسَّلامُ عَلی... حامِلِ اللِّواء (سلام بر حمل کننده پرچم) توصیف پرچم بهشتی، و حامل آن «لواء الحمد» پرچمی است که روز قیامت جبرئیل به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌دهد و حضرت آن را تحویل امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌دهد. در وصف و ویژگی این پرچم و نگهدارنده آن از شیعه و اهل سنت احادیثی نقل گردیده است. انس می‌گوید: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره آیه: (مَن جَاءَ بِالْحَسَنَه فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَ هُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئذٍ ءَامِنُون) «هر کس کار نیکی به میان آورد، پاداشی بهتر از آن خواهد داشت، و آنان از هراس آن روز ایمن اند. » پرسیدم، به من فرمود: ای انس! در روز قیامت من نخستین کسی هستم که سر از خاک درمی آورم و بیرون می‌آیم و جبرئیل هفت جامه بهشتی به تن من می‌کند که طول هریک از آن‌ها از مشرق تا مغرب است و تاج کرامت را بر سر من می‌نهد و عبای جمال را بر من می‌پوشاند و مرا سوار بر اسب بُراق کرده و لوای حمد را به دست من می‌دهد که طول آن به مقدار یک صد سال راه است و بر روی آن سیصد و شصت جامه از دیبای سفید است که بر آن‌ها نوشته شده: «لا إله إلّا الله محمّد رسول الله علی بن ابی طالب ولیّ الله». سپس من آن را به دست گرفته و نگاهی به راست و چپ می‌اندازم ولی کسی را نمی بینم، لذا به گریه افتاده و می‌گویم: ای جبرئیل، اهل بیت و اصحاب من چه کردند؟ آن گاه او می‌گوید: یا محمّد (صلی الله علیه و آله)! خدای متعال نخستین کسی از زمینیان را که امروز زنده گردانیده، تو هستی، پس بنگر که خداوند چگونه بعد از تو اهل بیت و صحابه تو را زنده می‌کند، و اولین کسی که سر از خاک بیرون می‌آورد، امیر مؤمنان (علیه السلام) است و جبرئیل جامه‌هایی از بهشت بر وی می‌پوشاند و تاج وقار و عبای کرامت را بر سر و دوش او می‌نهد، و بر شتر «عضباء» سوار گشته و «لواء الحمد» را به دست وی می‌سپارم و او با آن پیشاپیش من حرکت می‌کند و همگی می‌آییم و زیر عرش می‌ایستیم. [۱] ابراهیم بن ابی محمود از امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) نقل کرده می‌گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: یا علی، پس از من تو مظلوم واقع می‌شوی، پس وای بر آن کس که بر تو ستم نموده و به تو تعدّی کند، و خوشا به حال آنکه از تو پیروی کند و کسی را بر تو نگزیند. یا علی، پس از من با تو خواهند جنگید، پس وای به حال آنکه با تو بجنگد و خوشا به حال آنکه در رکاب تو بجنگد. یا علی، پس از من، تو کسی هستی که سخن مرا بازگو می‌کنی و به زبان من سخن می‌گویی، پس وای بر آنکه سخن تو را نپذیرد و خوشا به حال آنکه سخن تو را قبول کند. یا علی، پس از من تو سرور این اُمّت هستی و تو امام آن‌هایی و جانشین من بر آنان، هر که از تو جدا شود، در روز قیامت از من جدا می‌گردد و هر کس با تو باشد، روز قیامت با من خواهد بود. یا علی، تو اولین کسی هستی که به من ایمان آوردی و مرا تصدیق نمودی و تو اولین کسی هستی که در کار دعوتم مرا یاری نمودی و به همراه من با دشمنانم جنگیدی، و تو نخستین کسی هستی که با من نماز گزاردی در حالی که آن روز مردم در غفلت جهل به سر می‌بردند. یا علی، تو نخستین کسی هستی که با من سر از خاک در می‌آوری، و اولین کسی هستی که با من برانگیخته می‌شوی، و تو اولین کسی هستی که با من از پل صراط می‌گذرد، و اینکه پروردگارم به عزّت خویش سوگند یاد فرموده که هیچ کس از پل صراط نگذرد مگر اینکه سند پذیرش ولایت تو و ولایت امامانی که از فرزندان تو هستند، با خود داشته باشد، و تو نخستین کسی هستی که بر حوض من وارد می‌شود؛ دوستداران خود را از آن می‌نوشانی و دشمنانت را از آن می‌رانی، و آن گاه که در مقام محمود بایستم تو با من خواهی بود و شفاعت دوستداران مان را می‌کنیم و شفاعت ما درباره ایشان پذیرفته می‌شود. و تو نخستین کسی هستی که وارد بهشت می‌شوی در حالی که پرچم مرا در دست داری و آن «لواء الحمد» است که هفتاد تکه می‌باشد و هر تکه آن گسترده تر از خورشید و ماه است، و تو صاحب اختیار درخت طوبا در بهشت هستی که ریشه آن در خانه تو و شاخ و برگش در خانه شیعیان و دوستداران توست. [۱] جابر بن سمره می‌گوید به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) عرض کردم: یا رسول الله، روز قیامت چه کسی پرچمدار شما خواهد بود؟ فرمود: چه کسی ممکن است آن را حمل کند جز آنکه در دنیا آن را حمل می‌کرد؛ علی بن ابی طالب (علیه السلام). [۲] ---------- [۱]: . مناقب ابن شهرآشوب ۳/۲۵؛ بحار الانوار ۳۹/۲۱۵؛ الاربعین ابومعاش ۴/۳۰. [۱]: . عیون أخبار الرضا (علیه السلام) ۱/۲۷۱؛ بشارة المصطفی (صلی الله علیه و آله) ۲۰۰؛ بحار الانوار ۳۹/۲۱۱. [۲]: . مناقب ابن شهرآشوب ۳/۲۷؛ بحار الانوار ۳۹/۲۱۳. https://eitaa.com/zandahlm1357