موقعیت سیاسی در زمان بیعت *علت تاخیر جنگ توسط امام *شدت عمل یا مدارا؟ روش امام چه بود؟ *اقدامات معاویه *اعلان رسمی جهاد توسط امام *برترین یاران سپاه امام حسن (ع) *ناهماهنگی عناصر در سپاه امام *منافقین ،جاسوسان و غنیمت طلبان در سپاه امام @audio_ketab

.......: سرگرمي سرگرمي ماها متاسفانه سرگرمي‌هاي خيلي كمي داشتيم؛ اين طور سرگرمي‌ها آن وقت نبود، البته پارك بود، ولي كم و خيلي محدود، مثلاً در مشهد فقط يك پارك در داخل شهر بود و محيط هايش، محيط‌هاي خيلي بدي بود. ماها هم خانواده‌هايي بوديم كه پدر و مادرها مقيّد بودند، اصلا نمي توانستيم برويم. براي مثال من در دوره ي جواني، امكان اين كه بتوانند از اين مركز عمومي تفريحي استفاده كنند، وجود نداشت؛ بخاطر اين كه اين مراكز، مراكز خوبي نبود، غالباً مراكز آلوده اي بود. دستگاه‌هاي آن وقت هم مقداري سعي داشتند كه مراكز عمومي را آلوده ي به شهوات و فساد بكنند؛ اين كار تعمّداً و با برنامه ريزي انجام مي‌شد. آن وقت‌ها اين را حدس مي‌زديم، بعدها كه قراين و اطلاعات بيشتري پيدا كرديم، معلوم شد كه واقعاً همين طور بوده است؛ يعني با برنامه ريزي، محيط‌هاي عمومي را فاسد مي‌كردند! لذا ماها نمي توانستيم برويم. بنابراين تفريح‌هاي آن وقتِ ماها از اين قبيل نبود. تفريح من در محيط طلبگي خودم در دوران جواني، حضور در جمع طلبه‌ها بود. به مدرسه ي خودمان – مدرسه اي داشتيم، مدرسه ي نوّاب – مي‌رفتيم؛ جوّ طلبه‌ها براي ما جوّ شيريني بود. طلبه‌ها دور هم جمع مي‌شدند، صحبت و گفتگو و تبادل اطلاعات مي‌كردند و حرف مي‌زدند. محيط مدرسه براي خود طلبه‌ها مثل يك باشگاه محسوب مي‌شد؛ در وقت بي كاري آن جا دور هم جمع مي‌شدند. علاوه بر اين، در مشهد، مسجد گوهرشاد هم مجمع خيلي خوبي بود. آن جا هم افراد متديّن، طلّاب، روحانيون و علما مي‌آمدند، مي‌نشستند و با هم بحث علمي مي‌كردند؛ بعضي هم صحبت‌هاي دوستانه مي‌كردند. تفريح‌هاي ما اين‌ها بود. البته من از آن وقت، ورزش مي‌كردم؛ الان هم ورزش مي‌كنم. مت? سفانه مي‌بينم جوان‌هاي ما در ورزش، سستي مي‌كنند؛ كه اين خيلي خطاست. آن وقت ما كوه مي‌رفتيم، پياده روي‌هاي طولاني مي‌كرديم. من با دوستان خودم، چندبار از كوه‌هاي اطراف مشهد، همين طور كوه به كوه، روستا به روستا، چند شبانه روز حركت كرديم و راه رفتيم. از اين گونه ورزش‌ها داشتيم. البته اين‌ها تفريح‌هاي سرگرم كننده اي بود كه خارج از محيط شهر محسوب مي‌شد. حالا كه در تهران، اين دامنه ي زيباي البرز و ارتفاعات به اين قشنگي و خوب هست؛ من خودم هفته اي چندبار به اين ارتفاعات مي‌روم. متا سفانه مي‌بينم نسبت به جمعيت تهران، كساني كه به اين جا مي‌آيند و از اين محيط بسيار خوب. پاك استفاده مي‌كنند، خيلي كم است! تا سف مي‌خورم كه چرا اين جوان‌هاي ما از اين محيط طبيعي و زيبا استفاده نمي كنند! اگر آن وقت در مشهد ما يك چنين كوه‌هاي نزديكي وجود داشت- چون آن وقت در مشهد، كوه‌هاي به اين خوبي و به اين نزديكي وجود نداشتيم – ماها بيشتر هم استفاده مي‌كرديم. گفت و شنود رهبر معظم انقلاب با گروهي از نوجوانان و جوانان، ۱۴ بهمن ۱۳۷۶ https://eitaa.com/zandahlm1357

🔔 تفکـــر در آیات قــــرآن 🍂 به فکر دینداری خانواده خود باشید. 🍂 🕋 وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَي بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (طور/٢۵ تا ٢٧) ⚡️ترجمه: و بعضى بهشتيان رو به ديگرى نموده و از يكديگر سؤال مى كنند كه رمز اين همه كاميابى در اينجا چيست؟ گويند: ما پيش از اين در دنيا، نسبت به خانواده خويش خيرخواه بوديم وآنان را از عذاب الهى هشدار مى داديم. پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزان حفظ كرد. ✅ انسان بايد نسبت به خانواده خود، توجّه و تعهّد و دغدغه و سوز داشته باشد و برای هدایت و دینداری آنان تلاش کند.

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: موضع گيرى چهارم در ايستگاه نيشابور، امام با نماياندن چهره محبوبش براى ده‌ها و بلكه صرها هزار تن از مردم استقبال كننده، روايت زير را خواند: « كلمه توحيد (لا اله الاّ الله) دژ من است، پس هر كس به دژ من ورود كند از كيفرم مصون مى ماند. » (۱۹) در آن روز اين حديث را حدود بيست هزار نفر به محض شنيدن از زبان امام نوشتند و اين رقم با توجه به كم كردن تعداد با سوادان در آن ايّام، بسيار اعجاب انگيز مى نمايد. جالب توجه آن كه مى بينيم امام در آن شرايط هرگز مسايل فرعى دين و زندگى مردم را عنوان نكرد. از نماز و روزه و از اين قبيل مطالب چيزى را گفتنى نديد ونه مردم را به زهد در دنيا و آخرت سازى تشويق كرد. امام حتي از آن موقعيت شگرف براى تبليغ به نفع خويش هم سود نجست و با آن كه داشت به يك سفر سياسى به مرو مى رفت هرگز مسايل سياسى و شخصى خود را با مردم در ميان نگذاشت. به جاى همه اين ها، امام به عنوان رهبر حقيقى مردم توجه همگان را به مسأله اى معطوف نمود كه مهم ترين مسايل زندگى حال و آينده شان به شمار مى رفت. آرى امام در آن شرايط حساس فقط بحث « توحيد » را پيش كشيد، چه توحيد پايه زندگى با فضيلتى است كه ملّت‌ها به كمك آن از هر نگون بختى و رنجى، رهايى مى يابند. اگر انسان توحيد را در زندگى خويش گم كند همه چيز را از كف باخته است. https://eitaa.com/zandahlm1357