👆 ادامه متن👇 هیچ اطلاعاتی در مورد هویت افرادی که این جنین را اهدا کرده‌اند، به او داده نخواهد شد اما این محرمانگی در برخی موقعیت‌ها ضرورت دارد که نقض شود.به عنوان مثال در برخی از درمان‌های پزشکی و هم‌چنین به هنگام ازدواج، برای جلوگیری از اختلاط نسل ضرورت دارد که اطلاعاتی در مورد هویت واقعی وی، به او داده شود. از این رو، ممکن است در این حالت افشای این اطلاعات در سنین بالاتر مشکلات و عوارض روحی را برای این شخص فراهم آورد. در حالی که در فرزندخواندگی، کودک یا نوجوان نسبت به وضعیت خودش آگاهی دارد. هر چند اگر این کودک در دوران نوزادی باشد، برای متقاضیان بهتر است که از روش دریافت جنین استفاده کنند و نه پذیرش این نوزاد به عنوان فرزندخوانده زیرا سطح اطلاعات این نوزاد نسبت به وضعیت خودش، همانند وضعیت جنین است 🔹 به پنج مورد دیگر از تفاوت‌های میان این دو روش که توسط قانون‌گذار برای زوجین نابارور پیش‌بینی شده است، اشاره خواهیم نمود. با ما همراه باشید. ۱. اگر بعد از واگذاری سرپرستی، والدین طفل پیدا شود و صلاحیت لازم برای نگهداری کودک را داشته باشند و دادگاه سرپرستی از سوی ایشان را به مصلحت کودک بداند می‌تواند دستور دهد که طفل به والدینش داده شود در غیر اینصورت کودک نزد سرپرست خواهد ماند. این موضوع در قانون نحوه‌ی اهدای جنین پیش‌بینی نشده است که اگر پس از اهدای جنین و یا به دنیا آمدن جنین، اهدا شوندگان ادعایی در مورد طفل داشته باشند، چه باید کرد. در این خصوص باید توجه داشت که ارتباط بین اهداشوندگان و اهداکنندگان در قالب یک قرارداد تنظیم شده است و تضمین قانونی برای مستحکم‌تر شدن این قرارداد تا به الان پیش‌بینی نشده است. ۲. در خصوص کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست در قانون پیش‌بینی شده است که اقوام آن‌ها در صورت دارا بودن شرایط نسبت به سرپرستی آن‌ها اولویت دارند. در حالی که برای دریافت جنین اهداشده، اولویتی نسبت به هیچ‌کس در نظر گرفته نشده است. ۳. در فرزندخواندگی دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر می کند که درخواست‌کننده‌ی سرپرستی بخشـی از اموال یا حقوق خـود را به کودک یا نوجـوان تحت سرپرستی منتقل کند. میزان اموال را دادگاه مشخص می‌کند. دادگاه همچنین می‌تواند در صورت صلاحدید و ضرورت از درخواست‌کننده‌ی سرپرستی تعهد انتقال اموال یا حقوق در آینده را بگیرد و سپس حکم سرپرستی صادر کند. حتی دادگاه می‌تواند به طور کلی از این تعهد صرف‌نظر کند. این موضوع در قانون نحوه‌ی اهدای جنین پیش‌بینی نشده است. ۴. در فرزندخواندگی باید به این نکته توجه داشت که اگر پس از پذیرش سرپرستی، سرپرست درصدد ازدواج برآید، باید مشخصات فرد موردنظر را به دادگاه اعلام کند تا نسبت به ادامه‌ی سرپرستی به صورت مشترک و یا فسخ آن تصمیم‌گیری کند. در صورت فوت یا زندگی مستقل و جدایی هر یک از سرپرستان یا وقوع طلاق بین آنان، دادگاه می‌تواند با درخواست سازمان و با رعایت مفاد این قانون، سرپرستی کودک یا نوجوان را به یکی از زوجین یا شخص ثالث واگذار نماید. رعایت نظر کودکان بالغ در این خصوص ضروری است. این موضوع در قانون نحوه‌ی اهدای جنین پیش‌بینی نشده است و اگر کسانی که جنین را دریافت نموده‌اند، پس از دریافت جنین از هم طلاق بگیرند و یا با شخص دیگری ازدواج کنند، اثری در ارتباط میان آن‌ها و فرزندان‌شان ندارد. ۵. در فرزندخواندگی، سرپرستان کودک نمی‌توانند چه در زمان حضانت و چه بعد از آن با کودک ازدواج کنند مگر اینکه دادگاه بعد از مشورت با سازمان بهزیستی این امر را به مصلحت فرزندخوانده تشخیص دهد. در حالی که در اهدای جنین اساساً رابطه‌ی پدر و مادر و فرزندی میان زن و شوهر و جنینی که دریافت کرده‌اند، به وجود می‌آید و به طور کلی امکان ازدواج میان آن‌ها وجود نخواهد داشت. Mr_Vakiil

داستان شب @zandahlm1357

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت صد و هفتاد و ششم و نیازی به این همه توضیح پُر ناز و کرشمه نبود که از لحن کلام و طرز رفتار پدر پیدا بود که در کمتر از چهار ماه به یک وهابی افراطی تبدیل شده و نوریه نمی‌دانست که پدر نه بر پایه منطق که به هوای هوس دخترکی، هر مسلکی را بی‌هیچ قید و شرطی می‌پذیرد که به رویم خندید و بر سرم منت گذاشت: «حالا تو هم اگه حوصله نداری کتاب‌ها رو بخونی، هر وقت دوست داشتی بیا پایین تا با هم حرف بزنیم!» و سی‌دی‌ها را روی میز گذاشت و ادامه داد: «این سی‌دی‌ها رو هم حتماً ببین! خیلی جالبه! در مورد اثبات مشرک بودن این رافضی‌هاست! در مورد اینه که شیعه‌ها میرن تو حرم‌ها و به یه مُرده سلام می‌کنن و ازش می‌خوان که حاجت رواشون کنه!» و من حتی از نگاه کردن به چشمان شوم نوریه اِبا می‌کردم، چه رسد به اینکه وقتم را به دیدن این اباطیل تلف کنم که منِ اهل سنت هم می‌دانستم شیعیان، پیشوایان خود را به اعتبار آبرویی که پیش خدا دارند، به درگاه پروردگاه متعال وسیله قرار می‌دهند و نوریه این ادبِ دعا کردن شیعه را سند شرک آنها می‌دانست که نه تنها شیعه که بسیاری از اهل تسنن هم از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) تمنا می‌کنند تا برایشان نزد خدا شفاعت کند و اگر این شیوه، شرک به خدا باشد، باید جمع زیادی از امت اسلامی را مشرک بدانیم! هر چند خود من هم در حقیقت این ارتباط عمیق و پیچیده تردید داشته و به خصوص پس از مرگ مادر و بی‌حاصلی آن همه ذکر دعا و توسل، ردّ پای این تردید در دلم پر رنگ‌تر شده بود، ولی باز هم اتهام شرک، ظلم بزرگی در حق این بخش از امت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بود که نمی‌توانستم با هیچ حجت شرعی و دلیل عقلی توجیهش کنم، مگر اینکه می‌پذیرفتم کافر و مشرک دانستن بخشی از مسلمانان، توطئه‌ای از طرف آمریکا و اسرائیل و دشمنان اسلام برای تکه تکه کردن امت اسلامی و هلاکت همه مسلمانان است. حالا نوریه هم به همین بهانه و به نام سوگُلی پدر پیر من و به کام شیطان در خانه ما خوش رقصی می‌کرد که باز از هم‌نشینی‌اش بیزار شده و به بهانه کاری به آشپزخانه رفتم و فقط دعا می‌کردم هر چه زودتر از خانه‌ام برود. دیگر چیزی به ساعت هشت نمانده و دلم نمی‌خواست وقتی مجید می‌آید، نوریه در خانه باشد و نوریه ظاهراً قصد رفتن نداشت که با اجازه خودش تلویزیون را روشن کرد و به گمانم دنبال شبکه‌های عربی کشورهای حاشیه خلیج فارس بود که مدام کانال عوض می‌کرد و دستِ آخر کلافه پرسید: «پایین که شبکه‌های الجزیره و العربیه رو بدون ماهواره هم میشه گرفت، پس چرا اینجا پیدا نمیشه؟» و من همانطور که خودم را در آشپزخانه مشغول کرده بودم، بی‌تفاوت جواب دادم: «نمی‌دونم، ما هیچ وقت این شبکه‌ها رو نگاه نمی‌کنیم. برای همین تنظیم نکردیم...» که با ناراحتی به میان حرفم آمد و اعتراض کرد: «آدم باید بدونه که داره تو جهان اسلام چه اتفاقاتی می‌افته! نمیشه فقط خودت رو سرگرم خونه و آشپزخونه کنی و ندونی دور و برت چه خبره!» و بعد با لحنی قاطعانه فرمان داد: «شبکه‌های الجزیره و العربیه خیلی خوب اطلاع رسانی می‌کنن! حتماً تلویزیون تون رو روی این دو تا شبکه تنظیم کن!» و لابد منظورش از حقایق جهان اسلام، جنایات وحشیانه تروریست‌های تکفیری در عراق و سوریه بود و حتماً این شبکه‌های عربی از این قتل عام مسلمانان به عنوان مجاهدت‌های برادران وهابی‌شان در جهت خدمت به اسلام یاد می‌کردند که نوریه اینچنین از اخبارش طرفداری می‌کرد و نفهمیدم چه شد که به یکباره کف زد و با صدای بلند کِیل کشید. حیرت‌زده از آشپزخانه بیرون آمدم و مانده بودم چه خبر شده که دیدم یکی از شبکه‌های خودمان، برنامه‌ای درمورد شهر و حرم سامرا گذاشته که سوم اسفند سالروز انفجار حرم دو تن از امامان شیعه در این شهر، به دست همین تروریست‌های تکفیری بود و نوریه همچنان با صدای بلند می‌خندید و نهایتاً در مقابل چشمان متحیر من، سینه سپر کرد و جار زد: «هشت سال پیش همچین روزی، یه عده از مجاهدین یکی از مراکز شرک رو تو سامرا منفجر کردن! حالا این رافضی‌ها براش برنامه عزاداری می‌ذارن!» با ما همراه باشید🌹

#ارتباط_موفق ۳۶ ✗ اهمیت به حرف مردم، ✗ دل‌مشغولی به قضاوت‌های مردم، ✗ تصمیم‌گیری‌ بر اساس حرف مردم، 💥 ارزش نفس انسان را بقدری می‌کاهد که؛ - نه شخص در درون خود احساس ارزشمندی و عزّت می‌کند، - و نه دیگران از او عزّت و محبوبیت دریافت می‌کنند. ▲ این رذیله، بشدت از محبوبیت و قدرت جذب روح ما می‌کاهد، حتی اگر کسی از وجود آن، در درونمان خبر نداشته باشد. #استاد_شجاعی 🎤 #آیت‌الله_سعیدی

📲 #استورے ♥️ #محرم ⚫️ #یاحسین | ⚜ اے بہشت، اے سرنوشت... 💔

کتاب صوتی #خون_دلی_که_لعل_شد "خاطرات حضرت آیت الله خامنه ای از زندان ها و تبعید دوران مبارزات انقلاب" ....................

🎥 🚨 اعتراف ضد انقلاب به پاکدستی و معنویّت و زهد رهبر انقلاب #هوشنگ_اسدی #مهدی_خلجی #مهاجرانی #علیرضا_نوری‌زاده